Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Η Μουρουτιέρα...

Ενός Ξηρού μύρια έπονται… 
Προσέξτε τη μαγική εικόνα που σκιαγραφεί η αστυνομία για τον εαυτό της τα τελευταία εικοσιτετράωρα: όταν ο Κώστας Σακκάς δεν γυρνάει το βράδυ στο σπίτι της μαμάς του, ένα ολόκληρο σύστημα κινητοποιείται με χολιγουντιανή ταχύτητα και τον συλλαμβάνει με απαράμιλλη αποτελεσματικότητα να… ξενοκοιμάται.

Την ίδια ακριβώς στιγμή, ο Χριστόδουλος Ξηρός δεν επιστρέφει στις φυλακές Κορυδαλλού μετά από ολιγοήμερη άδεια και γίνεται καπνός...
λέγοντας στους γονείς του «πάω μια βόλτα στην παραλία». Να επισημάνουμε ότι ο Κ. Σακκάς είναι απλώς κατηγορούμενος (καθώς εκκρεμεί η δίκη του), ενώ ο Χριστόδουλος Ξηρός είναι καταδικασμένος για τη συμμετοχή στην οργάνωση 17 Νοέμβρη. Δικαίως λοιπόν κάποιοι αναρωτιούνται για τον δεύτερο: «Είναι εντελώς ανίκανοι και ηλίθιοι ή μήπως τον άφησαν να φύγει;». Κι όμως, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Γιατί και στις δύο περιπτώσεις είναι σίγουρα επικίνδυνοι…

Ό,τι κι αν ισχύει από τα δύο, υπήρχαν κάποιοι που συμπεριφέρθηκαν «σαν έτοιμοι από καιρό, σα θαραλλέοι». Έτοιμοι να σπείρουν το κλίμα του πανικού για «επικείμενα τρομοκρατικά χτυπήματα», για τους «τρομοκράτες που κυκλοφορούν ελεύθεροι», να αναπαράγουν τους «φόβους των αρχών». Ακόμη και για «ρεβεγιόν τρομοκρατών» μες στη φυλακή μάθαμε –κι ας μην επιβεβαιώνεται από πηγές του υπουργείου Δικαιοσύνης. Και βέβαια, μάθαμε κάτι που ως τώρα δεν μας είχαν ξαναπεί: ότι υπάρχουν ασύλληπτα μέλη της οργάνωσης 17 Νοέμβρη. Το λένε με βεβαιότητα οι ίδιοι δημοσιογράφοι που πριν από μερικά χρόνια μας διαβεβαίωναν για την πλήρη επιτυχία των διωκτικών αρχών να εξαρθρώσουν την οργάνωση και έπλεκαν ύμνους στον Μιχάλη Χρυσοχοίδη. Όσα ξέρει ο νοικοκύρης, όμως, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος… Μόνο που περιμένει την κατάλληλη στιγμή να σας τα πει, δεν είναι αυτά πράγματα για να λέγονται σε άκαιρες στιγμές.

Έτοιμοι να ζητήσουν για μια ακόμη φορά την αλλαγή της νομοθεσίας για τις άδειες των κρατουμένων – φαίνεται πως η νομοθετική εξουσία έχει περάσει πλέον στα δελτία των 8… Έτοιμοι για φυλακές υψίστης ασφαλείας. Έτοιμοι να θυμίσουν στον νοικοκυραίο πόσο τον απειλεί η «τρομοκρατία» και βέβαια, το συνεχές της, που φτάνει μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τον τόνο έδωσε η μονταζιέρα της ΝΔ, με μια ανακοίνωση που κατέληγε καλώντας εξ ονόματος όλου του ελληνικού λαού και όλης της… Ευρώπης (άρχισε η προεδρία, βλέπετε, και πήρε ο Μουρούτης ψηλά τον αμανέ) τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ξεκαθαρίσει το κόμμα του από «τη συνιστώσα της τρομοκρατίας».

Όμως, αυτή τη φορά δεν είχαν την πρωτιά! Γιατί ο πιο έτοιμος από όλους, ήταν ο Γιάννης Πρετεντέρης. Πριν καν μαθευτούν τα νέα για την απόδραση του Ξηρού, πριν καν αντιδράσει η μουρουτιέρα, είχε προλάβει ήδη στο Βήμα της Κυριακής να γράψει ότι η ανακοίνωση της οργάνωσης των Μαχόμενων Λαϊκών Επαναστατικών Δυνάμεων «θα ήταν μια χαρά ανάλυση για δημοσίευση σε μερίδα του αριστερού Τύπου». Πρέπει να τον βασάνιζε καιρό το θέμα, αλλά μόλις τώρα το εξωτερίκευσε. Γιατί άραγε; Και, κυρίως, γιατί δεν μας ξεκαθάρισε: σε τι είδους αριστερή εφημερίδα; Που να πρόσκειται στη ΔΗΜΑΡ; Να είναι… συριζέικη, ανταρσυώτικη, μήπως ο Ριζοσπάστης; Ή θα μπορούσε να είναι και στο ίδιο το Βήμα; Κεντροαριστερή εφημερίδα δεν είναι κι αυτό ή μήπως όχι;

Ούτε την πρωτοτυπία είχαν, όμως. Γιατί το ρεσιτάλ πρωτοτυπίας κατοχύρωσε ο «σαν έτοιμος» επίσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Τατσόπουλος, ο οποίος όχι μόνο αποφάσισε να κουβαλήσει νερό στη μουρουτιέρα (με τις δηλώσεις του για «περιθωριακά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ» που ασπάζονται ιδέες της 17Ν), αλλά και να διορθώσει την αβελτηρία του Γραφείου Τύπου της ΝΔ, που είχε αναφερθεί μόνο στον Αντόνιο Νέγκρι και τον Δ. Μπελαντή, αναφέροντας ονόματα άλλων αριστερών που κατά τη γνώμη του «συμπαθούν» την τρομοκρατία. Το ίδιο ερώτημα ανακύπτει και εδώ: βλακεία ή διατεταγμένη υπηρεσία;

Βέβαια, να τη συμπαθάτε τη μουρουτιέρα. Έτσι που βλέπει τα ποσοστά να καταρρέουν στις δημοσκοπήσεις, τι να κάνει κι ο πνιγμένος, από τα μαλλιά του πιάνεται (αγκαλιά με το Βενιζέλο)… Κι εδώ ερχόμαστε στο σοβαρό θέμα: η κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ ως «εξτρεμιστικό κόμμα» με βάση τις θέσεις και τις πρακτικές του, πλέον δεν τους βγαίνει. Και πώς να τους βγει εδώ που τα λέμε, όταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το πάει όσο πιο «δεξιά» μπορεί και προσπαθεί να γίνει πιο συστημικό ακόμη και από όσο είναι πραγματικά; Αναδιπλώνονται λοιπόν στο φόβο και την τάξη, τα επαπειλούμενα «τρομοκρατικά χτυπήματα», από τα οποία θα μας προστατεύσει ο Δένδιας και η παρέα του. Είτε ο αγχωμένος πολίτης το εκλάβει ως απειλή είτε ταυτίσει τον Σύριζα με την τρομοκρατία -έστω σε κάποιο βαθμό- ο στόχος της υπενθύμισης ότι η χώρα μπορεί και πρέπει να κυβερνάται μόνο υπό το δόγμα «νόμος και τάξη» επιτυγχάνεται.

Κι όμως εδώ ακριβώς είναι που η ΝΔ πέφτει μέσα στο λάκκο που η ίδια σκάβει: Γιατί ο ίδιος «νοικοκυραίος», που φρόντισαν να τον φοβίσουν, είναι αυτός που θα αναρωτηθεί πώς οι ίδιοι που επικαλούνται την τάξη (τους) και την ασφάλεια, είναι οι ίδιοι που επέτρεψαν (αδιάφορο αν έγινε από ανικανότητα ή από σκοπιμότητα) στον Χριστόδουλο Ξηρό να μην επιστρέφει από την άδειά του. Άντε και ξεχνάει ο πολίτης τα μνημόνια και την τρομοκρατία των αγορών, της ανεργίας, της απόλυσης, των πλειστηριασμών. Πώς ακριβώς, όμως, μπορεί να ελπίζει ότι θα τον σώσουν από το φόβο της «ένοπλης τρομοκρατίας» ο Δένδιας και η παρέα του, οι ίδιοι που ευθύνονται για τους «κακούς τρομοκράτες» που κυκλοφορούν ελεύθεροι;

Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση πιάνεται από το μοναδικό της σωσίβιο, την ακροδεξιά ρητορεία. Και για μια ακόμη φορά, με τον δικό της μοναδικό τρόπο, σπρώχνει κόσμο στην αγκαλιά της Χρυσής Αυγής.

Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος από unfollow