Ξύνοντας έρχεται η ανάπτυξη!…

Πέρασε ακόμα μία εβδομάδα σε αυτή τη χώρα που οδεύει ολοταχώς προς την ανάπτυξη. Μία εβδομάδα γεμάτη συγκινήσεις, συνεργασιών και μεγαλείου ψυχής.

Είχαμε τον Αντωνάκη να παρακολουθεί τα “Κινέζικα” τραινάκια που κυλούσαν στις ράγες μαζί με τον Κινέζο Πρωθυπουργό. Όσο τα προϊόντα από Κίνα μεριά κατακλύζουν την Ευρώπη, εμείς μάλλον θα αναπτυσσόμαστε και σιγά-σιγά θα γεμίζουμε λεφτά. Κάπως έτσι κατάλαβα αυτό που ειπώθηκε από τα χείλη του ηγέτη και σωτήρα μας...

κου Σαμαρά : «Η εντυπωσιακή αύξηση των εμπορευματικών όγκων αποδεικνύει με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο τα πλεονεκτήματα αυτής της Ελληνοκινεζικής συνεργασίας».

Άσε που βάζουμε τις βάσεις για μια ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη των Κινέζων, συγνώμη λάθος, των Ελλήνων ήθελα να πω, λόγω αυτής της «στρατηγικής σχέσης» που αποκτούμε, όπως είπε ο Πρωθυπουργός μας, βεβαίως βεβαίως!

Εκεί όμως που έχασα την ευχάριστη ροή των σκέψεών μου για την ανάπτυξη, ήταν με τη δήλωση του Κινέζου Πρωθυπουργού και με θόλωσε, λες και ήπια ένα καραφάκι ούζο. Είπε ο άνθρωπος : «….αν ξύσουμε την επιδερμίδα ενός Έλληνα θα βρούμε έναν Κινέζο κι αν ξύσουμε την επιδερμίδα ενός Κινέζου θα βρούμε έναν Έλληνα….».

Αυτό με το ξύσιμο και την αλληλοταύτισή μου με τους Κινέζους γενικότερα, με έβαλε στη διαδικασία θολών σκέψεων για το δικό μας αύριο. Εκεί συνήθως οι μισθοί είναι χαμηλοί και δεν ξέρω αν αυτό είναι στα σχέδιά τους για τους δικούς μας μισθούς. Μπορεί να πουν οι εδώ φωστήρες: «Στην Κίνα είναι μικρά τα μεροκάματα και η χώρα τους είναι σε ανάπτυξη, γιατί όχι και εδώ;»

Τέλος πάντων, θα δούμε τι θα γίνει με το Ελληνοκινέζικο “ξυστό” και τη φαγούρα που άρχισε να με πιάνει…

Είχαμε όμως και κάτι πολύ σημαντικό αυτή την εβδομάδα. Ένας μεγάλος άνδρας, έδειξε δείγματα του ψυχικού του μεγαλείου. Ολόκληρος -πρώην Υπουργός- Άδωνις εζήτησε συγνώμη από τον κο Σαμαρά για αυτά που είχε πει και έφτασαν στο σημείο να πέφτουν αμφότερα κάποιες μικρομέγαλες μπηχτούλες.

Μα να πει δημόσια συγνώμη; Τι άνθρωπος είναι αυτός! Πως τον είχα παρεξηγήσει έτσι;

Τι μεγαλείο έχει αυτός ο άξιος άνδρας… ας διαβάσουμε τα λόγια του:

«Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον Πρωθυπουργό. Η πρώτη μου αντίδραση στην απομάκρυνσή μου από το υπουργείο Υγείας ήταν εκ μέρους μου ένας άθλιος χειρισμός. Επέδειξα απαράδεκτη συμπεριφορά, που αδικεί πάρα πολύ τον εαυτό μου. Έχω μετανιώσει όσο δεν φαντάζεστε και θέλω να του ζητήσω και δημοσίως συγγνώμη».
Κοίτα ρε να δεις που τον είχα παρεξηγήσει… Κοίτα μωρέ τι ανιδιοτελής ψυχούλα που είναι!

Τώρα θα μου πείτε, «ζήτησε κάποια συγνώμη από τους Έλληνες, ασθενείς που ταλαιπωρήθηκαν από τις πολύ μικρές βλακιούλες που έκανε ως Υπουργός;».

Εντάξει τώρα και σεις, αμέσως να του την πείτε. Αφήστε το παιδί στη μετάνοιά του… Μη δείτε άνθρωπο να μετανιώσει, εκεί να τον πατήσετε, άντε πια!

Τελικά, και ανάπτυξη θα δούμε και μεγάλους πολιτικούς ηγέτες έχουμε. Έρχεται και πιο πολύ το καλοκαιράκι, μια χαρά και δυο… μπυρίτσες κρύες!

Κρίση σου λέει μετά και τρίχες στριφογυριστές. Και αύριο χρέη θα έχουμε και μεθαύριο πάλι θα τα χρωστάμε, μάθαμε πια. Άντε και καλή συνέχεια σε όλους μας!

Από Ούτε λόγος