Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Η Αντιτρομοκρατική και τα ρεπορτάζ που δεν έγιναν

Τις τελευταίες ημέρες αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ για τις έρευνες σχετικά με τη δολοφονία των μελών της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο. Αφορμή υπήρξε και πάλι μια «διαρροή» της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας. Σε αντίθεση με τα όσα έλεγε μετά το χτύπημα, που ανέλαβε η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση ΜΛΕΔ, αίφνης η Αντιτρομοκρατική συνδέει πλέον ανοικτά τη δολοφονική επίθεση έξω από...
τα γραφεία της Χρυσής Αυγής με ποινικούς…

Ας κάνουμε μια μικρή παρέκβαση, πριν συνεχίσουμε με τα ρεπορτάζ που τρέφονται με την παπαγαλίνη της Αντιτρομοκρατικής…

Το ζήτημα δεν είναι ότι δικαιώνεται το ρεπορτάζ του UNFOLLOW 24 «Η τρομοκρατία των ποινικών, τα βολικά άκρα και ο ενορχηστρωτής του Νέου Ηρακλείου», γιατί δεν περιμένουμε ούτε τις διαρροές των κρατικών μηχανισμών, ούτε και τα μέινστριμ μήντια για να επιβεβαιωθούν τα ρεπορτάζ μας. Αυτά είναι πάντοτε επιβεβαιωμένα και διασταυρωμένα. Γι’ αυτό άλλωστε και ουδέποτε διαψεύδονται…

Τότε σκιαγραφούσαμε όχι απλώς την όσμωση μεταξύ ποινικών και κρατούμενων για υποθέσεις «τρομοκρατίας» μέσα κι έξω από τις φυλακές, και τους τρόπους με τους οποίους αυτή γίνεται, αλλά και τις αιτίες της:

    Στελέχη της ΕΥΠ υποστηρίζουν ότι διαθέτουν στοιχεία που καταδεικνύουν ότι οι επαφές ποινικών και τρομοκρατών συνεχίζονται και έξω από τις φυλακές. Σωφρονιστικοί υπάλληλοι κάνουν λόγο για «μεικτές» παρέες πίσω από τα κάγκελα. Πού αρχίζει και πού τελειώνει ο μύθος της αλληλεπίδρασης ποινικών και τρομοκρατών μέσα και έξω από τα κελιά; Η αλήθεια είναι ότι η μεγαλοστομία και οι θεωρίες των κάθε λογής οργανώσεων, που εμφανίζουν την ατομική τρομοκρατίακαι τα εγκλήματα που διαπράττουν στο όνομά της ως δήθεν «επαναστατική βία» απέναντι στο σύστημα, μπορούν εύκολα να εξάψουν τη φαντασία ενός ποινικού που ίσως στα νιάτα του αισθάνθηκε φευγαλέα «αντιεξουσιαστής» και προσδίδει στις δικές του εγκληματικές πράξεις μια εσάνς «εκδίκησης» απέναντι στο σύστημα, που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους.

Αναφέραμε επίσης ένα σημείο κλειδί, την εύρεση των λεγόμενων καθαρών όπλων:

    Η άνεση στην απόκτηση «καθαρών» όπλων αποδίδεται από ορισμένα κέντρα στην ύπαρξη ενός μεγάλου κυκλώματος λαθρεμπορίας, το οποίο, όπως εικάζουν οι αξιωματικοί της αστυνομίας, δεν μπορεί να στηθεί «αυτοτελώς» από μέλη των οργανώσεων, χωρίς τη συνδρομή και τη βοήθεια ανθρώπων της μαφίας. Ίσως αυτή ακριβώς η ευκολία απόκτησης «καθαρών» όπλων οδηγεί τις κρατικές υπηρεσίες στο πρώιμο συμπέρασμα ότι πίσω από τις δολοφονίες του Νέου Ηρακλείου κρύβεται ένας ποινικός του Κορυδαλλού.

Και προσθέταμε:

    Για μια στιγμή, όμως: Αν πίσω από τη δολοφονία του Νέου Ηρακλείου κρύβεται ένας άνθρωπος, τότε αυτομάτως γκρεμίζεται η διαβόητη (αλλά και τόσο χρήσιμη για την κυβερνητική προπαγάνδα) θεωρία των «δύο άκρων» και καταδεικνύεται η αστειότητά της.

Ας ξαναγυρίσουμε τώρα στο μέινστριμ «ρεπορτάζ», που ούτε είδε, ούτε άκουσε, ούτε διάβασε τίποτε από τα παραπάνω. Το ιστορικό έχει, κοντολογίς, ως εξής: Αμέσως μετά τη δολοφονία μάς πήραν τα αυτιά με τα «δύο άκρα», με τη «νέα τρομοκρατία» που γεννιέται από τα σπλάχνα της Αριστεράς και της όποιας αντίστασης στη μνημονιακή λαίλαπα. Οτιδήποτε θα βόλευε το παραμυθάκι της κυβέρνησης «ή είσαι με εμάς ή είσαι με τους άλλους» – όπου οι «άλλοι» είναι περίπου τρομοκράτες κι αν όχι, είναι σίγουρα θαυμαστές των τρομοκρατών… Τράβηξε κάνα μήνα αυτό το πανηγύρι, μετά όμως θάφτηκε. Άλλωστε δεν ταίριαζε ούτε με τα περιστατικά, ούτε με την κοινή λογική.

Αργότερα ήρθε η (σχεδόν φιλική) απόδραση του Ξηρού, τα ρεπορτάζ για τα ρεβεγιόν στις φυλακές και, τελευταία, η αποκάλυψη του αυτοκινήτου-οπλοστασίου, που ψάχνει να βρει τον ιδιοκτήτη του, κάποιον παλιό ή νέο τρομοκράτη. Τώρα ταιριάζει ίσως καλύτερα το πραγματικό σενάριο, σκέφτηκε η κυβέρνηση και άρχισε το τάισμα στα μίντια. Έτσι, εμφανίστηκε ως είδηση, μετά από μήνες, η διασύνδεση ποινικών και «τρομοκρατών». Μια πληροφορία που, αν έμπαιναν στον κόπο να κάνουν ρεπορτάζ,  θα μπορούσαν να έχουν στη διάθεσή τους από την πρώτη στιγμή.

Γιατί ξαφνικά ανακάλυψαν την… πυρίτιδα τα ελληνικά Μέσα και προχωρούν με χαρακτηριστική καθυστέρηση σε αυτή τη σύνδεση; Παίζει ρόλο η απόδραση του Ξηρού και το παγιδευμένο αυτοκίνητο ή είναι δύο πολύ καλές αφορμές που ευνοούν τον παρατεταμένο προεκλογικό αγώνα της κυβέρνησης;

Ε, δε θέλει πολύ μυαλό. Άλλωστε, η «είδηση» συμπληρώνεται με πηχυαίους τίτλους για «φόβους» περί πολλαπλασιασμού των ένοπλων ενεργειών και μάλιστα με τους κανόνες και τους τρόπους του κοινού ποινικού εγκλήματος. Το δόγμα «Νόμος και Τάξη», το μόνο που ακολουθεί με συνέπεια η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά, χρειάζεται μια κάποια τόνωση, μια διαφορετική εσάνς. Τώρα που οι φούσκες του πρωτογενούς πλεονάσματος έσκασαν, η κατάσταση της (πραγματικής) οικονομίας κοντεύει να πιάσει πάτο, στη Γερμανία μιλούν πλέον ανοικτά για νέο μνημόνιο και η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει εναγωνίως ένα «καλό χαρτί» για να ρίξει στην προεκλογική μάχη.

Τα χαρτιά που ρίχνει η κυβέρνηση στο τραπέζι, έχουν ως εξής: Νόμος και Τάξη. Επιχείρηση «καθαρά χέρια» προς όλους (εκτός από τους φίλους του Α. Σαμαρά). Αυστηρότητα κι αν γίνεται εξουδετέρωση της Χρυσής Αυγής (για επαναπατρισμό της δεξιάς ψήφου). Και τρομοκρατία  (η κυβέρνηση θα σας προστατεύσει από τον… Ξηρό). Δεν μπορεί, με κάποια από όλες τις μπλόφες θα φοβηθεί ο πολίτης για να τους ξαναψηφίσει, ελπίζουν…

Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
από unfollow