Αλλος «προεδρεύει», άλλη κινεί τα νήματα

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΩΝ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΕΔΡΙΑ 

«Ακου και κράτα σημειώσεις»

Η  πορεία των εξελίξεων του '14 θα είναι καθοριστικής σημασίας στο γερμανικό σχεδιασμό για το μέλλον της γηραιάς Ηπείρου, γεγονός που δεν αφήνει περιθώρια «πειραματισμών» στο Βερολίνο που όλο αυτό το διάστημα «χτίζει» μια «γερμανική» Ευρώπη.

Με αυτήν ως κρατούσα αντίληψη, είναι αδύνατον να φαντασθεί κανείς ότι ο ανέκαθεν συγκλίνων στα ευρωπαϊκά μεγάλος γερμανικός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών θα αφήσει την ευρισκόμενη προς την πόρτα της εξόδου «αξιοθρήνητη» κυβέρνηση των Αθηνών να κάνει πολιτική στην Ενωση για ζητήματα που...

θα βλάψουν τα συμφέροντα του Βερολίνου.

Οπως συλλήβδην εκτιμάται, από τις πλέον ήπιες έως τις πιο καυστικές κριτικές, η Αθήνα αδυνατεί να διαχειριστεί τα του οίκου της και εκ των πραγμάτων δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει και να προτείνει λύσεις για την Ευρώπη, η οποία ξεκίνησε με μια βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση και, εσχάτως, διανύει έντονη πολιτική κρίση.

Αστεϊσμοί

Ομιλούν, δε, για «κατά φαντασία» υλοποιήσιμους στόχους όταν η συζήτηση έρχεται στα επιμέρους, εκ των Αθηνών προερχόμενα, πως στις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας βρίσκονται η οικονομική ανάπτυξη, η απασχόληση και η εμβάθυνση της Ε.Ε. Ενώ προσεγγίζουν το επίπεδο αστεϊσμού οι δειλές ελληνικές εξαγγελίες περί προώθησης της τραπεζικής ένωσης στην Ευρώπη τη στιγμή που είναι γνωστή η κάθετη γερμανική αντίθεση στο ζήτημα αυτό ή που, εν πάση περιπτώσει, δεν ταιριάζει στους «ρυθμούς» του Βερολίνου.

Η Αθήνα θα έχει απολύτως περιορισμένο και άνευ αποτελέσματος ρόλο στα ευρωπαϊκά κατά τη διάρκεια της προεδρίας της και για τον πρόσθετο λόγο της εσωτερικής οικονομικής και πολιτικής κατάστασης της χώρας -μια αδυναμία που μεγεθύνεται εκ του γεγονότος ότι μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας οι προεδρεύουσες χώρες της Ενωσης έχουν μια συνεχώς μειούμενη επιρροή στη λήψη σημαντικών αποφάσεων.

Η εκ περιτροπής προεδρία έχει ως επί το πλείστον τελετουργική σημασία δεδομένου ότι όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται, πλέον, από τους πλέον ισχυρούς της Ευρώπης και πρωτίστως το Βερολίνο και υπαγορεύονται στις προεδρεύουσες χώρες μέσω Βρυξελλών.

Με την έννοια αυτή, η Αθήνα θα προεδρεύει και το Βερολίνο θα κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο. Στην έκταση δε που οι ελληνικές ενέργειες δεν υπεισέρχονται στη διατεταγμένη πορεία των γερμανικών συμφερόντων, η ελληνική προεδρία θα αφεθεί σε έναν απολύτως διακοσμητικό ρόλο εσωτερικής πολιτικής νιρβάνας και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο.

Αμηχανία και πανικός

Επί του προκειμένου, ενδεικτικός ήταν ο πανικός που κατεγράφη από τη χρονική σύμπτωση της ταυτόχρονα προγραμματισμένης αλλά τελικώς αναβληθείσας αφίξεως στην ελληνική πρωτεύουσα της, επί της ουσίας, ασήμαντης αλλά πλήρους συμβολισμού Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου για τον έλεγχο του Μνημονίου -κάτι που θα αποσπούσε την προσοχή από τη «χορογραφία» των εκδηλώσεων για την ανάληψη της προεδρίας. Ετσι, ετέθησαν σε κίνηση οι μηχανισμοί της συγκυβέρνησης προς τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς για την αναβολή της επίσκεψης.

Περαιτέρω αποκαλυπτική ήταν η αμήχανη ανακοίνωση του εκπροσώπου του κ. Σουλτς, ο οποίος προέβη στην εκπληκτικού κάλλους «διαπίστωση» ότι η αναβολή υπαγορεύθηκε από την εκτίμηση πως η παρουσία και το έργο της Επιτροπής στην Αθήνα ταυτόχρονα με τις εκδηλώσεις ανάληψης της ελληνικής προεδρίας, δεν θα ελάμβανε τη... «δέουσα δημοσιότητα» λόγω των άλλων εκδηλώσεων. Ημαρτον!..

Πέραν ποικίλων όσων ερμηνειών, εκείνο που μπορεί να «διαβάσει» κανείς άμεσα πίσω από τα λεγόμενα του εκπροσώπου του κ. Σουλτς είναι ακριβώς το αντίθετο, πως δηλαδή το Ευρωκοινοβούλιο δεν υπολόγισε τη χρονική συγκυρία, όχι από έλλειψη σεβασμού προς το γεγονός αφ' εαυτό, αλλά λόγω της αδιαφορίας με την οποία αντιμετωπίζονται πλέον στην Ευρώπη οι θεσμικές αυτές εκδηλώσεις -οι οποίες περνάνε στα... «ψιλά» λόγω της κρατούσας αντίληψης πως εξυπηρετούν πρωτίστως εσωτερικές σκοπιμότητες και έχουν ευρωπαϊκή χρησιμότητα μόνον ως προς το επικοινωνιακό σκέλος ενίσχυσης της ευρωπαϊκής ιδέας.

ΔΝΤ και ΗΠΑ

Στις βαθύτερες ελληνικές προτεραιότητες, όπως εγκύρως διακρίνονται στην Ουάσιγκτον, βρίσκεται η «δημιουργική» διαχείριση του χρέους, κάτι για το οποίο οι Γερμανοί και οι λοιποί εταίροι του Βορρά δεν φέρονται διατεθειμένοι να ικανοποιήσουν με βαθιές περικοπές, όπως συστήνεται -μέσω ΔΝΤ- από την αμερικανική πλευρά. Οι ισχυροί της Ευρώπης θα εξακολουθήσουν να είναι άκρως επιφυλακτικοί στις διοχετευόμενες ελληνικές αιτιάσεις δεδομένου ότι η κρίση κτυπάει πλέον και την πόρτα των Βορειοευρωπαίων. Η Αθήνα, φυσικά, ακολουθεί τις επιταγές του Βερολίνου, προσαρτημένη στο γερμανικό άρμα.

Επιπλέον, εκτιμάται πως το Βερολίνο κατά τη διανυόμενη περίοδο της ελληνικής προεδρίας θα καλλιεργεί το έδαφος και θα προετοιμάζει την ατζέντα του δεύτερου εξαμήνου που θα έχει και την πλέον βαρύνουσα σημασία για τις γερμανικές επιδιώξεις. Τότε, μετά τις ευρωεκλογές και τη διαμόρφωση του νέου ευρωπαϊκού τοπίου, εκτιμάται πως το Βερολίνο θα αρχίσει το «χοντρό παιχνίδι» για την προώθηση των σχεδίων του. Ηδη, υπάρχουν αρκετά δείγματα επ' αυτού.

Επί του προκειμένου σημειώνεται μια άκρως ενδιαφέρουσα παράμετρος άμεσου αμερικανικού ενδιαφέροντος που έχει να κάνει με ένα επιμέρους αλλά σημαντικό ζήτημα, την ευρισκόμενη σε υπολανθάνουσα κατάσταση Διατλαντική Συνεργασία Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΡ) η οποία περνάει μέσα από την «πολιτική οικονομία της κατασκοπίας» (NSA Economics), συναφώς εξαρτημένη με τις αμερικανικές παρακολουθήσεις σε Ευρωπαίους και πρωτίστως Γερμανούς ηγέτες.

Η ατζέντα

Πέραν αντικρουόμενων αμερικανικών μηνυμάτων που έχουν περιέλθει στις «κεραίες» ενημερωμένων κύκλων και που υποδηλώνουν απροθυμία και αβεβαιότητα για το αν θα προχωρήσει η συμφωνία, από την άλλη πλευρά το «βαρύ χέρι» της Γερμανίας «ακούμπησε» στην ατζέντα της ελληνικής προεδρίας και υποβάθμισε τη διατλαντική εμπορική συνεργασία που είχε επιχειρήσει δειλά η ελληνική πλευρά να αναβαθμίσει στη θητεία της -τον Σεπτέμβριο, με την επίσκεψη Σαμαρά στην Ουάσιγκτον, αλλά και μετέπειτα.

Από τη γερμανική πρωτεύουσα, τα μηνύματα είναι δυσοίωνα επίσης για την ΤΤΙΡ και χρησιμοποιείται η υπόθεση των υποκλοπών ως «φύλλο συκής» της Ευρώπης για να σπάσουν οι δεσμοί με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Από τη σκοπιά του Βερολίνου, η «γερμανική» Ευρώπη είναι γεωπολιτικά πιο κοντά στη Ρωσία και μετά τις ευρωεκλογές πιστεύεται πως τα «μέτωπα» θα αρχίσουν να γίνονται πιο ευδιάκριτα.

Κατά τα λοιπά, ενώ όλα αυτά θα συμβαίνουν κάτω από τη... «μύτη» της, η συγκυβέρνηση των Αθηνών απλώς θα... «προεδρεύει» της Ευρώπης, ευελπιστώντας σε κάποια πολιτικά οφέλη στη διάρκεια της θητείας της εν όψει των διαφαινόμενων τριπλών εκλογών του Μαΐου!

dpdimas29@gmail.com

Του Δ.Π. ΔΗΜΑ από enet