Αναρχοκομμουνιστής

Σε αυτό το βίντεο του Σταύρου Θεοδωράκη με τον Στέλιο Ράμφο, που αξίζει να δει κανείς, καθώς έχει μέσα του μια σκηνή που είναι απευθείας βγαλμένη από το σύμπαν των αδελφών Κοέν και θα μπορούσε άνετα να συμπεριλαμβάνεται στις καλύτερες στιγμές της καριέρας τους, ο Θεοδωράκης αποκαλείται από τον χρήστη που έχει ανεβάσει το βίντεο στο Υou Τube «αναρχοκομμουνιστής»…

Ζουν, άρα, ανάμεσά μας άνθρωποι που τον θεωρούν αναρχοκομμουνιστή. Και ποιός ξέρει, ίσως για να τους δικαιώσει, έγραψε ένα άρθρο, που η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύεσαι να το αποκωδικοποιήσεις με την πρώτη ανάγνωση, που πιθανότερη ερμηνεία εξακολουθεί να έχει πως πρόκειται για κάποιο είδος στοιχήματος που έβαλε, του στυλ «μπορώ να τους την πω ακόμη και με πρώτη ύλη την εις βάρος τους αστυνομική βία», αλλά, ναι, αν έπρεπε να το εντάξεις κάπου, θα έλεγες ότι τη βγήκε στον ΣΥΡΙΖΑ από...

τα αναρχοκομμουνιστικά.

Κι έτσι, από το βίντεο με την επέμβαση της ομάδας ΔΕΛΤΑ και από όλα όσα έχουν οδηγήσει σε αυτή, ο Θεοδωράκης επιλέγει να εστιάσει δηκτικά στο εξής: «Οι νεολαίοι με το αλάθητο κριτήριο που τους διακρίνει αποδίδουν την τιμή που πρέπει στην (κοινοβουλευτική) εξουσία που (σύντομα) θα τα αλλάξει όλα». Σαν μετάλλαξη του παλιού ανεκδότου «Nαι, αλλά κι εσείς βαράτε τους μαύρους»: ναι, μπορεί στο Φαρμακονήσι να πνίγηκαν γυναικόπαιδα, ναι, μπορεί η συμβολική διαμαρτυρία φοιτητών και νεολαίων της αξιωματικής αντιπολίτευσης να οδηγεί ξανά και άνευ ετέρου στο γνωστό έργο ξύλο και ΓΑΔΑ, καθώς η προσαγωγή του πολίτη είναι η νέα αγωγή του πολίτη, αλλά κι οι νεολαίοι σας φώναξαν “Ρε, βαράτε βουλευτή!”».

Επιλήψιμο λοιπόν το «Ρε, βαράτε βουλευτή!», ενδεικτικό των αυριανών πελατειακών σχέσεων, ενδεικτικό κομφορμισμού, συστημικότητας, κατάληψης θέσης στην εξουσιαστική επετηρίδα, και από την άλλη -και ταυτόχρονα- της τυφλής αφέλειας για την δήθεν αυριανή καθολική αλλαγή των πάντων. Ίσως είναι η προσωπική μου αίσθηση, αλλά νομίζω πως η μεγάλη ορμή των προσδοκιών για τον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε την άνοιξη του 2012, στο μεσοδιάστημα των δύο εκλογών, όταν το εκλογικό αποτέλεσμα του Μαϊου είχε αιφνιδιάσει τους πάντες. Έκτοτε, ο χρόνος που περνάει βοηθά ώστε όλοι να εξοικειωθούν με την ιδέα αφενός ότι αυτό το κόμμα μπορεί και να κυβερνήσει και αφετέρου ότι κυβερνώντας δεν θα φέρει την επανάσταση. Μικρό τμήμα των ανθρώπων που θα τον ψηφίσουν, θα το κάνει πιστεύοντας και ελπίζοντας ότι όντως θα τα αλλάξει όλα.

Οπότε ίσως πάει αντίστροφα, ότι δεν θα τα αλλάξει όλα μεν, αλλά όσοι εξακολουθούν και εντοπίζουν τον ιδεολογικό τους αντίπαλο και αυτό που τους ενοχλεί, όχι στο αστυνομικό ξύλο στον βουλευτή, αλλά στην έκπληξη και την αποδοκιμασία για το αστυνομικό ξύλο σε έναν βουλευτή, φοβούνται μήπως και αλλάξει εκείνα που είναι, φαίνεται, τόσο καίριας σημασίας για τους ίδιους και το σύστημα στο οποίο άνθισαν, ώστε πράγματι δεν πρέπει να αλλάξουν με τίποτα.

Old Boy από unfollow μέσω farmakoglwssa