Ενας τιποτένιος κι ένας ουτιδανός

Καλημέρα, καλή βδομάδα, καλό υπόλοιπον θέρους μέσα στο φθινόπωρο – σε λίγο φεύγει και ο Σεπτέμβριος! σας απαλή βροχούλα στα φύλλα ενός νεαρού πλάτανου, λοξά της Σταδίου, θα έρθει ο Οκτώβριος – με όσα περιέχει. Τον Μυροβλήτη, την ιαχή του «όχι» - και βεβαίως, δεν θα γράψω σήμερα για τα διορθωμένα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ διότι θα πληρώσω επτά ολόκληρα ευρώ λιγότερα – τον έδεσα τον γάιδαρό μου... ...διότι, συνήθως, ο μπαγάσας πετάει. Τρελαίνεται για πτήσεις γκαρίζοντας ευτυχισμένος. Μάλιστα μετά τις δηλώσεις Χαρδούβελη ότι «το χρέος» δεν πάει για «κούρεμα», το εν λόγω γομάρι έχει ξεσαλώσει, με συγχωρείτε, έχει ξεσαμαρώσει. Ομως η ταπεινότης μου, εθαύμασα:...

δεν πρόλαβε να πει ο Γίγας Γκίκας Γκέκας, ότι το χρέος γουστάρει να μείνει ακούρευτο σαν τους Μπήτλς, και βγήκε αμέσως έντρομος ο κ. Ρέγκλινγκ να συμφωνήσει μαζί του! Νάιν κούρεμα, γιαβόλ χερ Χαρδούβελης – νάιν κούρεμα. Υποκλίνομαι.  

Ποτέ δεν περίμενα να ομιλεί ο Γίγας Γκέκας και πριν να αποσώσει τη φράση του να πέφτουν στα πόδια του οι Φράγκοι για να κάνουν το θέλημά του. Οπως ο κ. Ραλφ Μπρινκχάουζ, σύμβουλος της Μέρκελ, ό,τι πει ο Χαρδούβελης, κι αυτός: δημοσιονομική σταθεροποίηση και ξερό ψωμί. Επιτέλους βγαίνουμε από το Μνημόνιο και κάνουμε εμείς κουμάντο στους Γερμαναράδες, εμείς και όχι οι Γερμανοί θα κόψουμε από Γενάρη κατά 6% ακόμα τις αποδοχές 200.000 δημοσίων υπαλλήλων, εμείς κι όχι οι Γερμανοί θα αυξήσουμε από Οκτώβρη (που έρχεται σαν βροχούλα) τα τιμολόγια της ΔΕΗ, εμείς. Ποιοι εμείς δηλαδή; ο Γίγας Γκέκας. 

Διότι εμείς από ρευστό, ξηρότης. Στα 8,65 δις αυξήθηκαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο απ’ τις αρχές του τρέχοντος έτους. Φθάνοντας σε ένα σύνολο 69 δις!! Μόνον αυτόν τον Αύγουστο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ξεπέρασαν το 1,4 δις. 

Δεν πάμε καλά, Γίγα Γκίκα! Μάλιστα αυτοί που σου λένε, όπως ο κ. Ραλφ Μπρινκχάουζ ότι η δημοσιονομική σταθερότητα είναι über alles, διοχετεύουν ταυτοχρόνως ότι υπάρχει μια μαύρη τρύπα (εν προκειμένω τρούπα) στα δημοσιονομικά μας (για το 2015 και 2016) της τάξεως των 12-15 δις!! Τι κάνουμε τώρα, Γίγα και κυρ Γίγα Γκέκα μου; Πως την αποφεύγουμε τη χωσιά;

Προσωπικώς σκέφτομαι τα επτά ευρώ που γλίτωσα απ’ τον ΕΝΦΙΑ, συν άλλα δέκα που θα κλέψω απ’ την τσέπη της θείας Φωτούλας, να τα δώσω για το στεγαστικό μου. Διότι, αν για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές χρωστάμε στην Εφορία 69 δις, κυρ Γκίκα μου και χερ Γκέκα μου, για τα κόκκινα δάνεια στις τράπεζες, χρωστάμε 80 δις!! Και με την ευκαιρία, αναρωτιέμαι: τα λεφτά που μου πήρατε απ’ τον μισθό μου καθώς και αυτά που αφαιρέσατε από το Ασφαλιστικό μου Ταμείο, ώστε να ανακεφαλαιωθούν οι τράπεζες και να μου φάνε το σπίτι, που πήγαν; Δεν πιστεύω να πήγαν στο εξωτερικό! Διότι, όπως έγραφε χθες στη «Real News» ο εκλεκτός συνάδελφος κ. Νίκος Μπογιόπουλος, μόνον «από το 2008 ως το 2013, οι συνολικές απώλειες καταθέσεων» απ’ τις ελληνικές (τρόπος του λέγειν) τράπεζες «ξεπέρασαν τα 75 δις ευρώ»! Ωπα, βρε Γκίκα! Εχεις πάρει τα λεφτά και τρέχεις;  

Κι έχω μείνει εδώ εγώ κι άλλα 10.980.000 Ελληνες να χρωστάμε 69 δις ληξιπρόθεσμα στις Εφορίες και 80 δις!! ληξιπρόθεσμα στις Τράπεζες, ενώ ο κ. Λαμόγιος έχει ακουμπήσει 75 δις στην Ελβετία και τις άλλες χώρες που περιθάλπτουν τα περίπου 300 δις των ελληνικών (τρόπος του λέγειν) καταθέσεων στο εξωτερικό.

Δεν μας τα λες καλά, κυρ Γιγαγκικογκέκα μου, και κλονίζεις, συν τοις άλλοις και το ηθικό του Μπενύτο. Βλέπει ο πολύς αυτός Ναπολέων τον κ. Σαμαρά να γκρεμοτσακίζεται (καθώς η Ν.Δ. συρρικνώνεται και πάει για ΠΑΣΟΚ) και προτείνει πιθανή μετεκλογική συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια κυβέρνηση με «προοδευτικό πρόσημο» - δεν είναι ανάγκη να ‘ναι προοδευτικό, χρυσέ μου, μπορεί να ‘ναι και προδοτικό σκέτο.

Αλλά εσύ, ω Τρισμέγιστε Φωστήρα του Λαμπροφορεμένου Ηθους και της Στίλβουσας Ευφυΐας εσύ, ω Ανίκητε Ηλιογάβαλε, είσαι Αντιπρόεδρος σε μια κυβέρνηση και προτείνεις τη συμμετοχή Σου σε μιαν άλλη;

Εγκαταλείπεις, ω Απίθανε, σαν ποντίκι μια κυβέρνηση της οποίας προβλέπεις την πτώση και γυρεύεις μια θέση στο σκάφος της επόμενης;!!!

Σαράντα χρόνια στην πολιτική και τριάντα χρόνια στη δημοσιογραφία, ουδέν πιο τιποτένιο έχω συναντήσει.

Ή μάλλον έχω συναντήσει δύο τιποτένιες καταστάσεις και οι δύο ταυτόχρονες – σημείο μάλλον των καιρών, όπου η δημοκρατία έχει πέσει στον πιο βαθύ ζόφο και το κράτος βρίσκεται σε αποδρομή. Η μία είναι η εν λόγω περίπτωση Βενιζέλου, που στο μέσον της μάχης προδίδει τους συντρόφους του και προσπαθεί να αυτομολήσει στους αντιπάλους του. Και η άλλη τιποτένια κατάσταση είναι η σύνδεση του Πρωθυπουργού μέσω του κ. Μπαλτάκου με τη Χρυσή Αυγή.

Την αφάνισαν την Ελλάδα και τώρα βαδίζουν ολόγυμνοι προς τον πολιτικό τους λιθοβολισμό, χωρίς να ξέρουν τι λένε (εκτός κι αν εκτελούν διαταγές), χωρίς να ξέρουν τι κάνουν (εκτός κι αν εκτελούν διαταγές). Τιποτένιοι, ουτιδανοί, όπως όλα τα ανδρείκελα...

Του Στάθη από enikos