Γυάρος beach

Μπερδέψανε τα μπούτια τους οι της αντιπολίτευσης και συνεχίζουν το αγαστό τους έργο με σύνθημα: «Ο καλός μύλος όλα τα αλέθει», κι αν στο τέλος γίνουν όλα μύλος οι μυλωνάδες πολιτικοί νά' ναι καλά, από πρόβατα για άλεσμα υπάρχει πράμα μπόλικο.

Σε ένα προεκλογικό παραλήρημα ο πρόεδρος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», Πάνος Καμένος προσπαθώντας να αποδείξει ότι δεν είναι το κόμμα του ουρά της δεξιάς (που με τόσο πάθος υπηρέτησε από τα νιάτα του) είπε:...

«Δεν ανήκουμε στην κεντροδεξιά. Στους ΑΝΕΛ χωρούν τα παιδιά και εγγόνια εκείνων που εξορίστηκαν στην Γυάρο, στην Μακρόνησο και στην Ικαρία και τα παιδιά και εγγόνια αυτών που τους φύλαγαν».

«Τους φύλαγαν»! Μόνο που χρησιμοποιώντας αυτό το ρήμα κατατάσσει το κόμμα του όχι απλά στην κεντροδεξιά αλλά στο παρακράτος της ακροδεξιάς. Μόνο ένας ακροδεξιός ή απόγονος των ταγμάτων βασανισμού θα χαρακτήριζε το «τσουβάλι με την γάτα» και το «δέσιμο στην συκιά» ως «φύλαξη». Μόνο ότι δεν τους κερνούσαν σοκολατάκια και φοντανάκι δεν είπε ο «Ανεξάρτητος Έληνας» Καμμένος. Οι μεν εξορίστηκαν, οι δε φύλαγαν. Οι μεν ήταν οι κακοί και οι δε ήταν οι φύλακες των «κακών Ελλήνων». Εφόσον καταστρέφεται η χώρα, είναι ώρα μάλλον για τους «σωτήρες» της, να μπουν τα ιστορικά γεγονότα στα κλειδαμπαρωμένα ντουλάπια της ιστορίας. Έτσι όπως το πάει ο «ανεξάρτητος Έλληνας» πολύ πιθανόν στις επόμενες ευρωεκλογές να πει ότι δεν είναι αντιμνημονιακό κόμμα και για το λόγο αυτό τα παιδιά και τα εγγόνια των εκτελεσμένων από τους Ναζί μπορούν να στέκουν πλάι-πλάι με τα παιδιά και εγγόνια των Ναζιστών που τους «φύλαγαν» με τα μυδράλια.

Εκτός όμως από το «πατριωτικό» παραλήρημα του Καμμένου, είχαμε και την ανατροπή προς άγραν ψήφων και του αριστερού Τσίπρα. Ο πολιτικός ανήρ που προΐσταται στο κόμμα των «πολιτών του κόσμου», των «χωρών άνευ συνόρων», των «αντιρρησιών συνείδησης» είπε σε ομιλία του στην Κέρκυρα το φοβερό: « Αξίζει η πατρίδα μας κάθε αγωνία και αγώνα για να μην αφήσουμε να την διαλύσουν, να την ταπεινώσουν, να την ξεπουλήσουν». Έφθασε λοιπόν η στιγμή που ο Πολιπολιτισμικός Σύριζα γίνεται Πατριωτικός. Έφθασε η στιγμή που ξεχάστηκε «η Ευρώπη των λαών» και έγινε «Ελλάδα, η πατρίδα μου». Πώς γίνεται ο φανατικός ευρωπαϊστής Σύριζα να μάχεται από τα μπαλκόνια για μια πατρίδα που δεν είναι οικόπεδο κανενός; Πώς γίνεται να αποδέχεσαι ένα Ευρωκοινοβούλιο που πριν από 4 χρόνια συζητούσε ανοικτά για την Ελλάδα-αποικία και σήμερα ξαφνικά να γίνεται πατριώτης;

Αλλά ο πρόεδρος των συνασπισμένων «ελαφρών αριστερών» και όψιμων «πατριωτών» το πήγε και λίγο παραπέρα το θέμα. Αποδεχόμενος την πολιτική Σαμαρά με «τους 20 εκατομμύρια τουρίστες που θα κατακλύσουν την χώρα φέτος» και με την άλωση των επενδυτών τουρισμού που έρχονται με φόρα, ο πρόεδρος της αντιπολιτεύσεως είπε στεντόρεια: «Ελάτε να κάνετε τα μπάνια σας, να χαρείτε τον ήλιο μας, να απολαύσετε την ελληνική φιλοξενία. Είστε ευπρόσδεκτοι όποια γλώσσα κι αν μιλάτε κι όποιο Θεό πιστεύετε. Αλλά πάρτε το απόφαση: Η Ελλάδα δεν είναι οικόπεδο προς πώληση». Να τους καλέσεις στο χωράφι του πατέρα σου, Αλέξη. Να τους φιλοξενήσεις και να τους χορεύεις συρτάκια για διασκέδαση αλλά όχι με το τρεμάμενο ποσοστό σου (μόνο το 4% είναι το σίγουρο που έχεις) να καλείς σε άλλων χωράφια για γλέντια και χαρές. Και ποιος είπε στον πρόεδρο του Σύριζα ότι γουστάρουμε αυτούς που έχουν για θεό τον Ναζισμό ότι μπορούν να χαίρονται την φιλοξενία μας;

Σε κάθε προεκλογική περίοδο ο σκεπτόμενος λαός είναι αναγκασμένος να ακούει ό,τι παπαριά ξεστομίζει ο μπαλκονάτος πολιτικάντης και να γελάει μέχρι δακρύων . Το γέλιο όμως παγώνει όταν στον παραλογισμό της προεκλογικής παπαριάς προσβάλλεται μικροπολιτικά η Μνήμη και η Εθνική Αξιοπρέπεια.-

Του Γιάννη Λαζάρου