Κοινωνικό μέρισμα για «ζαρντινιέρες»

Δεν δικαιούται το κοινωνικό μέρισμα ο μακροχρόνια άνεργος που είναι φιλοξενούμενος, το δικαιούται όμως ο αστυνομικός που εργάζεται. Ο αστυνομικός είναι η μόνη κατηγορία δημόσιου υπαλλήλου που δεν απειλήθηκε με απολύσεις, διαθεσιμότητα και ανεργία. Είναι η μόνη κατηγορία δημόσιου υπαλλήλου που δεν κατηγορήθηκε ως προνομιούχα, ως διεφθαρμένη, ως δυσλειτουργική, ως κομματικό συγκοινωνούν δοχείο προσλήψεων και ψήφων.

Είναι η μόνη κατηγορία δημόσιου υπαλλήλου που τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης δεν διέσυραν, δεν χλεύασαν,δεν θεώρησαν ως υπερτροφική.

Μπορεί να περισσεύουν οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι διοικητικοί, οι νοσηλευτές, οι γιατροί, οι οδοκαθαριστές και να μην γίνονται προσλήψεις, όμως οι αστυνομικοί όχι απλά...

δεν περισσεύουν ποτέ αλλά πάντα χρειάζονται περισσότεροι.

Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Μήπως επειδή δεν υπάρχει διαφθορά στην Αστυνομία; Δεν υπάρχει κατάχρηση εξουσίας στην Αστυνομία; Δεν υπάρχει συγκάλυψη στην Αστυνομία; Δεν υπάρχει ατιμωρησία στην Αστυνομία; Δεν υπάρχει αναποτελεσματικότητα στην Αστυνομία;

Για να είμαστε ειλικρινείς η Αστυνομία είναι πιθανόν η πιο αναποτελεσματική δημόσια υπηρεσία.

Έρχεται αφού σε ληστέψουν, έρχεται αφού σε σκοτώσουν, φτάνει τουλάχιστον 35 λεπτά αφού την καλέσεις και όμως έχει το προσωνύμιο «Άμεση Δράση».

Αδυνατεί να προστατέψει τον απλό πολίτη. Αδυνατεί να πατάξει το εμπόριο ναρκωτικών, κάποιες φορές μάλιστα έχει αποδειχθεί ότι υπάλληλοί της συμμετέχουν σε αυτό. Αδυνατεί να εξαρθρώσει τα κυκλώματα που απειλούν τους επιχειρηματίες με προστασία, κάποιες φορές μάλιστα έχει αποδειχθεί ότι υπάλληλοί της συμμετέχουν σε αυτά.

Ενώ σε πολλές περιπτώσεις όντας παρούσα δεν εμπλέκεται για να σώσει έναν πολίτη (περίπτωση δολοφονίας Παύλου Φύσσα), ενώ σε άλλες βιαιοπραγεί (περίπτωση Ζαρντινιέρα – Αυγουστίνου Δημητρίου), βασανίζει (περίπτωση μεταναστών στο Α.Τ.Ομονοίας) και δολοφονεί (περίπτωση Αλέξη Γρηγορόπουλου) εκείνους που υποτίθεται πως οφείλει να προστατεύει.

Για να είμαστε ειλικρινείς η Αστυνομία είναι πιθανόν η μόνη δημόσια υπηρεσία, της οποίας υπάλληλοι έχουν καταγγελθεί επανειλημμένα αλλά, αναλογικά, ελάχιστοι έχουν τιμωρηθεί ή έστω απολυθεί για τις πράξεις τους.

Υπάρχουν φυσικά και αστυνομικοί που προσπαθούν και είναι σωστοί σε αυτό που κάνουν αλλά αυτό δεν αναιρεί τα προηγούμενα.

Γιατί λοιπόν αυτή η κατηγορία δημόσιου υπαλλήλου με τις τόσες «αστοχίες» όχι μόνο θεωρείται αναγκαία αλλά επιβραβεύεται κιόλας με 500 ευρώ την στιγμή που ο φιλοξενούμενος μακροχρόνια άνεργος δεν δικαιούται κοινωνικό μέρισμα; Θα απαντήσει κάποιος πως αυτό συμβαίνει επειδή ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους.

Και όμως είναι χιλιάδες οι πολίτες που ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους και σε επαγγέλματα με στατιστικά μεγαλύτερη επικινδυνότητα από αυτή του αστυνομικού και όμως δεν επιβραβεύονται.

Για παράδειγμα τα θύματα τροχαίων είναι στατιστικά πολύ περισσότερα, οι αυτοκινητιστές λοιπόν κάνουν μια επικίνδυνη εργασία. Τα θύματα βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων επίσης. Ακόμα και τα θύματα της ίδιας της αστυνομικής αυθαιρεσίας πιθανόν να είναι περισσότερα. Δεν είναι λοιπόν αυτός ο λόγος.

Τον λόγο θα τον βρει κανείς στα λόγια εκείνων που μοιράζουν το κοινωνικό μέρισμα, στα λόγια της εξουσίας. Οι αστυνομικοί μαζί με τους δικαστικούς και τους πολιτικούς αποτελούν τον σκληρό πυρήνα του κράτους αποφάνθηκε πρόσφατα το Σ.Τ.Ε.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δικαιούνται να μην απολύονται, να μην τίθενται σε κινητικότητα, να μην περικόπτονται οι μισθοί τους.

Η Αστυνομία έχει μετατραπεί τα χρόνια των Μνημονίων σε υπηρεσία καταστολής της κοινωνίας και επιβολής των αντιλαϊκών μέτρων.

Χωρίς τους αστυνομικούς οι κυβερνώντες δεν θα μπορούσαν να εφαρμόζουν τις πολιτικές της βίαιης φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας.

Οι αστυνομικοί καλούνται να εισβάλλουν σε χώρους απεργίας. Οι αστυνομικοί καλούνται να εισβάλλουν σε σπίτια που κατάσχονται.

Οι αστυνομικοί καλούνται να υπερασπιστούν τις «επενδύσεις» που καταστρέφουν τον φυσικό πλούτου της χώρας και τις ζωές των τοπικών κοινοτήτων. Οι αστυνομικοί καλούνται να επιτεθούν στην κοινωνία που αντιστέκεται.

Χωρίς τους αστυνομικούς να χτυπούν την κοινωνία που αντιδρά με χημικά, γκλοπ, πλαστικές σφαίρες, βομβίδες κρότου λάμψης, δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν οι προσταγές των αγορών,των πολυεθνικών και των τραπεζών τις οποίες οι κυβερνώντες εκπροσωπούν.

Όπως λοιπόν είπε πολύ προκλητικά ο κύριος Χ. Θεοχάρης «δεν υπάρχει τέλειο σύστημα, κάποιοι θα αδικηθούν».

Και φυσικά αυτοί που θα αδικηθούν δεν θα είναι οι αστυνομικοί που προστατεύουν το σύστημα εξουσίας και το συνδράμουν να επιβληθεί αλλά εσύ που είσαι άνεργος ή χαμηλόμισθος και διεκδικείς τα δικαιώματα και τη ζωή σου. Εσύ είσαι ο αναλώσιμος.

Γιώργος Καρυστινός, ένας άνεργος αλλά ενεργός φιλοξενούμενος.

(Αγαπητέ φίλε, οι αστυνομικοί είναι για λύπηση και για τον ψυχίατρο. Καλύτερα μια ζωή άνεργος και άστεγος, παρά μπάτσος. Το έχω ξαναγράψει: φαντάζεστε στη μία και μοναδική ζωή που έχετε να ήσασταν μπάτσος; Πάντως, δεν είναι μόνο οι αστυνομικοί που δεν κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι· είναι και οι παπάδες. Χριστός ανέστη!)

Pitsirikos