Ο Κλεισθένης γράφει.
«Όποιος προσπαθήσει να κάνει το ψυχογράφημα του Έλληνα θα πελαγοδρομεί απ’ αόριστον».
Τι συμβαίνει σήμερα;
Ο Έλληνας, σοφός απ’ τη φύση του, πολυμήχανος,
κάθεται αμέριμνος, και περιμένει.
Γνωρίζει ότι οι ηγετίσκοι της ΕΕ και οι εθελόδουλοι πολιτικοί του δεν μπορούν να λύσουν...
κανένα πρόβλημα. Πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Μακτούμπ Αραβικά.
Γνωρίζει ότι η Ελλάδα ανασταίνεται σαν τον φοίνικα απ’ τις στάχτες της.
Δεν δέχεται την υποδούλωση θα την αποτινάξει με πολλούς τρόπους.
Το Χιώτικο παράδειγμα επί τουρκοκρατίας είναι χαρακτηριστικό.
«Λέγεται ότι οι Χιώτες αντιδρώντας στο φιρμάνι, που έλεγε ότι όταν ένας Τούρκος συναντήσει ένα Έλληνα, αυτός πρέπει να τον μεταφέρει στην πλάτη του, περπατούσαν δυο-δυο, έτσι όταν συναντούσαν Τούρκο, ο ένας ανέβαινε στην πλάτη του άλλου, δίνοντας την εντύπωση εφαρμόζουν το φιρμάνι, έτσι ο Τούρκος τους προσπερνούσε χωρίς να μπορεί να απαιτήσει να τον μεταφέρουν στην πλάτη τους».
Ο Πασοκδήμος πχ εκεί που ήταν λάβρος κατά του κουρέματος τώρα ζητάει κούρεμα 75%.
Ο Αντώνης-σφουγγαράκης εκεί που έκανε αντιμνημονιακές κορώνες υπέγραψε σαν αρσακειάδα.
Ο Καραγκιοζοφύρερ κάνει διάγγελμα προς τους Έλληνες για να δηλώσει την υποταγή του στους τοκογλύφους.
Ο Ψαριανός, αριστερός ων, ζητάει να δει τον καπιταλισμό να λειτουργεί και σαν να μην έφτανε αυτό η Ρεπούση υπεύθυνη παιδείας της ΔΗΜ.ΑΡ.
Ο ιδιοκτήτης του κτιρίου που στεγάζεται το ηλεκτρονικό σύστημα της ΔΕΗ δηλώνει πως δεν θα πληρώσει το χαράτσι και τους προκαλεί να κόψουν το ρεύμα στο κτίριο.
Η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου δεν έχει να πληρώσει το χαράτσι.
Οι τουρίστες των πλατειών κουράστηκαν και ξεκουράζονται στον αγαπημένο τους καναπέ, χειμώνας γαρ.
Οι μνημονιακοί; Μια αγκαλιά, ξέχασαν μονομιάς τις διαφορές τους και σφιχταγκαλιασμένοι προς την δόξα τραβούν.
Ο Άνθιμος τάσσεται με πατριωτισμό υπέρ του μνημονίου.
Οι αντιμνημονιακοί; Καθένας το μαγαζάκι του και αν ανακαλύψουν κι’ άλλες μικροδιαφορές ξαναδιαιρούνται.
Η δημοκρατία κοιμάται μετά τον βιασμό της.
Το σύνταγμα σουρωτήρι απ’ τις παραβιάσεις των συνταγματολόγων υπουργών και όχι μόνο.
Η δικαιοσύνη δεμένη πισθάγκωνα.
Ο συνδικαλισμός αναπολεί «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις».
Οι πολιτικάντηδες από θύτες μεταμφιέζονται σε σωτήρες.
«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει
δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
και ξανά προς τη δόξα τραβά».
Όποιος μετά απ’ αυτά και άλλα πολλά μπορεί να βγάλει ασφαλές συμπέρασμα παίρνει το βραβείο Νόμπελ.
Από ideoxoros
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου