Στις 20 Φεβρουαρίου 2014 στην ανάρτηση με τον τίτλο "ΕΣΗΕΜΘ - ΠΩΣ Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΗ ΕΠΑΙΤΕΙΑ (ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ)" γράφαμε:
Πολλές φορές αυτά που θα θέλαμε να γράψουμε ως σχόλια στην "αναδημοσιευμένη είδηση" τα συμπυκνώνουμε σε έναν διαφορετικό τίτλο απο εκείνον της πρωτογεννούς ανάρτησης.
Αυτό που έχει για μας μεγαλύτερη σημασία δεν είναι ασφαλώς αν χαρακτηριστούμε απο μερικούς δημοσιογράφους ως...
Πολλές φορές αυτά που θα θέλαμε να γράψουμε ως σχόλια στην "αναδημοσιευμένη είδηση" τα συμπυκνώνουμε σε έναν διαφορετικό τίτλο απο εκείνον της πρωτογεννούς ανάρτησης.
Αυτό που έχει για μας μεγαλύτερη σημασία δεν είναι ασφαλώς αν χαρακτηριστούμε απο μερικούς δημοσιογράφους ως...
"αντιδεοντολογικοί" ή "λαϊκιστές", αλλά το αν αλλοιώνεται στην αναπαραγωγή της είδησης το προφανές.
Και το προφανές στην περίπτωση και της ΕΣΗΕΜΘ είναι ότι για πολλοστή φορά η πλειοψηφία του Δ.Σ της, αποδεικνύει πως ο δικός τους "αγώνας" δεν έχει καμία απολύτως σχέση , με τον αγώνα εκατομμυρίων Ελλήνων που μαζί με μας τους "αντάρτες της ΕΡΤ" επέλεξαν να μην προσκυνήσουν ξένους και ντόπιους βεζύρηδες και πασάδες αλλά να παλαίψουν "μέχρις εσχάτων" για την ανατροπή τους και την επαναφορά της δημοκρατίας και της εθνικής αυθυπαρξίας σε αυτόν τον τόπο.
Το τίμημα αυτής μας της επιλογής το ξέρουν και το βιώνουν καλά στο πετσί τους οι οικογένειές μας και ειδικά τα παιδιά μας , τα οποία μέσα απο τον αγώνα μας έμαθαν πως για κάποιους η τιμή και η αξιοπρέπεια δεν είναι είδος πρός πώληση ή έστω ενοικίαση.
Άλλο λοιπόν αγαπητοί "σύντροφοι δημοσιογράφοι" ο αγώνας της "διαπραγμάτευσης" (με όλες της τις εκδοχές) και άλλο ο αγώνας της απελευθέρωσης και της ανατροπής.
Και το προφανές στην περίπτωση και της ΕΣΗΕΜΘ είναι ότι για πολλοστή φορά η πλειοψηφία του Δ.Σ της, αποδεικνύει πως ο δικός τους "αγώνας" δεν έχει καμία απολύτως σχέση , με τον αγώνα εκατομμυρίων Ελλήνων που μαζί με μας τους "αντάρτες της ΕΡΤ" επέλεξαν να μην προσκυνήσουν ξένους και ντόπιους βεζύρηδες και πασάδες αλλά να παλαίψουν "μέχρις εσχάτων" για την ανατροπή τους και την επαναφορά της δημοκρατίας και της εθνικής αυθυπαρξίας σε αυτόν τον τόπο.
Το τίμημα αυτής μας της επιλογής το ξέρουν και το βιώνουν καλά στο πετσί τους οι οικογένειές μας και ειδικά τα παιδιά μας , τα οποία μέσα απο τον αγώνα μας έμαθαν πως για κάποιους η τιμή και η αξιοπρέπεια δεν είναι είδος πρός πώληση ή έστω ενοικίαση.
Άλλο λοιπόν αγαπητοί "σύντροφοι δημοσιογράφοι" ο αγώνας της "διαπραγμάτευσης" (με όλες της τις εκδοχές) και άλλο ο αγώνας της απελευθέρωσης και της ανατροπής.
Σήμερα μάθαμε ότι το Δ.Σ της ΕΣΗΕΜΘ..., διαφοροποιήθηκε απο τις αποφάσεις και την στάση όλων των άλλων Ενώσεων Συντακτών και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), και αποφάσισε να εκλεξει εκπρόσωπό της στην "ΝΕΡΙΤ Θεσσαλονίκης".
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ΕΣΗΕΜΘ δείχνει τον φιλοκυβερνητικό της χαρακτήρα,αφού και άλλοτε την έχουμε δεί να παίζει άριστα πότε τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και πότε του άλλοίθωρου "Γύλλου",, νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρει να μπερδέψει τον κόσμο και να παρασύρει τους αγωνιζόμενους της ΕΡΤ3 αλλά και όλης της Βόρειας Ελλάδας στον δρόμο που οι δωσίλογοι της κατοχικής κυβέρνησης ονόμασαν "έξοδο απο το τούνελ" και που δεν είναι άλλος απο εκείνον που ακολουθεί ο καπνός των καιομένων στο κρεματόριο του Σαμαρά-Βενιζέλου διερχόμενος απο την καμινάδα.
Αυτοί λοιπόν που καμώνονται τους "ελέγχοντες την εξουσία" (έτσι χαρακτήριζαν παλιά το λειτούργημα της δημοσιογραφίας), αποφάσισαν να νομιμοποιήσουν το πραξικόπημα του μαύρου που έκανε το Σαμαροβενιζελικό καθεστώς τον περασμένο Ιούνιο, γεγονός που έριξε την χώρα μας στον πάτο του πίνακα της διεθνούς αξιολόγησης χωρών ως προς την ελευθερία του τύπου.
Ακόμα όμως και να παρακάμψουμε όλα τα παραπάνω,,να ξεχάσουμε δηλαδή τί έχει πράξει το σημερινό καθεστώς και στον τομέα που αφορά την ελευθερία του τύπου,, υπάρχει ένα ζήτημα που καταδεικνύει ότι στην περίπτωση της ΕΣΗΜΕΘ ισχύει απολύτως η παροιμία: "Όταν θα μάθει ο κερατάς την τέχνη του κεράτου, μέλι και γάλα γίνεται με τη νοικοκυρά του".
Αυτό λοιπόν που μας έκανε να θυμηθούμε την παλιά λαϊκή παροιμία, είναι το ότι η ΕΣΗΕΜΘ""ξέχασε πως στην Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει ΝΕΡΙΤ ούτε καν στα "χαρτιά".
Με απλά λόγια, για να καταλαβαίνουν και οι "αμύητοι" στα φιλοκυβερνητικά συνδικαλιστικά τερτίπια, η "πεφωτισμένη ηγεσία" της ΕΣΗΕΜΘ, είδε κάτι που δεν υπάρχει, και πως σε αυτό το αντικειμενικά ανύπαρκτο, υπάρχουν εργαζόμενοι δημοσιογράφοι οι οποίοι "χρήζουν συνδικαλιστικής εκπροσώπησης".
Επί της ουσίας με την πράξη αυτή και εκτελώντας προφανώς "άνωθεν εντολές", η ΕΣΗΕΜΘ προσπαθεί να διεμβολήσει το αρραγές μέτωπο όλων των υπολοίπων δημοσιογραφικών ενώσεων και της πανελλήνιας ομοσπονδίας τους, οι οποίες μαζί με τους αγωνιστές δημοσιογράφους της ελεύθερης ΕΡΤ και την ΠΟΣΠΕΡΤ έχουν εναντιωθεί ξεκάθαρα στο πραξικόπημα του μαύρου και στο κλείσιμο της ΕΡΤ, και με το να μην αναγνωρίζουν ως δημόσια ραδιοτηλεόραση το καραγκιοζιλίκι της νέας ΥΕΝΕΔ που αρχικά το είπαν ΔΤ και τώρα με την αλλαγή του λογότυπου ΝΕΡΙΤ.
Όπως διαβάσαμε στο διαδίκτυο, η ΠΟΕΣΥ έδειξε ότι έχει πολύ καλά αντανακλαστικά αφού αντέδρασε αμέσως και έστειλε επιστολή στην ΕΣΗΕΜΘ, στην οποία όπως μαθαίνουμε αφού της περιγράφει το άνομο καθεστώς που επικράτησε μετά το πραξικοπηματικό λουκέτο στην ΕΡΤ, της επισημαίνει πως "πως όλες οι Δημοσιογραφικές Ενώσεις της χώρας, η ΠΟΕΣΥ, η ΕΟΔ και η ΔΟΔ, εκτιμούν “ότι η ΝΕΡΙΤ δεν αποτελεί ακόμα την Δημόσια Ραδιοτηλεόραση της χώρας”" καλώντας την ταυτόχρονα να μην προχωρήσει στην εκλογή εκπροσώπου των δημοσιογράφων της ΝΕΡΙΤ, “αφού –εκτός όλων των άλλων- ακόμη και αυτός ο όρος «εργαζόμενος της ΝΕΡΙΤ» παραμένει ανύπαρκτος”.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου