Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Παπανδρέου για τις αποκαλύψεις των Financial Times: Τώρα πρέπει να μιλήσουν άλλοι

Σύντομη, περιεκτική και με πολύ συγκεκριμένους αποδέκτες είναι η επίσημη ανακοίνωση του Γιώργου Παπανδρέου για το ρεπορτάζ-βόμβα των Financial Times που περιγράφει την ανατροπή του από την πρωθυπουργία μετά από σχέδιο των Μπαρόζο, Σαμαρά και Βενιζέλου.
  
Αναλυτικά η ανακοίνωση:...
   
Ό,τι είχαμε να πούμε για τη συνάντηση των Καννών και το δημοψήφισμα, το έχουμε πει κατ” επανάληψη και επιβεβαιωνόμαστε – παρά τις όποιες ενστάσεις για την ακρίβεια ορισμένων σημείων του δημοσιεύματος των Financial Times.

Τώρα, είναι ώρα να μιλήσουν άλλοι.
 

Financial Times: Ευάγγελος Βενιζέλος, το δεκανίκι της ευρωπαϊκής Δεξιάς για την ανατροπή Παπανδρέου 
Στην αποκάλυψη ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος λειτούργησε ως πρόθυμο δεκανίκι της ευρωπαϊκής Δεξιάς υπέρ της ανατροπής του Γιώργου Παπανδρέου προχωρούν σήμερα οι Financial Times, συμπληρώνοντας το ιστορικό παζλ της ευρωπαϊκής κρίσης.

Η σημερινή αποκάλυψη γίνεται στο πλαίσιο του πρώτου μέρους μιας σειράς ρεπορτάζ των Financial Times, που αποκαλύπτουν τι έγινε πίσω από τις κλειστές πόρτες όταν οι ηγέτες πάσχιζαν να σώσουν το ευρώ. Πρόκειται για μια σημαντική δημοσιογραφική έρευνα μηνών που φέρει την υπογραφή του Peter Spiegel, ενός εκ των πλέον σημαντικών δημοσιογράφων της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Παραθέτω το επίμαχο απόσπασμα από τις διεργασίες των Καννών, μετά την πρόταση για το δημοψήφισμα:

Εν αγνοία του Ν. Σαρκοζί και της Α. Μέρκελ, τηλεφώνησε στον Α. Σαμαρά, τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το ξενοδοχείο του πριν ξεκινήσει η συνάντηση. Γνώριζε ότι εκείνος ήθελε απεγνωσμένα να αποφύγει το δημοψήφισμα.

Ο Α. Σαμαράς του είπε ότι τώρα ήταν πρόθυμος να συνυπογράψει σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ - κάτι που επιμελώς απέφευγε επί μήνες, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει την πρωθυπουργία.

Ο Μπαρόζο κάλεσε το συμβούλιό του και στελέχη της Κομισιόν στη σουίτα του στο Hotel Majestic Barrière για να χαράξει στρατηγική. Αποφάσισε ότι δεν θα έλεγε στον Ν. Σαρκοζί ή στην Α. Μέρελ για εκείνη τη συνομιλία, αλλά σύμφωνα με άτομα που βρέθηκαν σε εκείνη τη σουίτα, ξεκίνησε τη συζήτηση για πιθανά ονόματα τεχνοκρατών που θα μπορούσαν να πάρουν τα ηνία από τον Παπανδρέου σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το πρώτο πρόσωπο που είπε ο Μπαρόζο ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος. Σε μία εβδομάδα, ο Λ. Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα.

Παρατηρώντας τον Ε. Βενιζέλο μερικές ώρες αργότερα, ο Μπαρόζο είδε την ευκαιρία. Ο Ν. Σαρκοζί έκλεισε τη συνάντηση διαβάζοντας ξανά το σχέδιο των έξι σημείων, είπε στον Παπανδρέου να επιστρέψει στην Αθήνα και να «πάρει μία απόφαση» και ο Μπαρόζο πήρε τον Βενιζέλο στην άκρη.

«Πρέπει να σκοτώσουμε αυτό το δημοψήφισμα» του είπε. Ο υπουργός Οικονομικών συμφώνησε σχεδόν αμέσως. Το τέλος του δημοψηφίσματος θα ήταν επίσης το τέλος του Παπανδρέου.

Μετά από κάποια σύντομα σχόλια στον Τύπο όπου είπε ότι «το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα κρίνει την παραμονή ή μη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ», ο Παπανδρέου πήρε τον δρόμο της επιστροφής προς το αεροδρόμιο της Νίκαιας. Στο αυτοκίνητο, γύρισε στον Ε. Βενιζέλο και του είπε ότι τα πράγματα δεν είχαν πάει τόσο άσχημα όσο φοβόταν. Ο Ε. Βενιζέλος ήταν δύσπιστος. Κατά την πτήση προς Αθήνα, ενώ ο Γ. Παπανδρέου κοιμόταν, ο Βενιζέλος ενθαρρύνθηκε από την παραίνεση του Μπαρόζο και είπε σε έναν βοηθό του να συντάξει μία δήλωση που θα κοινοποιούσε με την προσγείωση του αεροπλάνου, στις 4:45 π.μ. της Πέμπτης. «Η θέση της Ελλάδας μέσα στο ευρώ είναι μια ιστορική κατάκτηση της χώρας που δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Το κεκτημένο αυτό του ελληνικού λαού δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος».

Το δημοψήφισμα του Παπανδρέου είχε πεθάνει. Όπως και η πρωθυπουργία του.

Μην κάνετε το λάθος να θεωρήσετε ότι η συζήτηση αυτή αφορά το αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με την πρόταση με το δημοψήφισμα. Αυτή είναι μια ξεχωριστή συζήτηση.

Αυτό που οι Financial Times κυρίως αποκαλύπτουν είναι ότι με πρωτοβουλία του Μπαρόζο, η ευρωπαϊκή Δεξιά φρόντισε μέσα σε λίγα 24ωρα να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα σχέδιο ανατροπή του νόμιμα εκλεγμένου πρωθυπουργού ενός κράτους-μέλους, μόνο και μόνο επειδή διαφωνούσε με μια πρόταση του.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι στο σχέδιο αυτό συνέδραμε καθοριστικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος αδιαφόρησε για τη χώρα και την κυβέρνηση που θεωρητικά υπηρετούσε και επέλεξε να συμμαχήσει με τη συντηρητική Ευρώπη για την ανατροπή Παπανδρέου.

Αντιλαμβάνομαι ότι όροι όπως «προδοσία», «αποστασία» και «πραξικόπημα» χαλάνε τη σούπα της σταθερότητας και του καθωσπρεπισμού της κυρίαρχης κυβερνητικής αφήγησης αλλά μόνο αυτές μπορούν να περιγράψουν το τι συνέβη τότε στις Κάννες εις βάρος του Γιώργου Παπανδρέου.

Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα με κανονικά ΜΜΕ, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα ήξερε σήμερα που να κρυφτεί. Στην Ελλάδα όμως συνεχίζει να ζητά την ψήφο σας υπέρ του...Μάρτιν Σουλτζ για να τα βάλει με τη συντηρητική Δεξιά.

Ολόκληρο το ρεπορτάζ στα ελληνικά εδώ.  

Από parapolitiki