Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Xουφτωστην Αντώνη μας

Ελλην Φορολοογούμενος
 
Από την τριβήν μου εις τον χώρον της υδραυλικής  δύναμαι να γνωρίζω  ότι,  μούφα εστί υδραυλικόν συνήθως εξάρτημα, κυλινδρικού σχήματος με σπείρωμα και εις τας  δύο άκρας και χρησιμεύει εις την ένωσιν σωληνών ή άλλων τινών υδραυλικών εξαρτημάτων.

Εις την τέχνην της πολιτικής μούφα εστί οτιδήποτε ενώνει δύο γεγονότα, το ένα μνημόνιο με το άλλο, το κυβερνητικό έργο της μιας κυβέρνησης με της άλλης, τον έναν ασφαλιστικό και εργατικό νόμο με έναν άλλον, του Σιούφα με του Ρέππα και  του Κουτρουμάνη.

‘Έτσι σε ανύποπτο χρόνο ο αξιότιμος κύριος της Ραφήνας, ο κουρασμένος πρωθυπουργός ο Κωστάκης ο Καραμανλής το 2005 κατήργησε ένα μεταξικό νόμο περί την χρεοκοπίαν των επιχειρήσεων (ο οποίος και προέβλεπε ότι εις περίπτωσιν πτωχεύσεως μια επιχειρήσεως εις τους εργαζόμενους ΠΡΩΤΑ εκαταβάλλοντο τα δεδουλευμένα, εις τα ασφαλιστικά ταμεία μετά και τέλος εις τους προμηθευτάς και...
τας τράπεζας.

Ο αξιότιμος κύριος κουρασμένος  ο εκ Ραφήνας, αλλάζοντας τον νόμο του Μεταξά με το δικό του νόμο, ΠΡΩΤΑ πληρώνονται οι τράπεζες, μετά τα ταμεία και στο τέλος οι εργάται αι οποίοι ήθιστε να παίρνουν κ@κ@λ@ν όπως ονομάζονται οι αρσενικοί αδένες εις την ποντιακήν διάλεκτον.

Ο νόμος αυτός  έγινε δεκτός από μερίδα του Ελληνικού λαού και δει από τους εργαστασιάρχας και εφοπλιστάς με χαρά και αλαλαγμούς. Μ΄ αυτόν τον νόμο και το άρθρο 99 μπήκε η ταφόπλαξ εις την εναπομείνασα Ελληνικήν Βιομηχανίαν και ξαναέχουμε πλουσίους βιομηχάνους με πτωχευμένες βιομηχανίες και λεφτάκια στας Ελβετικάς τράπεζας, με κόκκινα δάνεια που μαντέψτε ποιοι θα πλερώσουν;

Σε συνέχεια της παραπάνω νομικής τακτοποιήσεως της κλεψιάς είναι   και η απόφασις που έβγαλε δικαστήριο της συμπρωτευούσης κατά την οποία επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης επτά μηνών με τριετήν αναστολήν σε μερακλού υπάλληλο εισπρακτικής εταιρίας. Η υπάλληλος ήταν κατηγορούμενη για παράβαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων και δυσφήμιση μετά από μήνυση γυναίκας για αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα που δεχόταν το 2009, προκειμένου να τακτοποιήσει οφειλή σε τράπεζα.

Το περίεργον της αποφάσεως δεν είναι ότι η εν λόγω υπάλληλος δεν απαλλάχθηκε λόγω βλακείας, ανήκεστου ηλιθιότητας,  αλλά το γεγονός ότι για την ίδια υπόθεση το δικαστήριο αθώωσε τον διευθύνοντα σύμβουλο και την προϊσταμένη της εισπρακτικής εταιρείας που κάθισαν στο εδώλιο του ίδιου δικαστηρίου !

Το «σεβαστό» δικαστήριο δηλαδίς επιδίκασε την υπόθεσιν με το σκεπτικό ότι η μερακλού υπάλληλος έκανε το επάγγελμα της βίτσιο της και το γλεντούσε δεόντως αλλά προσωπικώς, παρενοχλώντας ανθρώπους.

Και εις άλλα με υγεία,  ωραίες οι αποφάσεις των δικαστηρίων όταν σβήνουνε κανένα χρέος από κανέναν φουκαρά που δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ξοφλήσει,  αλλά και κάτι τέτοια όμως …..

Από το kafeneio  μέσω tolimeri