Έντρομος ενημερώθηκα το βράδυ της Κυριακής την είδηση για τις βόμβες που ετοιμάζονται να βάλουν κάποιοι στον προϋπολογισμό. Το διάβασα στο Έθνος, όπως το διάβασε και ολόκληρο το έθνος, αφού κατά συστάδες τα ενημερωτικά site, ακόμα και τα τόσο δημοφιλή ώστε να μιλούν στον πρώτο ενικό και να διαλέγουν τουλάχιστον τους δικούς τους τίτλους, αναπαρήγαγαν την είδηση αυτούσια. Υπήρξε βέβαια και η πιο ψύχραιμη ματιά της παραδοσιακής διαπλοκής που βλέπει “νάρκες” να απειλούν τον προϋπολογισμό, με την Δικαιοσύνη αυτή τη φορά σε ένα ρόλο πιο…
στρατιωτικό. Σε κάθε περίπτωση, η Κυριακή μου πέρασε με πολύ αγωνία για τον προϋπολογισμό. Δεν τον βλέπω καλά. Νομίζω πως κινδυνεύει.
Αν έχω καταλάβει καλά, νομίζω πως τον κρατάνε όμηρο κάπου στα σκοτεινά υπόγεια κάποιου δικαστικού μεγάρου. Υποχθόνιοι δικαστές, αποκρουστικά πλάσματα με μακρινή συγγένεια με τους Vogon της γραφειοκρατίας και της επιβολής του γράμματος και του πνεύματος του νόμου, σε ένα απόκοσμο μπουντρούμι βασανίζουν τον αλυσοδεμένο, και εμφανώς αδυνατισμένο μετά τις πρόσφατες δικαιώσεις των ίδιων και των ένστολων, προϋπολογισμό.
Εκεί, τον έχουν ζώσει με εκρηκτικά, και ετοιμάζονται να τον μεταφέρουν, μέσω των κρυφών τούνελ από τα οποία είναι γεμάτη η Αθήνα, κάτω από το Μέγαρο Μαξίμου. Και να τον ανατινάξουν.
Αλήθεια, έχω αρχίσει να αγχώνομαι για την τύχη του, γιατί όσα κι αν μας χώριζαν, ήταν ένας πολύ καλός προϋπολογισμός, και δεν μπορώ να φανταστώ ποιος θα ήθελε να του κάνει τέτοιο κακό. Ή μάλλον μπορώ…
Υπάρχει ένας ύποπτος τύπος σε αυτή την κυβέρνηση, που δεν μου εμπνέει πολύ εμπιστοσύνη. Νομίζω πως ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν τον θέλει αυτόν τον προϋπολογισμό. Νομίζω πως ονειρεύεται πως θα συμμετάσχει στην γραφή κάποιου άλλου προϋπολογισμού. Επόμενου.
Δεν ξέρω αν αυτή του η φαντασίωση μπορεί να σχετίζεται με την ομηρία των δικαστών. Εγώ απλά λέω…
Πάντως αν είναι έτσι όπως τα γράφουν οι εφημερίδες, από τον τρόπο που έσπευσε η κυβέρνηση Σαμαρά να εφαρμόσει την απόφαση για τους δικαστικούς, ενώ δεν έχει δείξει ανάλογο ενδιαφέρον για συμμόρφωση σε καμία άλλη δικαίωση κατηγορίας εργαζομένων, θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει πως η κυβέρνησή μας διαπραγματεύεται με τρομοκράτες.
Και τέτοια πράγματα, δεν συμβαίνουν σε δημοκρατίες. Ε;
Από Ρεμπελίσκος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου