«Ο Κοστάντσο φοβάται... τον βλέπω να τα τρώει όρθιος... ο Ολυμπιακός πρέπει να κοιτάζει την επόμενη μέρα, να βρούμε με μεταγραφή έναν καλό τερματοφύλακα τον Δεκέμβρη και τώρα να δοθεί μια ευκαιρία στον Μέγερι» απεφάνθη ο παλιός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Παναγιώτης Κελεσίδης.
O καλός συνάδελφος Γ. Γεωργάκης στο «Βήμα» επισημαίνει ακόμη ότι «Κατά τον Κελεσίδη «ο γκολκίπερ στη σέντρα που θα γίνει στην περιοχή πρέπει να βγαίνει και να τρώει αντιπάλους, συμπαίκτες, τα πάντα». Ως παράδειγμα ανέφερε μάλιστα ένα ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό κατά το οποίο σε σέντρα του Δομάζου βγήκε με δύναμη από το τέρμα πετώντας στο έδαφος τον Αντωνιάδη του Παναθηναϊκού και τους Γκλέζο, Σιώκο που αποτελούσαν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Ολυμπιακού. Δεν είπε όμως λέξη για τον τελικό Κυπέλλου του 1975, όταν στο 25΄ ο Χατζηπαναγής του Ηρακλή τον ντρίμπλαρε τρεις φορές προτού πετάξει την μπάλα στα δίχτυα. ..»
ΕΤΣΙ ΚΑΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ: ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΖΑΛΙΣΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑ ΕΟΡΤΗΣ ...ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!
Δεν έλεγαν τίποτε τόσο καιρό για Οικονομική Κρίση: ξαφνικά όλοι έγιναν ειδικοί!
Ο πρωθυπουργός έλεγε ότι η «Οικονομική Κρίση είναι εύρημα του Κ.Καραμανλή για να δικαιολογήσει την αποτυχία της Οικονομικής πολιτικής του...»
Λαλίστατος κυβερνητικός παράγοντας της κυβέρνησης Καραμανλή έλεγε όμως πριν απομακρυνθεί από την εξουσία η Ν.Δ.-δυστυχώς off the record και για αυτό δεν αναγράφω το όνομα του- ότι «...δεν έχουμε Οικονομική Κρίση, όσοι τα λένε είναι άσχετοι, υπάρχει μια...
μικρή Οικονομική ύφεση εντοπισμένη στην Βόρεια Αμερική η οποία και αυτή ανακάμπτει(!)»
Η Αριστερά ανακάλυψε και αυτή με καθυστέρηση την Κρίση του Καπιταλισμού-για το πώς θα αντιμετωπισθεί, εκτός από γενικόλογους αφορισμούς, κουβέντα: προέχουν πιο σημαντικά ζητήματα όπως π.χ. η αποκατάσταση Ζαχαριάδη!
Σωστή ενέργεια: βλέπετε ο μυστηριώδης αυτός τύπος, είχε πει και κάτι σωστό:»... τα παλιά εισιτήρια δεν περνάνε στα καινούρια λεωφορεία...» πράγμα που πρέπει το Κ.Κ.Ε να το... κοιτάξει και να μην το αφήσει έτσι.
Ο (πολύς...) ΜΠΑΡΟΖΟ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ «ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΟΤΙ ΖΟΥΣΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ, ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ!
Δεν μας είπε όμως γιατί έχουν τόσα-μεγαλύτερα-προβλήματα οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία. Δεν ξέρει σαν τον πρωθυπουργό, σαν τον παράγοντα της Ν.Δ., σαν το Κ.Κ.Ε. που άρχισε τις «διεθνείς αναλύσεις» που είχε... ξεχάσει για χρόνια μόνο μετά την έλευση του Μνημόνιου;
Λησμονούσε τα δικά του λάθη ο Μπαρόζο όπως ο αγαπημένος μας Παναγιώτης Κελεσίδης και μιλούσε μόνο για τον «Κοστάντσο» Έλληνα πρωθυπουργό;
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ «ΚΡΙΣΗ» ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΥΝΔΥΑΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ «ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ» ΠΟΥ ΑΠΟΓΕΙΩΣΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ: Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΙΜΕΙΤΑΙ (αντιγράφει στην πράξη) ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ...
• Ευρωπαική Οικονομική Ένωση
• Βιολογικά Προιόντα
• Συνθετική Βενζίνη και Βιοκαύσιμα
• Οικολογία
• Αφανισμός της Βαλκανικής ζώνης όπου με τον χαρακτηρισμό «Ζώνη 3» προορίζεται μόνο για παροχή αγαθών, ως ζωτικός χώρος, στην Μητρόπολη.
• Απόλυτος έλεγχος των αντιδράσεων –παντί τρόπω και μέσω αλλά κυρίως μέσω της οικονομικής εξάντληση- των Κοινωνιών όπου εφαρμόζονται όλα αυτά.
• Πρόσκτηση και αφαίμαξη των πλουτοπαραγωγικών πηγών προς όφελος της Γερμανίας.
ΟΙ «ΓΙΑΠΗΔΕΣ» ΜΟΛΙΣ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ, ΔΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ... «ΘΑ ΕΤΡΩΓΑΝ ΠΟΡΤΑ» ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ-ΑΛΛΩΣΤΕ, ΑΣ ΜΗΝ ΚΡΥΒΟΜΑΣΤΕ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ «ΓΝΩΣΕΙΣ» ΜΟΝΟ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ «ΕΙΔΙΚΟΙ» ΜΟΝΟ ΣΤΟ... ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΔΟΣΕΙΣ!
Οι πολιτικοί, σαν κάθε παλιό τερματοφύλακα, βλέπουν μόνο τα λάθη του... νυν πορτιέρο. Και αν αυτός, αλά Κοστάντσο, δεν αντιδρά σε σημαντικές περιπτώσεις (ή και συνέχεια... ανάλογα πως το βλέπει κανείς) τότε η παγκόσμια Οικονομική Κρίση γίνεται ...Κυβερνητική Απραξία-απλώς...
ΕΣΤΩ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΡΕΩΚΟΠΕΙ, ΔΕΝ ΧΡΕΩΚΟΠΕΙ, «ΚΟΥΡΕΥΕΤΑΙ» Ή ΚΑΤΑΝΙΚΑ (;) ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ...
Την επόμενη μέρα θα έχουν μείνει οι μισθοί πείνας, η ανεργία, το ίδιο δυσλειτουργικό Δημόσιο, ο ίδιος Κρατικοδίαιτος Ιδιωτικός τομέας, τα ίδια Δικαστήρια, η ίδια Αστυνομία, η ίδια Εγκληματικότητα, η ίδια έλλειψη στοιχειώδους ποιότητας στην Παιδεία.
Απλώς η αποκαλούμενη «Ελληνική Δημοσιονομική Κρίση» θα φύγει, θα πάει... αλλού!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; ΘΑ... ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΟΥΜΕ;
Γ.Βαρουφάκης, καθηγητής Οικονομικών (σ.σ. από τους δύο-τρεις που επιλέγω να ακούω στις θλιβερές τηλεοπτικές κοκορομαχίες):
«...Η απάντηση στο ερώτημα 'Τι μπορεί να κάνει για μας η ηλεκτρονική δημοκρατία τώρα' είναι: 'Όχι πολλά πράγματα!', εκτός κι αν κάνει μια τομή στον τρόπο με τον οποίον η κοινωνικο-οικονομική εξουσία καθορίζει την καθαρότητα και την ένταση της φωνής του μέσου πολίτη. Οι φιλελεύθερες δυτικές δημοκρατίες μας σχεδιάστηκαν από την αρχή με τρόπο ώστε η κυριαρχία της πλειοψηφίας να μην είναι ποτέ πραγματικά Κυριαρχία του Λαού. Στην καλύτερη περίπτωση, επρόκειτο για τη διαμόρφωση μιας ολιγαρχίας που μπορεί να αποκτήσει αρκετή νομιμότητα ώστε να παρουσιάζει τις πρακτικές της ως μια μορφή Κυριαρχίας στο Όνομα του Λαού. Με αυτή την έννοια, η δημοκρατία (ως σύστημα βασισμένο στην ισηγορία) σχεδιάστηκε εκτός 'συστήματος' απ' την αρχή του 'Δυτικού' ή 'Ελεύθερου' Κόσμου...»
...ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ;
«...Βασανισμένος από διαφορετικές δυνάμεις που τον τραβούν από εδώ και από εκεί, ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να ξεφύγει από μία καταστροφική πολιτική η οποία στοχεύει στη χρηματοδότηση πτωχευμένων τραπεζών...»
Αυτό εκτιμά ο καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιάννης Βαρουφάκης, ο οποίος ( tvxs.gr) λίγο πολύ κάνει λόγο για κυβέρνηση πιστωτικής κάρτας με ακριβό επιτόκιο.
Ο κ. Βαρουφάκης υποστηρίζει ότι στον κύκλο των συμβούλων του πρωθυπουργού τελικά παραμένουν «μόνο εκείνοι που έχουν όρεξη να διαγκωνίζονται μεταξύ τους».
Ερμηνεύοντας τη στάση της Γερμανίας, υπογραμμίζει ότι το Βερολίνο δεν διατίθεται να απολέσει τη δυνατότητα απειλής εξόδου από το ευρώ. Αναφορικά με την πρόταση την οποία ο ίδιος έχει εκπονήσει από κοινού με τον Stewart Holland, εκφράζει τη θλίψη του καθώς σημαντικοί παράγοντες της ευρωπαϊκής σκηνής συνυπογράφουν, αλλά διστάζουν να την υιοθετήσουν δημοσίως.
...Αυτή τη στιγμή, η μόνη λύση για την κρίση του ευρώ, η μόνη σειρά μέτρων που θα σταματούσε την αποσάθρωση και αποδόμηση του ευρώ, θα ήταν μία ενοποίηση ενός μέρους του χρέους, μία επενδυτική πολιτική σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο και μία κεντρική πολιτική στο τραπεζικό σύστημα. Είναι απόλυτα εφικτή, μπορεί να εφαρμοστεί αύριο, αλλά θα έχει ένα πολύ μεγάλο κόστος για τις πλεονασματικές χώρες. Όχι οικονομικό κόστος. Ουσιαστικά, θα έδεναν εαυτόν με το ευρώ στο διηνεκές. Εμείς δεν μπορούμε να βγούμε από το ευρώ, γιατί είμαστε ελλειμματικοί. Εκείνοι μπορούν. Δεν θέλουν, αλλά η επιλογή τους να βγουν τους δίνει τεράστια διαπραγματευτική ισχύ στα φόρα, στις συνόδους κορυφής κλπ. Για να σώσουν το ευρώ, θα πρέπει να απολέσουν αυτή τη διαπραγματευτική ισχύ.
ΚΑΙ Ο ΝΟΥΡΙΕΛ ΡΟΥΜΠΙΝΙ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ «ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΣ» Ο ΙΔΙΟΣ;
«...Ο Ρουμπινί εκτιμά ότι η παγκοσμιοποίηση και η καινοτομία κρύβουν κινδύνους (ΒΗΜΑ) «Αναλογιστείτε, για παράδειγμα, την τρομακτική πρόκληση που συνεπάγεται η προσθήκη δισεκατομμυρίων ανθρώπων στην παγκόσμια αγορά εργασίας. Η Κίνα και η Ινδία περικλείουν στα σύνορά τους σχεδόν 2,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους, την ίδια στιγμή που όλες οι υπόλοιπες οικονομίες έχουν άλλα 2 δισεκατομμύρια» υποστηρίζει ο ίδιος.Και συνεχίζει: «Η αποτυχία αυτής της ενσωμάτωσης θα μπορούσε να προκαλέσει αντίδραση εναντίον της παγκοσμιοποίησης και του ελεύθερου εμπορίου στις ανεπτυγμένες οικονομίες».
ΤΙ ΛΕΝΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ: ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ!
«...Έντονη κριτική στη νομισματική πολιτική της Κίνας άσκησε ο πρόεδρος των Η.Π.Α., Barack Obama, κατηγορώντας το Πεκίνο ότι «στρεβλώνει τις παγκόσμιες εμπορικές συναλλαγές όταν παρεμβαίνει για να μειώσει την τιμή του νομίσματός του».
«Η χειραγώγηση της ισοτιμίας είναι ένα παράδειγμα των παρεμβάσεων στις αγορές συναλλάγματος που έκανε το Πεκίνο ώστε το νόμισμά του να αξίζει λιγότερο από ό,τι θα υπαγόρευε φυσιολογικά η Αγορά. Λόγω των παρεμβάσεων αυτών, η ανατίμηση του γουάν παραμένει ανεπαρκής. Αυτό καθιστά τις εξαγωγές τους λιγότερο ακριβές και τις εξαγωγές μας προς αυτούς περισσότερο ακριβές. Είδαμε μια κάποια βελτίωση, μια ελαφρά ανατίμηση του γουάν εδώ κι ένα χρόνο. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό», τόνισε.
Στη ομιλία του ο πρόεδρος των Η.Π.Α. απέφυγε να υποστηρίξει ρητά το νομοσχέδιο που εξετάζει η Γερουσία, το οποίο έχει ως στόχο να πιέσει την Κίνα στην ανατίμηση του νομίσματός της. Ωστόσο, επανέλαβε ότι οποιοδήποτε μέτρο ληφθεί, πρέπει να συμφωνεί με τους παγκόσμιους εμπορικούς κανονισμούς...»
ΑΥΤΗ Η ΣΤΑΝΗ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΥΡΙ ΒΓΑΖΕΙ... ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ LIFE STYLE ΚΑΙ... ΚΑΓΙΕΝ!
Το πιο καλό, φυσικά δεν το είπε οικονομολόγος: «Ο καπιταλισμός χωρίς χρεοκοπία είναι σαν το χριστιανισμό χωρίς κόλαση. Frank Borman (Αμερικανός αστροναύτης)»
Και φυσικά ο εκτελεσμένος χωρίς δίκη από τον Στάλιν, Νικολάι Κοντράτιεφ, είχε δώσει την αληθινή εξήγηση που όλοι τώρα τρέμουν να παραδεχθούν ...από φόβο μην χάσουν την δουλειά τους... ως κομμουνιστές(!) επικαλούμενοι κάποιον που έχασε την ζωή του από τους «κομμουνιστές»:
• Η σύγχρονη οικονομική θεωρία γνωρίζει μόνο κύκλους διάρκειας 7-11 χρόνων. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πλάι σ' αυτούς τους κύκλους, όπως φαίνεται, υπάρχουν και άλλοι κύκλοι της οικονομικής δυναμικής διάρκειας περίπου 48-55 χρόνων. Τους ονομάζουμε μεγάλους οικονομικούς κύκλους.
• Η ανάκαμψη συμπίπτει με τη στιγμή που η συσσώρευση του κεφαλαίου αποκτά τέτοια ένταση κατά την οποία καθίσταται δυνατή η επικερδής επένδυση κεφαλαίου που σαν σκοπό της έχει αφενός τη δημιουργία βασικών παραγωγικών δυνάμεων και αφετέρου τον ριζοσπαστικό τεχνολογικό επανεξοπλισμό. Η αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομικής ζωής, που έχει γίνει πιο σύνθετη εξαιτίας των βιομηχανικών καπιταλιστικών κύκλων μέσης διάρκειας, προκαλεί όξυνση της κοινωνικής πάλης, και του αγώνα για κατάκτηση νέων αγορών που οδηγεί σε εξωτερικές συγκρούσεις. Μέσα απ' αυτή τη διαδικασία ο ρυθμός συσσώρευσης του κεφαλαίου μειώνεται και δυναμώνει η διαδικασία διάχυσης του ελεύθερου κεφαλαίου. Η ενδυνάμωση της δράσης αυτών των παραγόντων προκαλεί μεταστροφή του ρυθμού της οικονομικής ανάπτυξης και την επιβράδυνσή της. Καθόσον η δράση των αναφερθέντων παραγόντων είναι πιο ισχυρή στη βιομηχανία, η μεταστροφή συμπίπτει συνήθως με την αρχή της μακράς ύφεσης στην αγροτική οικονομία.
• Η μείωση του ρυθμού της οικονομικής ζωής εξασφαλίζει από τη μια μεριά την ενίσχυση των αναζητήσεων στον τομέα της τελειοποίησης της τεχνολογίας, από την άλλη την αποκατάσταση της διαδικασίας συσσώρευσης του κεφαλαίου στα χέρια των βιομηχανικών-χρηματιστηριακών και άλλων ομάδων σε σημαντικό βαθμό σε βάρος της αγροτικής παραγωγής. Όλα αυτά δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια νέα άνοδο του μεγάλου κύκλου και αυτός επαναλαμβάνεται ξανά, αν και σε νέο βαθμό ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων.
(Ο Νικολάι Κοντράτιεφ (Nikolai Dmitriyevich Kondratiev) έζησε μεταξύ 1892 έως 1938 στη σταλινική Ρωσία. Πρόκειται για Ρώσο οικονομολόγο, από τους σημαντικότερους της περιόδου του μεσοπόλεμου. Είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε τους κύκλους της οικονομίας.
Βασική του θεωρία είναι ότι οι καπιταλιστικές οικονομίες διανύουν μεγάλες ανοδικές περιόδους που κατόπιν ακολουθούνται από εξίσου μεγάλες περιόδους συρρίκνωσης. Η ιστορία της μελέτης του για τον καπιταλισμό ξεκίνησε από την... παραγγελία – επιταγή του Στάλιν (γύρω στο 1920), που ζήτησε από τον Κοντράτιεφ να βρει «αποδείξεις» που να δείχνουν ότι ο καπιταλισμός είναι καταδικασμένος σε χρεοκοπία και εξαφάνιση – όπως είχε πει και ο Μάρξ.
Τελικά όμως, η «διάγνωση» του πολύ νεαρού Κοντράτιεφ κατέληξε στο (δυσάρεστο για το Στάλιν) συμπέρασμα ότι ο καπιταλισμός «αναγεννάται» μέσα από τις στάχτες του. Αποτέλεσμα αυτού, ήταν ο... δημοκρατικός Στάλιν να τον εξορίσει στα Γκουλάγκ, όπου και δολοφονήθηκε χωρίς να καταδικασθεί, το 1938 σε ηλικία 46 ετών.)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Καπιταλισμός δεν θα «πέσει», το πρώτιστο είναι παρά τα όσα λένε δύο μεγάλα κανάλια... να μην «πέσουμε» όλοι εμείς!
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ: Ας δούμε, για να είμαστε... αντικειμενικοί(;) τι έλεγε και ένας κομμουνιστής ονόμαται... Καρλ Μαρξ για τις μεγάλες Οικονομικές Κρίσεις και το πώς τελικώς τις ξεπερνά ο Καπιταλισμός:
««Από τη μια μεριά με τη βίαιη καταστροφή ενός όγκου παραγωγικών δυνάμεων από την άλλη μεριά, με την κατάκτηση νέων αγορών και την πιο εντατική εκμετάλλευση των παλιών. Που καταλήγει αυτό; Στο να προετοιμάζει κρίσεις πιο γενικές και πιο τρομερές και στο να λιγοστεύει τα μέσα που θα μπορούσανε να τις προλάβουνε...»
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ ΙΙ: Ξέχασε να πει ότι όλοι αυτοί που σιωπούν και συγκατανεύουν, καταλήγουν-αν δεν πέσουν από τους ουρανοξύστες της Wall Street, να... πουλάνε μπουγάτσες. Πολιτικοί, αρθρογράφοι, οικονομολόγοι. Ακόμη και επιχειρηματίες που πίστευαν ότι έχουν «δέσει τον γάιδαρο τους»!
Σαν τερματοφύλακες που δεν έκαναν ... εξόδους και δεν προσπαθούσαν την στιγμή ακριβώς που έπρεπε. Σαν τον Κοστάντσο τελικώς...
ΜΑΚΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου