«Προσεύχομαι» στον Μαρξ (να μου απαντήσει ο Κέυνς)...

Ωραία! υπέγραψαν για μας -για το καλό μας- το Μνημόνιο 2! Και τώρα τι γίνεται; Τι κάνουμε αύριο;

Εν πρώτοις δεν υπάρχει «αύριο». Εχει υποθηκευτεί! «Αύριο» θα αποκτήσουμε σε είκοσι-τριάντα χρόνια, όσο για το «τώρα», ούτε
 
για αυτό γνωρίζουμε οτιδήποτε - δεν έχει ακόμα αποφανθεί περί αυτού το Γιούρογκρουπ ή η Κάτω Βουλή του...

Λουξεμβούργου - Τα πάντα για την ώρα

συνεχίζονται όπως πάντα! Οι Ανεξάρτητες Αρχές αρχίζουν να ξύνουν τα νύχια τους και να λαμβάνουν τα μέλη τους παχυλές αμοιβές αναλόγως των επιδόσεών τους στη σύγχυση περί τη διάκριση των εξουσιών


κι εν γένει τη φθορά του πολιτεύματος.

Θα μου πείτε: τίποτε δεν αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη! Σωστόν! οι φοροφυγάδες εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν,

οι ΜΚΟ να χρυσοπληρώνονται, οι Σύμβουλοι των Υπουργών ομοίως, και τα Γκόλντεν Μπόις των Τραπεζών παρομοίως!

Εσένα σου κόβουν τον μισθό,
 εσένα σου κόβουν τη σύνταξη,
 εσένα σου κλείνουν το μαγαζί,

αλλά «λεφτά υπάρχουν» για να συνεχίσουν το πάρτι οι διαπλεκόμενοι και οι τοκογλύφοι.
 Σήμερα ο ένας στους τρεις Ελληνες ζει πάνω-κάτω στο όριο της φτώχειας και κάτω από το όριο της φτώχειας. Αύριο δύο στους τρεις Ελληνες θα ζουν πάνω-κάτω και κάτω απ’ το όριο της φτώχιας.
Σήμερα φτωχοί δεν είναι μόνον οι άνεργοι, αλλά και οι μισοί απ’ όσους εργάζονται (Γιούροστατ), αύριο φτωχοί θα είναι οι (πολύ περισσότεροι) άνεργοι και όλοι όσοι θα εργάζονται.

Κι έτσι, γίναμε μια χώρα που δεν θέλει να δει το «αύριό» της, που οι νέοι της δεν έχουν αύριο,

μια χώρα που οι μισοί θα πεινούν και οι υπόλοιποι μισοί θα πένονται. Μια χώρα όπου όσοι δεν είναι πελάτες λαμόγιων θα είναι παρίες.
 
Ηδη κλείνουν πανεπιστήμια, ήδη μαραζώνουν σχολεία, ήδη καρκινοβατούν νοσοκομεία, ήδη οι πολίτες έχουν χάσει το ηθικό τους, το γέλιο τους, την ελπίδα τους.

Τίποτα χειρότερο απ’ αυτό!

Το μόνο που έχουμε να χάσουμε πλέον, οι άνθρωποι της εργασίας, δεν είναι μόνον οι αλυσίδες μας, που έλεγε και ο Μαρξ, είναι και η ψυχή μας.

Τίποτα χειρότερο απ’ αυτό!

Ετσι όμως «αύριο» (στο πολύ εγγύς αύριο) θα ζήσουμε (όσοι δεν θα είμεθα μακροπρόθεσμα νεκροί» που έλεγε και ο Κέυνς) σε μια κοινωνία (;) συνεχούς κανιβαλισμού. Σε μια

«βραχυπρόθεσμα νεκρή» -τη ευγενή φροντίδι εκσυγχρονιστών τε και νεοφιλελευθέρων- Ελλάδα

Γένοιτο;

Δεν νομίζω.
 
Παρά την προσπάθεια των ντόπερμαν της ενημέρ... με συγχωρείτε, της προπαγάνδας, δεν έχουμε πάθει ακόμα αποκολοκύνθωση.

Σήμερα η ελληνική κοινωνία μετράει για μιαν ακόμη φορά (την εκατοστή στην Ιστορία μας) τους σμπίρους της, τα παπαγαλάκια, τους γραικύλους, τους ραγιάδες και τους γενιτσάρους της.


Ολος αυτός ο εσμός, όλη αυτή η «χρυσή ορδή» θα έχει «αύριο» μόνον αν την αφήσουμε να φτιάξει το «αύριο» που θεμελιώνει τώρα με το Μνημόνιο 2.

Αλλά, αν έχουν αύριο αυτοί, δεν θα έχουμε αύριο εμείς. Ούτε οι νέοι μας - είναι τόσο απλό!
 
Η «πόλις έχει κοπεί στα δύο και ο καθένας θα πρέπει να πάρει τη θέση του», όπως έλεγε και ο Σόλων εξαιρώντας τους α-τιμους!
 
Ο Σόλων της Σεισάχθειας, αν ενθυμείσθε...

ΣΤΑΘΗΣ από enikos