Εβγήκαν όλοι νικητές και χάσαν όλοι οι άλλοι...

Δεν ξέρω πώς είδατε εσείς τα προχτεσινά αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών αλλά εμένα μου άφησαν μια παράξενη, στυφή γεύση στο στόμα. Αν, μάλιστα, δεν ήταν τόσο η πρωτιά τής Λαϊκής Συσπείρωσης στην Πάτρα όσο και η γενικώτερα ενθαρρυντική εικόνα όλων των κομμουνιστικών συνδυασμών, που έκαναν το χειλάκι μας να χαμογελάσει, θα μπορούσα άνετα να τα χαρακτηρίσω ως θλιβερά. Και πώς αλλοιώς να τα χαρακτήριζα, όταν:...

  

(α) Σε πανελλήνιο επίπεδο περιφερειών, η Χρυσή Αυγή μάζεψε καμμιά τριανταριά χιλιάδες ψήφους περισσότερες απ' όσες είχε μαζέψει τον Ιούνιο του 2012. Και, μάλιστα, δίχως να κατεβάσει επίσημο συνδυασμό στο Βόρειο Αιγαίο. Τριάντα χιλιάδες ψήφοι παραπάνω, με τον αρχηγό και τους μισούς της βουλευτές στην φυλακή, με το αίμα τού Φύσσα να μην έχει στεγνώσει ακόμη και με μια βαρειά κατηγορία περί τρομοκρατικής οργάνωσης να την βαραίνει.

 

(β) Στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών στον Πειραιά θα αναμετρηθούν ένας κακός υποψήφιος

με έναν χειρότερο. Δυστυχώς, οι πειραιώτες, έτσι που τα κατάφεραν, έχουν να επιλέξουν ως αυριανό δήμαρχό τους

- είτε τον υπάλληλο του Μαρινάκη και κουτσούνι όλων των εφοπλιστών, ο οποίος θα γίνει -αν εκλεγεί- ο πρώτος "δήμαρχος α.α." παγκοσμίως

- είτε τον πρώην οννεδίτη κένταυρο, τον άνθρωπο που είχε γίνει χρυσαυγήτης πριν εμφανιστεί η Χρυσή Αυγή.

Μεγάλο το δίλημμα για τους πειραιώτες αλλά...έτσι έστρωσαν, έτσι θα κοιμηθούν.

Οι "Άλφα των Κενταύρων": Δεύτερος από αριστερά
ο Βασίλης Μιχαλολιάκος και στο κέντρο ο Γιώργος
Μεϊμαράκης. Άκρη αριστερά ο Δημήτρης Σιούφας.

Παρένθεση. Για όποιον δεν ξέρει, "ρέηντζερς" (στην Θεσσαλονίκη) και "κένταυροι" (στην Αθήνα) αυτοαποκαλούνταν πριν 30-τόσα χρόνια οι "κάπως ζωηροί" και μπρατσωμένοι οννεδίτες, οι οποίοι ρίχνανε και κανένα μπερντάχι σ' όποιον τολμούσε να τους πάει κόντρα. Η ιδέα τής σύστασής τους ανήκει στον τότε αρχηγό τής ΝΔ Ευάγγελο Αβέρωφ και η αποστολή τους ήταν να υπερασπίζονται τους ΔΑΠίτες φοιτητές, οι οποίοι τότε συνιστούσαν μια πολύ μικρή μειοψηφία στις σχολές. Αρχηγοί τους έχουν διατελέσει ο απερχόμενος δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος, ο βαρύμαγκας πρόεδρος της βουλής Γιώργος Μεϊμαράκης και ο "νόμιμος και ηθικός" Γιώργος Βουλγαράκης, ενώ από τις τάξεις τους έχει περάσει και ο φραντζάτος πρωθύ μας. Κλείνει η παρένθεση.

Ο αυριανός (;;) δήμαρχος Βόλου σε στιγμές δόξας

(γ) Στον Βόλο, οι πολίτες απέδειξαν ότι "τα σίδερα της φυλακής είναι για τους λεβέντες". Έτσι, μόλις ο Αχιλλέας "όπου-με-πιάσεις-λερώνεσαι" Μπέος βγήκε από την φυλακή, οι βολιώτες τον έστειλαν στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών και τώρα ετοιμάζονται να τον στείλουν και στο δημαρχείο. Αν αυτό δεν είναι πολιτικό κριτήριο ενός ώριμου λαού, τότε αναρωτιέμαι τι μπορεί να είναι. Τί κι αν έχουν ειπωθεί για τον Μπέο τα μύρια όσα (π.χ.: ο Μπέος έστησε τον Εφιάλτη στις Θερμοπύλες γιατί είχε παίξει διπλό τους Πέρσες, το 5-0 της Χαβάης ήταν στημένο από τον Μπέο κλπ); Φαίνεται ότι εκείνο που έχει πρώτιστη σημασία για τους βολιώτες είναι "Ο Ολυμπιακός Βόλου να κερδάει κι όλα τα άλλα να πάνε να γ@μηθ⓪ύν€".

(δ) Όμως, δεν είναι μόνο οι βολιώτες που ψήφισαν τόσο ώριμα προχτές. Στην Ζαχάρω, οι πολίτες έβγαλαν δήμαρχο από την πρώτη Κυριακή τον περιώνυμο Πανταζή Χρονόπουλο (για την ακρίβεια, τον ξαναέβγαλαν). Επειδή ανακατεύεται το στομάχι μου και μόνο που αναφέρω το όνομά του, δεν θα γράψω περισσότερα για δαύτον. Όποιος δεν ξέρει για ποιο υποκείμενο μιλάω, ας επισκεφθεί το σχετικό λήμμα τής Βικιπαίδειας για να ενημερωθεί. Κι αν δεν γνωρίζετε κατά πού πέφτει η Ζαχάρω, ρίχτε μια ματιά σ' έναν χάρτη για να προσανατολιστείτε ώστε να στείλετε τα φάσκελα στην ορθή κατεύθυνση.

(ε) Στην Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιφέρειά της οι ψηφοφόροι απλοποίησαν το πρόβλημα εν όψει της δεύτερης Κυριακής των περιφερειακών εκλογών. Τώρα έχουν να επιλέξουν μεταξύ του επίσημου υποψήφιου της Νέας Δημοκρατίας και του αντάρτη υποψήφιου της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι πήραν μαζί πάνω από 51% στον πρώτο γύρο. Αναρωτιέμαι πού διάβολο μέσα στον χρόνο χάσανε τον μπούσουλα οι κάτοικοι μιας πόλης η οποία ήταν κάποτε σταυροδρόμι των πολιτισμών και τώρα πέφτουν από Κούβελα σε Παπαγεωργόπουλο κι από Ψωμιάδη σε Τζιτζικώστα...

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα ωραία, κάποιοι έχουν όρεξη για πανηγύρια. Στην Νέα Δημοκρατία δεν βλέπουν ότι σε Αθήνα, Αττική και Θεσσαλονίκη έχασαν και τα αβγά και τα πασχάλια αλλά ανοίγουν σαμπάνιες επειδή κέρδισαν στην Ήπειρο. Στον ΣυΡιζΑ έχουν μάτια μόνο για την Δούρου και τον Γαβρίλη αλλά δεν παίρνουν χαμπάρι ότι το αμάξι τους πάει με ξεφούσκωτα λάστιχα. Στην ΔημΑρ αλληλοσυγχαίρονται για Καμίνη και Μπουτάρη αλλά δεν συνειδητοποιούν ότι βρίσκονται στο παρά ένα να εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη. Στο ΠαΣοΚ τρέχουν να (ξανα)βάψουν πράσινους τους μέχρι χτες "ανεξάρτητους" πρώην πασόκους, κάνοντας ενέσεις αυθυποβολής εν όψει των μεθαυριανών ευρωεκλογών με την ελπίδα ότι θα κλάσει ο πεθαμένος και θα καρπίσει η Ελιά. Όσο για τους Ανεξάρτητους Έλληνες, αυτοί είναι ευτυχείς και μόνο που εξακολουθούν να υπάρχουν.

Κάπου εδώ είναι που θυμήθηκα τον παλιό, καλό Χάρρυ Κλυνν: εβγήκαν όλοι νικητές και χάσαν όλοι οι άλλοι...

Από Cogito ergo sum