Απάτες και αυταπάτες

Όπως προβλέπει η δίπτυχη δέσμη μέτρων για την οικονομική διακυβέρνηση της ευρωζώνης, η ελληνική οικονομία θα βρίσκεται υπό καθεστώς εποπτείας για άλλα τουλάχιστον 27 χρόνια. Λίγα τα βρίσκω τα 27 χρόνια. Νομίζω πως 270 χρόνια θα ήταν καλύτερα.

Το νομικό πλαίσιο της συμφωνίας –το οποίο έχει υπογράψει και η Ελλάδα- προβλέπει πως, ακόμα και μετά τη λήξη ενός Μνημονίου, τα κράτη-μέλη παραμένουν σε καθεστώς εποπτείας, εφόσον δεν έχει εξοφληθεί το 75% της συνδρομής που...

έχει ληφθεί.

Η Ελλάδα έχει πάρει δάνεια ύψους 144,6 δις. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (που λήγουν ως και το 2048), ενώ έχει πάρει και διμερή δάνεια ύψους 52,8 δις. ευρώ από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.

Οπότε, η Ελλάδα θα απαλλαγεί από την εποπτεία όταν αποπληρώσει το 75% αυτών των δανείων. Δηλαδή, με τα σημερινά δεδομένα, το συντομότερο που μπορεί να συμβεί αυτό είναι το 2040.

Τούτων δοθέντων, αντιλαμβάνεται κάποιος εύκολα πως όλοι οι διαξιφισμοί ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα εντελώς στημένοι και αποσκοπούν στο να μην γίνει αντιληπτό από όλους τι έχει συμβεί και τους πάρουν κάποιοι στο κυνήγι.

Επίσης, όλα αυτά με τον ΣΥΡΙΖΑ και το Μνημόνιο –που τη μια μέρα θα το σκίσει, την άλλη μέρα θα το ράψει και την ‘ άλλη θα το κάνει στιφάδο- είναι παπαριές και δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα.

Κανένα νόημα δεν έχουν και οι φωνές στα ΜΜΕ των νταβατζήδων της διαπλοκής που κι αυτούς ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους βάλει στην θέση τους μετά τις εκλογές, αλλά τώρα δεν λέει τίποτα για να μην τους τρομάξει, ενώ υπάρχει και ο κίνδυνος αν δεν γλείφουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τους τηλεδημοσιογράφους, αυτοί να μην τους καλούν στις εκπομπές τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι τηλεθεατές να δουν πόσο ακίνδυνοι είναι οι συριζαίοι και να μην τους ψηφίσουν για να κάνουν την ρήξη και την ανατροπή.

Είναι προφανές πως, αν η Ελλάδα θέλει να έχει κάποιο μέλλον ως χώρα, θα πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη, αλλά δεν υπάρχει κόμμα εξουσίας που να αναλαμβάνει αυτή την πρωτοβουλία, ενώ και οι Έλληνες είναι χέστηδες και προτιμούν να πεθάνουν της πείνας παρά να χάσουν το ευρώ που έχουν ήδη χάσει.

Δηλαδή ζούμε μια ακόμα απάτη.

Οι πολιτικοί εξαπατούν, οι πολίτες το ξέρουν και προτιμούν κι αυτοί να αυταπατώνται.

Εν τω μεταξύ, ενώ όλα αυτά είναι γνωστά -και κανείς δεν τα αμφισβητεί-, οι αναλύσεις, οι «διαφωνίες» και οι «κόντρες» πέφτουν βροχή.

Τη βία την καταδικάζουν, την βλακεία κανείς.

Καλή διασκέδαση.

 Εγραψε ο Pitsirikos