ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (βουλευτής Ν.Δ., πρώην υπουργός Μεταφορών)
«Η εθνική συνεννόηση είναι πάντοτε επιτακτική ανάγκη. Γιατί μπορέσαμε και συνεννοηθήκαμε το 1974 και δεν μπορούμε τώρα;». Με την απάντηση αυτή στο ερώτημα αν θα έβλεπε κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας κανενός σε επερχόμενες εκλογές, ο πρώην υπουργός Μεταφορών των κυβερνήσεων Καραμανλή Κ. Χατζηδάκης δεν αποκλείει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Και το πράττει ακριβώς στο χρόνο που τα δύο μεγάλα κόμματα επέδειξαν συναίνεση ψηφίζοντας πρώτη φορά από κοινού νομοσχέδιο για την ανώτατη εκπαίδευση. Ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι αν το κόμμα του είχε τελικώς αποφασίσει...
να καταψηφίσει, θα ακολοθούσε μεν τη «γραμμή», μη θέλοντας να δημιουργήσει προβλήματα, θα κατέγραφε όμως ούτως ή άλλως τη διαφοροποίησή του. Προκύπτει δε ότι σκοπεύει να το πράξει και στο μέλλον αφού «η έκφραση διαφορετικών απόψεων είναι δύναμη για τα μεγάλα κόμματα».
Υπήρξατε υπουργός Μεταφορών στις κυβερνήσεις Καραμανλή. Με δεδομένη τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αισθάνεστε την ανάγκη να «απολογηθείτε» για τα πεπραγμένα σας;
Ξεκαθαρίσαμε τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές ότι έπρεπε να ήμασταν πιο αποφασιστικοί στον έλεγχο των δαπανών, στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών. Ομως ο κόσμος θυμάται την αντίδραση που συνάντησα και σε προσωπικό επίπεδο όταν προωθήσαμε τη λύση με την Ολυμπιακή. Λύση, από την οποία το Δημόσιο είχε ήδη από το 2010 όφελος 150 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση. Οσοι ασχολούνται, επίσης, με τις μεταφορές ξέρουν ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για τον ΟΣΕ ήταν το δικό μας σχέδιο με μικρές παραλλαγές. Εν πάση περιπτώσει, η Ελλάδα δεν έχει άλλο δρόμο από αυτόν της Ευρώπης και της κοινής λογικής. Κανένας δεν εμποδίζει οποιονδήποτε θέλει να σχηματίσει νέα κόμματα, να το πράξει. Επειδή, όμως, μεγάλα νέα κόμματα δεν φαίνονται στον ορίζοντα, δεν υπάρχει άλλη λύση για το πολιτικό σύστημα από το να μαζέψει τα κομμάτια του και να κάνει το καλύτερο για τον τόπο, μπροστά στα νέα «τσουνάμι» που έρχονται. Και για μας, να διδαχθούμε από τα λάθη μας και τα λάθη των άλλων, διότι η Ελλάδα δεν έχει χρόνο στη διάθεσή της.
Υποστήκατε, στην κυριολεξία στο πετσί σας, την οργή των αγανακτισμένων, παρ' ότι όλα αυτά τα χρόνια έχετε ιδιαίτερα χαμηλό προφίλ...
Αποφεύγω να μιλώ επιθετικά. Δεν θα το κάνω και τώρα. Πρέπει, όμως, να γίνει κατανοητό ότι η βία δε λύνει προβλήματα. Δημιουργεί καινούρια. Οι νόμοι της ζούγκλας ευνοούν τους καπάτσους και τιμωρούν τους αδύναμους. Η μεγάλη δύναμη για το λαό είναι η ψήφος του. Ας τη χρησιμοποιήσει ο καθένας όπως νομίζει για να βρούμε δημοκρατικά τις λύσεις σε αυτή τη μεγάλη κρίση.
Συμφωνείτε με την πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος των αυτοκινητιστών;
Συμφώνησα προσωπικά, συμφώνησε και η Νέα Δημοκρατία στο άνοιγμα του επαγγέλματος για τους ιδιοκτήτες φορτηγών. Ετσι συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Στα ταξί, αντίθετα, το τοπίο είναι διαφορετικό σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αρα, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα...
Η Ν.Δ. μιλάει για κανόνες. Εσείς συμφωνείτε με τα πληθυσμιακά κριτήρια και ποιους κανόνες θα εφαρμόζατε στη συγκεκριμένη περίπτωση;
Παντού υπάρχουν κανόνες. Διαφορετικοί, αλλά υπάρχουν. Ακόμη και για λόγους κυκλοφοριακού φόρτου στις μεγάλες πόλεις. Μπορεί να δει κανείς θετικά την απελευθέρωση τέτοιου είδους υπηρεσιών σε σχέση με τον τουριστικό τομέα. Μπορούμε να δούμε διαφορετικές ρυθμίσεις, ανάλογα με τον τουριστικό ή μη χαρακτήρα κάθε περιοχής. Μπορούμε να δούμε το θέμα της μεταβίβασης των αδειών. Αλλά να αποφασίσει και η ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών τι θέλει. Διότι μέχρι τώρα γνωρίζουμε τι δεν θέλει. Το Προεδρικό Διάταγμα, δηλαδή, του κ. Ρέππα.
Πρόσφατα, εμμέσως πλην σαφώς, ασκήσατε κριτική στην ηγεσία του κόμματός σας ότι πατάει σε δύο βάρκες.
Σημείωσα, απλώς, κάτι που επαναλαμβάνω και σήμερα: Οι περιστάσεις δεν είναι από τις συνηθισμένες και πρέπει όλοι μας να είμαστε όσο πιο υπεύθυνοι γίνεται, με πρώτη την κυβέρνηση, που δίνει και τον τόνο. Προσέθεσα, μάλιστα, ότι υπάρχει μια σαφής ποιοτική διαφορά ανάμεσα στην αντιπολίτευση που ασκεί η Ν.Δ. και το «όχι σε όλα» του ΠΑΣΟΚ. Οι υποτιθέμενες εσωκομματικές αιχμές δεν έχουν κανένα νόημα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση βαδίζει από αποτυχία σε αποτυχία, ο προϋπολογισμός εκτροχιάζεται και η Ελλάδα είναι στο μέσο του τυφώνα. Το γεγονός, όμως, ότι μια αυτονόητη αναφορά στην ανάγκη για μετριοπάθεια και υπευθυνότητα προξενεί εντύπωση, υπογραμμίζει πως είναι απαραίτητο να κάνουμε βήματα μπροστά σε σχέση με την πολιτική κουλτούρα στον τόπο μας.
Βλέπετε σύντομα εκλογές;
Αν και ο κ. Παπανδρέου δεν φαίνεται να τις θέλει, μπορεί να προκύψουν ανά πάσα στιγμή. Με τα spreads στις 1.600 μονάδες, με το έλλειμμα του τακτικού προϋπολογισμού κατά 48% μεγαλύτερο το πρώτο επτάμηνο του '11 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του '10, με την ύφεση στο 7%, τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί. Είναι φανερό πως και τα δύο «πόδια» που στηρίζεται η Ελλάδα είναι τραυματισμένα. Τόσο το ευρωπαϊκό, καθώς η Ε.Ε. προχωρεί με τη λογική του ελάχιστου κοινού παρονομαστή, όσο και το αμιγώς εθνικό. Η Ιρλανδία είναι ήδη σε ελαφρά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η Πορτογαλία αξιολογείται θετικά από την τρόικα, τέτοιο ανεξέλεγκτο πρόβλημα μόνο εδώ υπάρχει.
Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας κανενός από τα δύο μεγάλα κόμματα, όποτε τελικά και αν γίνουν, θα βλέπατε συνεργασία ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.;
Τα μεγάλα κόμματα, πριν από τις εκλογές, διεκδικούν παντού την αυτοδυναμία. Η Ν.Δ. έχει με το μέρος της τις δημοσκοπήσεις. Αλλά, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η εθνική συνεννόηση είναι πάντοτε επιτακτική ανάγκη. Γιατί μπορέσαμε και συνεννοηθήκαμε το 1974 και δεν μπορούμε τώρα;
Στην περίπτωση που δεν είχε επιτευχθεί η ιστορική συναίνεση για την παιδεία, εσείς θα τηρούσατε διαφορετική στάση από το κόμμα σας;
Ημουν απ' αυτούς που θεωρούσαμε ότι θα έπρεπε να επιδιωχθεί ένας συγκερασμός απόψεων με την κυβέρνηση για την ανώτατη εκπαίδευση, πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση είχε εγκαταλείψει τις παραδοσιακές της θέσεις και είχε υιοθετήσει τις περισσότερες από τις δικές μας. Δεν είχα σκοπό να ψηφίσω διαφορετικά, διότι δεν επιδιώκω να δημιουργήσω κάποιο πρόβλημα στο κόμμα μας. Από την άλλη, δεν μπορώ να μην καταθέτω τις θέσεις μου, δοθέντος, μάλιστα, ότι για ορισμένες από τις διατάξεις του νομοσχεδίου αγωνιζόμουν από τότε που ήμουν 20 χρόνων, ως στέλεχος της ΔΑΠ. Θεωρώ, επίσης, πως, όταν δεν υπάρχει υστεροβουλία, η έκφραση διαφορετικών απόψεων δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη για τα μεγάλα κόμματα.
ΑΛΙΚΗ ΜΑΤΣΗ από enet
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου