Ο Γιώργος Παπανδρέου έχασε τον έλεγχο της κατάστασης και «έχασε» από τους τροϊκανούς το δικαίωμα να κυβερνά. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ξαναγράφτηκε από τον Τόμσεν και την παρέα του, οι οποίοι περιμένουν απλώς την επικύρωση από το υπουργικό συμβούλιο. Αυτή τη φορά δεν υπάρχουν περιθώρια αντιρρήσεων και διαπραγμάτευσης. Το αμέσως επόμενο διάστημα στα υπουργεία και σε κρίσιμες υπηρεσίες του Δημοσίου θα εγκατασταθούν μόνιμα εκπρόσωποι της τρόικας που θα επιβλέπουν την είσπραξη εσόδων, αλλά και την υλοποίηση των αποφάσεων. Μένει να δούμε αν οι γκαουλάιτερ που θα εγκατασταθούν θα εισπράττουν αυτομάτως από τα έσοδα αυτά που αναλογούν για να πληρωθούν τα δάνεια. Μένει να δούμε αν εκπρόσωποι της τρόικας θα ...
εγκατασταθούν σε κάποιες εφορίες και σε τελωνεία. Θυμίζει το σκηνικό τα όσα συνέβαιναν το 1893.Τότε οι γκαουλάιτερ είχαν εγκατασταθεί στις εφορίες και στα τελωνεία και εισέπρατταν αυτοί τα χρήματα του ελληνικού κράτους.
Η χώρα έχει μπει και στη χειρότερη φάση της οικονομικής κρίσης αλλά και σε νέα πολιτικά αδιέξοδα. Η κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο της κατάστασης. Η προσπάθειά της να πείσει τους δανειστές (Ευρώπη και ΔΝΤ) για νέα βοήθεια και κατανόηση δεν συνοδεύτηκε από την απαιτούμενη μάχη στο εσωτερικό της χώρας. Ο Γιώργος Παπανδρέου εξάντλησε το δικό του προσωπικό κεφάλαιο αξιοπιστίας, όχι επειδή δεν εννοεί αυτά που υποσχέθηκε, αλλά γιατί η κυβέρνησή του δεν προχώρησε στην υλοποίηση των δεσμεύσεων. Δεν πέταξε κανένα συνεργάτη ή κυβερνητικό - κρατικό λειτουργό που συνεχίζει να κοροϊδεύει ή να λειτουργεί αντίθετα με τις αποφάσεις. Δεν συγκρούστηκε με τη νομενκλατούρα του κράτους που συνεχίζει να διοικεί και να καθορίζει την τύχη της. Δεν έπεισε τους Έλληνες ότι γίνονται αλλαγές με το καλό ή με το στανιό, δεν προκάλεσε πολιτική κίνηση που θα στηρίξει την προσπάθειά του. Οι ξένοι φίλοι δεν πρόκειται να σώσουν τη χώρα.
Ο Γ. Παπανδρέου αναζητά κάλυψη σε μια συναίνεση η οποία έχει μικρή σημασία. Και αν ακόμα υπάρξει το ερώτημα είναι αν υπάρχουν δυνάμεις να συγκρουστούν με όλα όσα μας κρατάνε στο βάλτο που βρισκόμαστε.
Το μνημόνιο, όπως σχεδόν όλοι πλέον αναγνωρίζουν, μας οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση, με αποτέλεσμα οι Ευρωπαίοι να χάσουν την υπομονή τους την ώρα που όλη η Ευρώπη μπαίνει ξανά σε ύφεση. Η κρίση χρέους συνεχίζεται και ο μέσος όρος χρέους στην ευρωζώνη αγγίζει το 90% του ΑΕΠ.
Ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει την πολυτέλεια αυτή την ώρα, που δεν υπάρχουν χρήματα από βδομάδα σε βδομάδα, να σκεφτεί ανασχηματισμό ή τρόπο διαφυγής προς τις εκλογές.
Όμως, η κατάσταση μπορεί να σύρει τη χώρα σε εκλογές ακόμα και αν κανείς δεν το επιθυμεί. Εκλογές που δεν θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο γιατί πολύ απλά το πρόβλημα παραμένει: Ένα πελατειακό, γραφειοκρατικό σπάταλο κράτος τραβάει στο βυθό όλη την οικονομία και όλη την κοινωνία.
Απολύσεις, τώρα!
Οι εκπρόσωποι της τρόικας (Τόμσεν κ.ά.) δεν πρόκειται να φύγουν από την Ελλάδα αν το υπουργικό συμβούλιο δεν εγκρίνει το πρόγραμμα που αυτοί συνέταξαν. Δεν πρόκειται να αποχωρήσουν αν δεν δουν ανθρώπους (χιλιάδες υπαλλήλους) να απολύονται αφού το κράτος δεν έχει να τους πληρώσει.
Η διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων ήδη ξεκίνησε και αυτή τη φορά δεν υπάρχουν περιθώρια αντιρρήσεων. Η Βουλή βεβαίως μπορεί να πει «όχι», όμως οι κυβερνητικοί βουλευτές θα πρέπει να αποφασίσουν αν η χώρα θα οδηγηθεί άμεσα σε εκλογές.
Οι συναντήσεις και ο ρόλος Παπούλια
Κομβικό σημείο για την υλοποίηση των αποφάσεων του πρωθυπουργού θα είναι κατά τα φαινόμενα η ερχόμενη Τρίτη, ημέρα κατά την οποία προγραμματίζει να προσκαλέσει σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Περιλαμβανομένων αυτή τη φορά, όπως ακούγεται, τόσο της Ντόρας Μπακογιάννη (της Δημοκρατικής Συμμαχίας) όσο και του Φώτη Κουβέλη (της Δημοκρατικής Αριστεράς), οι οποίοι έχουν πολιτογραφηθεί ως εν δυνάμει συνοδοιπόροι του σε μια μελλοντική κυβέρνηση. Κομβική φυσικά είναι η στρατηγική και η απάντηση Σαμαρά. Κανείς δεν περιμένει από την Αριστερά να συναινέσει. Ιδίως το ΚΚΕ βλέπει τη δυνατότητα να γίνει περισσότερο αντιληπτή η στρατηγική του, του απόλυτου διαχωρισμού από την πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων που «διαφωνούν μόνο στις λεπτομέρειες».
Βεβαίως το πρόσωπο–κλειδί σε αυτές τις συναντήσεις είναι ο κ. Σαμαράς. Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι μέχρι τότε που θα έχει συμπληρωθεί ο ικανός πολιτικός χρόνος της μίας εβδομάδας από τη συνάντηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, ίσως σημειωθεί μερική «αλλαγή πλεύσης» από την πλευρά του πρώτου. Πιστεύουν ότι ο υπέρμαχος της συναίνεσης «πρώτος πολίτης της χώρας» θα επηρεάσει σε ένα βαθμό τουλάχιστον τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.
Πάντως, από την Τρίτη (της συνάντησης Παπούλια - Σαμαρά) κι έπειτα στην κυβέρνηση προσπαθούν να αποκρυπρογραφήσουν τις διαθέσεις του δεύτερου κόμματος της Βουλής. Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι θα υπάρξει μια περιορισμένη συγκατάθεση από την πλευρά της Ν.Δ.
Ένα, έστω και αδύναμο, «ναι στη συναίνεση» του κ. Σαμαρά σταματά για λίγο τις εξελίξεις. Ένα καθαρό «όχι» από την πλευρά του θα τις κάνει να τρέξουν με κινηματογραφική ταχύτητα. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου για να κατευνάσει σε ένα βαθμό τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης θα συνοδευτεί κι από κυβερνητική πρόταση για αναθεώρηση του Συντάγματος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου