Από τον Βασίλη Μπόνιο
Θορυβημένη η Όλγα Τρέμη προσπαθούσε με τη βοήθεια της Μίνας Καραμήτρου να μάθει τι έφταιξε και η Αστυνομία δεν μπόρεσε να ελέγξει τη κατάσταση και κάηκε η Αθήνα.
Η Όλγα μιλούσε για τα στιγμιότυπα που κάνουν το γύρο του κόσμου μέσω των ειδησεογραφικών πρακτορείων.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας Θανάσης Κοκαλάκης από τον οποίο η Όλγα, ο Πρετεντέρης και ο Τσίμας προσπαθούσαν να εκμαιεύσουν τι πήγε στραβά και απέτυχαν...
να αποτρέψουν τις φωτιές και τις λεηλασίες.
Ήταν πράγματι φιλότιμη η προσπάθειά τους. Μόνο που οι καλοί δημοσιογράφοι οφείλουν να γνωρίζουν ότι η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο. Με τα σωθικά της. Όπως και να ονομάσουμε εκείνους που καίνε την Αθήνα (παρακράτος, ακροδεξιοί, αναρχικοί, μπαχαλάκηδες) δεν είναι δυνατόν με αστυνομική λογική να περιγράψεις μια εκρηκτική κοινωνική κατάσταση.
Πώς να περιγράψεις τους ανθρώπους που κουρνιάζουν ανάμεσα στους κάδους των σκουπιδιών απέναντι από τα σουπερ μάρκετ και περιμένουν να πεταχθούν τα ληγμένα τρόφιμα για να τα απαλλοτριώσουν;
Πώς να περιγράψεις εκείνους που κοιμούνται στα χαρτόκουτα;
Πώς να περιγράψεις την απόγνωση των 18χρονων παιδιών που δεν έχουν αύριο σ’ αυτή εδώ τη χώρα;
Πώς να περιγράψεις την εξαθλίωση που απλώνεται σαν ιστός της αράχνης και φυλακίζει όνειρα, ελπίδες, έρωτες, φιλοδοξίες των νέων ανθρώπων;
Σίγουρα όχι με αστυνομικούς όρους.
Η κοινωνία έπαψε να είναι ένα καζάνι που βράζει, πλέον έχει μετατραπεί σε κρατήρα ηφαιστείου και ξερνάει λάβα.
Κι αυτή τη λάβα δεν μπορούν να την περιγράψουν οι αστυνομικοί συντάκτες, ούτε να τη συλλάβει ο Θανάσης Κοκαλάκης.
Επίσης είναι ανώφελο να ζητάμε ευθύνες από τον Παπουτσή, τον αρχηγό της Αστυνομίας, πόσο μάλλον από τον εκπρόσωπό της.
Αυτό που έρχεται μας ξεπερνάει όλους…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου