ΣΑΚΣΕΣ ΣΤΩΡΗ

Εντάξει, τον είδαμε. Τον βλέπετε. Σας κάνει για ικανό να στήσει και να διαχειριστεί το πολιτικό εύρος του νεοναζισμού στην Ελλάδα; Δηλαδή, τον έχετε ικανό να διαχειριστεί επικοινωνιακά τους λόγους που έφεραν στη «Χρυσή Αυγή» τα ποσοστά της; Φυσικά, ούτε η φάτσα και ο λόγος του Γεωργίου Παπαδόπουλου έπειθε ότι θα μπορούσε να διαχειριστεί μια χούντα. Από την πρώτη στιγμή, όμως, ήταν γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος υπήρξε το πρόσωπο των «από πίσω». Εντολοδόχος ήταν.

Επικίνδυνος ο Μιχαλολιάκος, συμφωνώ. Επικίνδυνος γι’ αυτό ακριβώς που κατηγορείται: για εγκληματική συμμορία. Φυσικά και θα χαρώ αν μπουν στη φυλακή και λιώσουν εκεί μέσα. Για τους φόνους που...

έκαναν, τους ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα. Όμως τί ακριβώς τελειώνει αν διαλυθεί η «Χρυσή Αυγή»; Η δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης, που εύκολα αύριο θα αντικατασταθεί από μια «Χρυσή Κλωστή» ή μια «Μαύρη Αυγή». Το ερώτημα που παραμένει είναι αν νικήθηκε ο φασισμός και οι πρακτικές του.

Εν ολίγοις, μήπως νικήθηκαν οι συνθήκες που δημιούργησαν την ξενοφοβία; Όχι, φυσικά. Νικήθηκαν οι συνθήκες αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και η εκδικητικότητα εναντίον του που δημιουργείται σε απεγνωσμένους πολίτες; Νικήθηκε η ευνοϊκή συμπεριφορά απέναντι σε εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες; Νικήθηκε η δύναμη των τραπεζών που σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό δανειοληπτών που έχασαν τα πάντα; Νικήθηκε η ατιμωρησία της πολιτικής τάξης; Όχι, φυσικά. Ε, όταν δε νικιούνται οι συνθήκες που στέλνουν τους πολίτες στην αγκαλιά ακροδεξιών «εκδικητών» και «σωτήρων» είναι μάταιο να πανηγυρίζεις πολιτικές νίκες.

Ο Μιχαλολιάκος ήταν υπεύθυνος για «διέγερση σε βιαιοπραγίες ή μίσος». Όμως τί το διαφορετικό έκανε ο πρωθυπουργός όταν έδινε το σύνθημα για την «ανακατάληψη των πόλεών μας» ρίχνοντας το ανάθεμα σε όλους τους μετανάστες γενικώς και αορίστως; Ο Μιχαλολιάκος έδινε εντολές για εκβιασμούς. Όμως τί διαφορετικό κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά όταν εκβιάζει πολίτες πως αν δεν έχουν να πληρώσουν θα μπουν φυλακή ή όταν εκβιάζει επιχειρήσεις πως αν δεν «τακτοποιήσουν τους λογαριασμούς τους» θα τους πάρει το ΑΦΜ;

Ο Μιχαλολιάκος έδινε πολιτική κάλυψη στα τάγματα εφόδου του που άνοιγαν ανενόχλητοι κεφάλια. Μα τί διαφορετικό κάνει ο Σαμαράς όταν προσφέρει κάλυψη στην αστυνομική βία που ανοίγει τα κεφάλια όσων τολμήσουν να κατεβούν σε πορεία, που κάνει πογκρόμ προσαγωγών υπόπτων με κριτήριο την εμφάνισή τους, που δέρνει και βασανίζει μέσα σε κρατητήρια;

Μα τι είναι αυτά που λέω; Ο Σαμαράς είναι εκλεγμένος! Μα και ο Μιχαλολιάκος ήταν. Εκτός κι αν το δικαιολογημένο ποσοστό βίας και αυθαιρεσίας είναι ανάλογο του ποσοστού που παίρνει ο κάθε αρχηγός στις εκλογές. Μα η αστυνομία είναι θεσμός! Μα και οι χρυσαυγίτες που χτυπούσαν και πετούσαν πέτρες, δίπλα στο θεσμό το έκαναν, όλοι τα βλέπουμε.  Μα η Δικαιοσύνη λειτούργησε! Ναι, όμως με εντολή της κυβέρνησης και αυτό δε δίνει καμία αίσθηση ανεξαρτησίας της. Μα έστω, η κυβέρνηση αντέδρασε. Ναι, από τη στιγμή που έδωσαν την εντολή οι Βρυξέλλες φτάνοντας στο σημείο να απειλήσουν και με απώλεια της προεδρίας της Ε.Ε.

Μα ταυτίζω την κυβέρνηση με τη «Χρυσή Αυγή»; Μπα; Γιατί όχι; Εδώ ο Σαμαράς ταύτισε την αξιωματική αντιπολίτευση, τις ομάδες αντεξουσιαστών και όλους τους προοδευτικούς πολίτες  με τη «Χρυσή Αυγή», βαφτίζοντάς τους «άλλο άκρο». Εδώ ο Σαμαράς βάφτισε «άλλο άκρο» τους κατοίκους που υπερασπίζονται τη ζωή τους στις Σκουριές. Εδώ ο Σαμαράς ταύτισε το γιαούρτι με το μαχαίρι, γιατί να μην έχω το δικαίωμα να ταυτίσω την κυβέρνησή του με τη «Χρυσή Αυγή»; Άλλωστε, δεν ήμουν εγώ που υπέθαλπτα τη βία της «Χρυσής Αυγής» και την άφηνα ατιμώρητη για τον τρόμο που σκορπούσε, ούτε είμαι έτοιμος να κερδίσω ψηφοφόρους της «Χρυσής Αυγής» εξαγνίζοντάς τους με την αγιαστούρα της «επιπόλαιας επιλογής».

Οι πανηγυρισμοί για τη «νίκη της Δημοκρατίας» είναι αντίστοιχης αξίας με εκείνους για το πρωτογενές πλεόνασμα. Το χωράφι του φασισμού είναι καλά οργωμένο. Σπόροι υπάρχουν αμέτρητοι. Το τηλεοπτικό show του Μιχαλολιάκου με χειροπέδες δεν έπιασε καλή τηλεθέαση. Αν δεν είναι ο Μιχαλολιάκος, θα είναι κάποιος άλλος που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά μέχρι να τον φάει κι εκείνον η αλαζονεία του. Μέχρι να πιστέψει κι εκείνος ότι είναι πιο δυνατός από τα αφεντικά του. Ηλίθιοι υπάρχουν. Πρόθυμοι ακόμη περισσότεροι να καλύψουν τη δουλειά της «Χρυσής Αυγής» στην περίπτωση που χαθεί από το προσκήνιο. Ο φασισμός δε χρειάζεται να έχει τη φάτσα του Μιχαλολιάκου για να σε καταπιεί. Μπορεί να έχει και το χαμογελαστό πρόσωπο ενός ανύπαρκτου success story.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ