Οταν η κυβέρνηση νομοθετεί πριβέ

Με τα υπουργεία να βρίσκονται στην αφάνεια, πλην των «μνημονιακών», το υπουργικό συμβούλιο να έχει συνεδριάσει μόνο 3 φορές, και με ψηφισθέντα μόλις 15 νομοσχέδια έναντι 20 πράξεων νομοθετικού περιεχομένου 

Πρωτοφανές έλλειμμα δημοκρατίας αναδεικνύεται από τη λειτουργία της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά, με ευθύνη του ίδιου του πρωθυπουργού, που έχει υποβαθμίσει συνειδητά το υπουργικό συμβούλιο, το κοινοβουλευτικό νομοθετικό έργο και κρατάει τα 2/3 των μελών του υπουργικού συμβουλίου σε ουσιαστική αδράνεια.

Το πλέον εξόφθαλμο δείγμα δημοκρατικού ελλείμματος είναι ότι τα περισσότερα κρίσιμα θέματα ρυθμίζονται όχι με νομοσχέδια, αλλά με την «αμαρτωλή μέθοδο» των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, δηλαδή νομοθετεί η κυβέρνηση και όχι η Βουλή, ενώ ο όγκος του νομοθετικού έργου αφορά μνημονιακές υποχρεώσεις.

Από το σχηματισμό της κυβέρνησης, στις 16 Ιουνίου, έχουν συνολικά ψηφιστεί στη Βουλή 15 νομοσχέδια (7 εκ των οποίων αφορούσαν...

θέματα του υπουργείου Οικονομικών) και 24 που αφορούν επικύρωση διεθνών συμβάσεων ή εναρμόνιση με κοινοτικές οδηγίες και άρα δεν συνιστούν νομοθετικό έργο.

Αντίθετα, κορυφαία ζητήματα, όπως η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-215, η αύξηση της εγγύησης του Δημοσίου προς την Τράπεζα της Ελλάδος στα 30 δισ., η εργασιακή εφεδρεία, η κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζικών ιδρυμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις, προχώρησαν με τις (πάνω από 20) πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που έφερε προς κύρωση η κυβέρνηση.

«Καγκελαρία» Μαξίμου

Και πώς να υπάρχει νομοθετικό έργο, όταν το υπουργικό συμβούλιο έχει συνεδριάσει μόνο τρεις φορές: τον Ιούνιο, μετά το σχηματισμό κυβέρνησης, τον Αύγουστο, με θέμα αλλαγές στην ηγεσία της Δικαιοσύνης, και το Νοέμβριο, μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup για το Μεσοπρόθεσμο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας προγραμματισμός και οι μόνοι υπουργοί που εμφανίζονται στη δημοσιότητα να είναι εκείνοι που εκτελούν επιταγές του Μνημονίου.

Αυτή η χαλαρότητα καθοδηγείται από την «καγκελαρία» του μεγάρου Μαξίμου, ένα ιδιαίτερα κλειστό σύστημα ανθρώπων απόλυτης εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού, το οποίο πολλές φορές παίρνει αποφάσεις στο παρασκήνιο, ερήμην των υπουργών (όπως ο υπουργός Επικρατείας, Δ. Σταμάτης, και ο σύμβουλός του, Χρ. Λαζαρίδης). Η λήψη κεντρικών κυβερνητικών αποφάσεων έχει μετατεθεί από το υπουργικό στις συσκέψεις του κ. Σαμαρά, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Φώτη Κουβέλη, οι οποίες κατά κανόνα αφορούν επίσης υλοποίηση μνημονιακών δεσμεύσεων και διαχείριση επικαιρότητας.

Το αποτέλεσμα όλης αυτής της έλλειψης δημοκρατικής λειτουργίας και προγραμματισμού του κυβερνητικού έργου είναι, πέραν των υπουργών Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη, Εργασίας Γ. Βρούτση και Διοικητικής Μεταρρρύθμισης Αντ. Μανιτάκη, που εμφανίζονται συχνά στην επικαιρότητα λόγω Μνημονίου, οι άλλοι υπουργοί ή να αγνοούνται ή να εμφανίζονται στην επικαιρότητα όταν καλούνται στο μέγαρο Μαξίμου επειδή προκύπτει κρίση σε τομέα ευθύνης τους. Ορισμένοι άλλοι, κυρίως εντός του ίδιου υπουργείου, γίνονται γνωστοί οταν κοντράρονται μεταξύ τους, όπως έγραψε η «Κ.Ε.» πρόσφατα.

Μερικά πρόσφατα, αλλά όχι τα μόνα παραδείγματα:

Κόντρες στα υπουργεία

Τις τελευταίες ημέρες, με τις αγροτικές κινητοποιήσεις ήρθε στην επικαιρότητα το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα καυτά προβλήματα της αγροτικής καθημερινότητας, όπως το κόστος παραγωγής που διογκώθηκε εξαιτίας του Μνημονίου. Το προηγούμενο διάστημα το μόνο που ακουγόταν από το Αγροτικής Ανάπτυξης ήταν η κόντρα του υπουργού, Θ. Τσαυτάρη, με τον αναπληρωτή υπουργό, Μ. Χαρακόπουλο, άσχετο με ευθύνη ποίου εκ των δύο.

Επίσης, με την απεργία των ναυτεργατών ήρθε στο επίκεντρο ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης, ο οποίος βρίσκεται εξ αρχής στο στόχαστρο των νησιωτών διότι, όπως λένε, δεν πατάει το πόδι του στα νησιά, πλην της Χίου όπου εκλέγεται. Μετά τα σενάρια περί ανασχηματισμού του το τελευταίο δίμηνο, ο κ. Μουσουρούλης προχώρησε το νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό της ακτοπλοΐας, που προκάλεσε όμως τις αντιδράσεις των ναυτεργατών.

Περίπτωση Σκορδά

Αλλο παράδειγμα ανυπαρξίας στον τομέα της καθημερινότητας είναι το υπουργείο Ανάπτυξης, όπου ο υφυπουργός, Θ. Σκορδάς, έγινε γνωστός από τα ταμπελάκια «Δεν πληρώνω χωρίς απόδειξη» και από τις δηλώσεις του, την περασμένη εβδομάδα, «Μην περιμένετε να πέσουν οι τιμές όσο οι μισθοί». Εκτός από τον έλεγχο της αγοράς, δεν έχει προχωρήσει και ο νέος νόμος για τα δάνεια, με τον κ. Σκορδά να ρίχνει την ευθύνη της καθυστέρησης στην τρόικα και με τις ενώσεις καταναλωτών να διαμαρτύρονται.

Στο υπουργείο Περιβάλλοντος το «γνωστό-άγνωστο» δίδυμο είναι ο υπουργός, Ε. Λιβιεράτος, και ο αναπληρωτής του, Σ. Καλαφάτης. Από το υπουργείο αυτό το μόνο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή ήταν αυτό για επίσπευση του Κτηματολογίου, που έχει βαλτώσει εδώ και 5 χρόνια. Το κατέθεσε ο υπουργός άρον άρον στη Βουλή, ως κατεπείγον, πριν από ένα μήνα, όταν ακούστηκαν φήμες περί απομάκρυνσής του από την κυβέρνηση.

 Της ΒΙΚΥΣ ΣΑΜΑΡΑ από enet