Ο χρήστης Boxer73, ρώτησε δύο πράγματα πάνω στα χτεσινά γραφόμενα. Να επεκταθώ στο τι σημαίνει να καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα και, τι θα μπορούσε να γίνει ακόμα και την ύστατη στιγμή, έτσι ώστε να μην καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα, χωρίς την βοήθεια της Ευρώπης.
Σήμερα θα ασχοληθώ μόνο με το τι σημαίνει πιθανή κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και το δεύτερο θα το αφήσω για άλλη μέρα.
Κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος ουσιαστικά σημαίνει ότι μας έχουν αποκόψει από το Ευρωπαϊκό σύστημα πληρωμών Target2. Σημαίνει ότι η ΤτΕ (Τράπεζα της Ελλάδος) δεν θα μπορεί να κάνει συναλλαγές με...
άλλες περιφερειακές κεντρικές τράπεζες.
Σε περίπτωση που γίνει αυτό, σημαίνει ότι θα χαθεί ένα μεγάλο (αν όχι το μεγαλύτερο) μέρος από τις καταθέσεις και αποταμιεύσεις του μέσου Έλληνα πολίτη.
Σημαίνει ότι θα πάτε να πάρετε λεφτά από το πλησιέστερο ATM της γειτονιάς σας και δεν θα βγάζει τίποτα. Σημαίνει ότι θα πάτε στην τράπεζα να πάρετε λεφτά και παρ΄ όλο που το βιβλιάριο σας θα γράφει ότι έχετε 10.000 ευρώ, ο υπάλληλος της τράπεζες θα σας πει ευγενικά ότι δεν είχε λεφτά η τράπεζα να δώσει.
Σημαίνει ότι όταν πας να δώσεις εντολή να αγοράσεις την μετοχή της IBM από τον τραπεζικό σου λογαριασμό, η τράπεζα θα σου πει ευγενικά ότι δεν μπορεί να εκπληρώσει την εντολή, διότι δεν είναι πλέον η Ελλάδα στο Euro System και οι νομισματικές μονάδες που φαίνονται στον λογαριασμό σου, δεν είναι πλέον ευρώ αλλά κάτι άλλα, που ακόμα δεν έχει προσδιοριστεί τι είναι.
Σημαίνει ότι όλες οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ εμπορικών επιχειρήσεως θα σταματούσαν. Σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος της παραγωγικής διαδικασίας θα σταματούσε. Σημαίνει ότι κανένας (ούτε το κράτος) δεν θα μπορούσε να αγοράσει τίποτα από το εξωτερικό, διότι τα λεφτά που θα είχε, δεν θα ήταν πλέον ευρώ, διότι η Ελλάδα θα έχει πεταχτεί έξω από το Ευρωπαϊκό σύστημα πληρωμών.
Σημαίνει μια κατακόρυφη πτώση του ΑΕΠ με απροσδιόριστες συνέπειες, που ακόμα και εγώ δεν μπορώ να φανταστώ... και σας πληροφορώ ότι έχω πολύ μεγάλη φαντασία.
Σημαίνει ότι για να αγοράσεις καύσιμα, θα’ πρεπε να έχεις συνάλλαγμα -ή ευρώ ή δολάρια, ή κάτι άλλο που θα δεχόταν η αγορά. Που να τα βρεις όμως;; Θα πρέπει να περάσει καιρός, μέχρι οι εξαγωγικές σου επιχειρήσεις (τις οποίες έχεις καταστρέψει) να πουλήσουν προϊόντα στο εξωτερικό με σκοπό να πάρεις αυτό το συνάλλαγμα στα χέρια σου. Στο μεταξύ τι θα κάνεις;
Αυτόματα βέβαια θα τύπωνες δικό σου νόμισμα, αλλά δεν θα είχε κανένα αντίκρισμα στο εξωτερικό, παρά μόνο στο εσωτερικό. Το δε βιοτικό επίπεδο των πολιτών αυτής της χώρας θα γύριζε πίσω τουλάχιστον 30 χρόνια.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα αλλά νομίζω ότι καταλάβατε το νόημα.
Το καλό όμως είναι ότι δεν θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο, διότι απλά δεν μπορεί η ΕΚΤ να μας αποκλείσει από το Ευρωπαϊκό σύστημα πληρωμών. Μπορεί βέβαια (και όπως έχε μερικώς κάνει) να μην δεχτεί Ελληνικά ομόλογα από τις τράπεζες, αλλά για αυτό υπάρχει η ΤτΕ και ο μηχανισμός με τον κωδικό ELA για να μπορεί η ΤτΕ να δεχτεί ενέχυρα που δεν δέχεται η ΕΚΤ.
Θεωρητικά βέβαια θα μπορούσε η ΕΚΤ να δώσει εντολή να μην δέχονται άλλες περιφερειακές τράπεζες τις ελληνικές πιστώσεις στο σύστημα Target2, αλλά κάνοντας αυτό ουσιαστικά σημαίνει την έξοδο της Ελλάδος από την ζώνη του ευρώ, κάτι που νομικά (από όσο γνωρίζω) δεν μπορεί να γίνει.
Κατάρρευση τραπεζών όμως δεν σημαίνει μόνο κίνδυνος για τις καταθέσεις των πολιτών αυτής της χώρας, Σημαίνει επίσης ένα νεκρό τραπεζικό σύστημα που δεν μπορεί να προσφέρει ρευστότητα στην αγορά. (Οι πόλεμοι και οι επίσημες πτωχεύσεις συμβαίνουν πάντα Δευτέρα πρωί)
Σημαίνει ένα τραπεζικό σύστημα που δεν μπορεί να δανείσει κανέναν διότι δεν μπορεί ο ισολογισμός του να το υποστηρίξει.
Και αυτό ακριβώς ελπίζω να λύσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, στο βαθμό βέβαια που γίνει σωστά και οι αυξήσεις κεφαλαίου είναι αρκετά μεγάλες, για να καλύψουν τις ζημιές από τα προβληματικά δάνεια και τις απομειώσεις ομόλογων.
Στην πρώτη περίπτωση, η απώλεια καταθέσεων και η έξοδος της χώρας από το ευρώ θα ήταν στην καλύτερη περίπτωση καταστρεπτική. Στην δεύτερη περίπτωση, σημαίνει αργό και επώδυνο οικονομικό μαρασμό. Και στις δυο περιπτώσεις, σημαίνει μείωση βιοτικού επιπέδου.
Και ναι μεν τα πράγματα είναι σήμερα πολύ άσχημα, αλλά η κατάσταση (ακόμα και σήμερα) είναι αναστρέψιμη. Με μια μεγάλη διαγραφή χρέους και την αναδιάρθρωση της οικονομίας μας, σε συνδυασμό με ένα υγιές τραπεζικό σύστημα, λογικά θα βρούμε τον βηματισμό μας. Το πόσο χαμηλά θα έχουμε πέσει μέχρι να σηκωθούμε ξανά όρθιοι είναι άλλο θέμα και εξαρτάται από εμάς.
Το ερώτημα είναι, με ποια πολιτική ηγεσία;
γράφει ο Γιώργος Καισάριος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου