Ήταν καλοκαίρι του 2001 και στην κυβέρνηση Σημίτη επικρατούσε δημιουργικός πυρετός για τη συγκρότηση της δημοτικής αστυνομίας. Για το ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής το όλο σχέδιο δεν ήταν παρά μια «θερινή σύναξις των αγροφυλάκων» - παραφράζοντας τον τίτλο της ταινίας του Δήμου Αβδελιώδη.Το ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, ήταν εκείνο που διατυμπάνιζε για περισσότερα από δέκα χρόνια (τη δεκαετία του ’80 και ίσως και λίγο μεταγενέστερα) ότι κατήργησε την Ελλάδα του χωροφύλακα. Για τον...
αγροφύλακα δεν υπήρχε κανένας λόγος να καταργηθεί επί της ουσίας, αφού σε μια ερημοποιημένη ύπαιθρο λόγω κοινοτικών επιδοτήσεων, η χαρακτηριστική φιγούρα του έδωσε τη θέση της σε γραφεία συμβούλων με κοστούμι και γραβάτα, με αποκλειστικό αντικείμενο την «αξιοποίηση» των κάθε λογής επιδοτήσεων. Οι σύμβουλοι αυτοί μπαινόβγαιναν με αφάνταστη ευκολία στα υπουργεία του βαθέος Πασοκικού κράτους, με την ίδια ευκολία που και ο Άκης έστηνε την αμυντική θωράκιση της χώρας.
Το καλοκαίρι του 2001 λοιπόν υπουργός Δημόσιας Τάξης ήταν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και πρόεδρος της τότε ΚΕΔ(Κ)Ε ο Πάρις Κουκουλόπουλος. Είναι οι δύο αρχιτέκτονες της δημοτικής αστυνομίας, που όμως έχουν και άλλα κοινά. Είναι σχεδόν συνομήλικοι, κατάγονται από γειτονικούς νομούς της Μακεδονίας, αποφοίτησαν από πανεπιστημιακές σχολές της Θεσσαλονίκης. Κυρίως όμως είναι ΠΑΣΟΚ, και ως ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν καλά ότι τίποτα δεν μπορεί να υλοποιηθεί σωστά σε αυτή τη χώρα εάν δεν έχουν προηγηθεί έρευνες και μελέτες. Έτσι, και στην περίπτωση της δημοτικής αστυνομίας έχει λάβει χώρα μία ενδελεχής και πολυδάπανη έρευνα, που διεξήγαγαν από κοινού το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και η ΚΕΔΚΕ, ήτοι Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και Πάρις Κουκουλόπουλος, για το πώς η Ελλάδα του χωροφύλακα θα μεταλλασσόταν στην Ελλάδα του (δημοτικού) αστυνόμου.
Η έρευνα των κυρίων Χρυσοχοΐδη και Κουκουλόπουλου προέβλεπε ότι για να μπει σε λειτουργία ο θεσμός απαιτούνταν περί τις οκτώ με εννέα χιλιάδες προσλήψεις. Άλλωστε, ανέκαθεν το ΠΑΣΟΚ ήταν λαρτζ με τις προσλήψεις στο δημόσιο. Σύμφωνα με το σχέδιο που εκπόνησαν οι δύο αρχιτέκτονες της δημοτικής αστυνομίας, θα μεταφέρονταν στο νέο θεσμό συνολικά τριάντα-τρεις αρμοδιότητες της Ελληνικής Αστυνομίας και της Αγροφυλακής. Υπολογίστηκε δε με τη δέουσα ακρίβεια ότι το 80% των αρμοδιοτήτων της ΕΛ.ΑΣ και το 100% της Αγροφυλακής θα περάσει εν μια νυκτί στη δημοτική αστυνομία. Οι κερδισμένοι της ιστορίας ήταν καθαρά οι αγροφύλακες της επιδοτούμενης υπαίθρου, αφού μετατάσσονταν στη δημοτική αστυνομία με το ίδιο μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς, σε επίπεδο κύριας επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας. Λιγότερο γνωστές αρμοδιότητες της δημοτικής αστυνομίας ήταν ο έλεγχος των κάθε λογής αποβλήτων, της ρύπανσης των υδάτων και της θάλασσας, αλλά και η τήρηση των διατάξεων εκείνων που αφορούσαν στη λειτουργία των εμποροπανηγύρεων. Ας μην ξεχνάμε ότι η τελική επεξεργασία του νομοσχεδίου για τη δημοτική αστυνομία γίνεται μέσα στο κατακαλόκαιρο και δη τον Αύγουστο του 2001, την ώρα που από άκρη σε άκρη ολόκληρη η ελληνική ύπαιθρος, όπως και ολόκληρη η Ελλάδα, μοιάζει με μια ατέλειωτη εμποροπανήγυρη. Και μπορεί μεν ο Πάρις Κουκουλόπουλος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης να σέρνουν πρώτοι το χορό της δημοτικής αστυνομίας και να λερώνουν τα ακριβά υποδήματά τους στα σκονισμένα χωράφια της εκλογικής τους περιφέρειας, ο έτερος όμως ισχυρός άνδρας του ΠΑΣΟΚ χορεύει το δικό του «Μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Άκη». Είναι η εποχή θα μου πείτε, η ευφορία για την ένταξη στην ΟΝΕ και, φυσικά, η μεγάλη φούσκα του Χρηματιστηρίου.
Στο νομοσχέδιο για τη δημοτική αστυνομία που κατατέθηκε στη Βουλή τον Σεπτέμβριο του 2001, προβλέπονταν και άλλα ωραία πράγματα. Σχεδιαζόταν, για παράδειγμα, η ίδρυση Συμπολιτειών -σε καμιά περίπτωση και όσο θα παρέμενε ο Σημίτης στο ΠΑΣΟΚ, Αχαϊκή- οι οποίες θα ήταν υποχρεωτικές για τα νησιά και εθελοντικές για τους υπόλοιπους δήμους. Η πολιτική βούληση του ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής ήταν να αναλάβουν τη λειτουργία της δημοτικής αστυνομίας οι σύνδεσμοι των δήμων που θα δημιουργηθούν από τις συμπολιτείες και όχι ο καθένας ξεχωριστά.
Καλοκαίρι του 2013, δώδεκα χρόνια μετά. Οι αρχιτέκτονες της δημοτικής αστυνομίας, ο ένας ως υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και ο άλλος ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του (remains of the day) ΠΑΣΟΚ, συνυπογράφουν, ο καθένας με τον τρόπο του, την κατάρρευση του δικού τους οικοδομήματος. Θα μπορούσαν να νιώθουν όπως ο Καλατράβα μπροστά από το μετέωρο στέγαστρο του ΟΑΚΑ, σύμβολο και αυτό της ίδιας πάνω κάτω εποχής. Αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν έχει τα σύνδρομα και τις ενοχές Καλατράβα. Κάποιοι ακόμα πιστεύουν ότι η εμποροπανήγυρις του Αυγούστου και η θερινή σύναξις των αγροφυλάκων δε θα τελειώσουν ποτέ.
Του Θωμά Σίδερη από left
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου