Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Γιατί δεν αυτοκτονούν εκείνοι οι τραπεζίτες που κατάντησαν τη μετοχή τους αδειανό Καρέλια σέρτικα;

Θα περιμέναμε  περισσότερη «καπιταλιστική ευαισθησία» από κάποιους τραπεζίτες μας.

Όταν, συγκεκριμένοι εξ αυτών, με τον τρόπο που δραστηριοποιούνται,  έχουν απαξιώσει εντελώς τις μετοχές τους με αποτέλεσμα η τιμή τους να αντιστοιχεί σ ένα άδειο πακέτο Καρέλια σέρτικα που το έχει κατουρήσει αδεσποτάκι, θα έπρεπε το λιγότερο να παραιτηθούν.

Πιο έντιμο απέναντι στην αξιοπρέπειά τους θα ήταν ν αυτοκτονήσουν με μια καλογυαλισμένη κρεμάλα.

Υπάρχει άλλος τρόπος να προστατευθούν από την απαξίωση της πιάτσας προς το πρόσωπό τους;

Μήπως  διατηρούν την ψευδαίσθηση ότι θα τους προστατεύουν οι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών τους ...
για πολύ ακόμη;

Πόσο θ αντέξουν κι εκείνοι-οι μεγαλομέτοχοι- την κατρακύλα;

Μήπως έχουν την ψευδαίσθηση-κάποιοι ανυπόληπτοι τραπεζίτες-ότι θα τους προστατέψουν τα εκατομμύρια ευρώ που χώνουν σε διαφήμιση ακόμη και στα πιο ξετσίπωτα ΜΜΕ, παραδοσιακά και ηλεκτρονικά;

Μήπως έχουν την ψευδαίσθηση ότι θα τους διασώσουν τα θαλασσοδάνεια στα φαληρισμένα ΜΜΕ με τα οποία εξαγοράζουν την σιωπή και τη συγκάλυψη στις αθλιότητές τους;

Μήπως έχουν την ψευδαίσθηση ότι θα τους προστατέψουν  τα «σκοτεινά»  deals με περίεργους «επενδυτές»-μεταμοντέρνους Κοσκωτάδες;

Δυστυχώς τίποτε δεν μένει κρυφό και οι ανυπόληπτοι εκ των τραπεζιτών-υπάρχουν και σοβαροί άνθρωποι-θα παραδοθούν στη χλεύη του κόσμου…