Όλο το απολογητικό υπόμνημα του Αχ. Μπέου

Το iefimerida.gr αποκαλύπτει όλο το απολογητικό υπόμνημα του Αχιλλέα Μπέου στον εισαγγελέα. Διαβάστε τι λέει για την παράγκα, για Πατέρα, Μαρινάκη, Δαλούκα, Κούγια και τις επίμαχες κασέτες, που έχουν φέρει τα πάνω κάτω στο ελληνικό ποδόσφαιρο. ..........

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΝ

Αχιλλέα Μπέου του Νικολάου, κατοίκου Σαρωνίδας Αττικής, οδός Πυθαγόρα και Άρεως αριθμ. 3

 

Στα πλαίσια της διενεργουμένης προκαταρκτικής εξετάσεως, κατόπιν της κλήσεως μου να παράσχω εξηγήσεις και να εξετασθώ ανωμοτί, επάγομαι, για την κατανόηση της εμπλοκής μου στην παρούσα υπόθεση, τα ακόλουθα :

 ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ως προκύπτει από τα έγγραφα της δικογραφίας, παραγγέλθηκε αρμοδίως η διενέργεια προκαταρκτικής εξετάσεως, κατ’ άρθρον 31 π.1β ΚΠοινΔ, κατόπιν καταγγελιών των κκ Σ. Βοργιά και προεχόντως Α. Κούγια στην εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή του κ. Κ. Θωμαΐδη, κατά τις ημερομηνίες 28-2-2011 και 7-3-2011.

Συγκεκριμένα την Δευτέρα, 28-2-2011, ο πρώην διαιτητής Σωτήρης Βοριάς, εμφανιζόμενος στην εβδομαδιαία εκπομπή του δημοσιογράφου Κυριάκου Θωμαίδη ‘’η Δίκη της Δευτέρας’’, η οποία προβάλλεται από τον τηλεοπτικό σταθμό BLUE SKY κάθε Δευτέρα, άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχει κασέτα από την οποία προκύπτει η ύπαρξη ‘’παράγκας’’ στο ελληνικό Πρωτάθλημα, ήτοι στημένες διαιτησίες, καθώς επίσης και η ύπαρξη ‘’νέου παραγκάρχη’’. Στην εν λόγω εκπομπή παρενέβη τηλεφωνικά και ο δεύτερος των αναφερομένων προς ενίσχυση των ισχυρισμών του πρώην διαιτητή.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, ο τηλεοπτικός σταθμός BLUE SKY διαφήμιζε την επόμενη εκπομπή του κ. Θωμαίδη, την ‘’Δίκη της Δευτέρας’’, η οποία θα προβαλλόταν την Καθαρά Δευτέρα, στις 7-3-2011. 

Κατά την εν λόγω εκπομπή ήταν και πάλι προσκεκλημένος ο κ. Σωτήρης Βοριάς, συνεπικουρούμενος αυτήν την φορά από τον κ. Αλέξη Κούγια, ο οποίος, ευθέως, με κατονόμασε ως τον ‘’νέο παραγκάρχη’’. Πράγματι ο κος Κούγιας, απευθύνοντας μου ακατονόμαστους χαρακτηρισμούς και υβρίζοντας με ακατάπαυστα, δήλωσε ότι ανήκω σε μια παρέα κακοποιών και ως ‘’παραγκάρχης’’ μπορούσα να διορίζω όποιον διαιτητή θέλω και μέσω διαιτητών και ομάδων να ελέγχω τα πρωταθλήματα.  Συνέχισε δε λέγοντας ότι έχει ανάγκη προστασίας από εμένα, υποστηρίζοντας ότι συνυπάρχουμε μαζί τους (εν. εμένα και την παρέα των κακοποιών όπου ανήκω, όπως πριν ισχυρίστηκε) και δεν υπάρχει κανείς να μας προστατεύσει από αυτούς. Δήλωσε μάλιστα ότι εάν υπήρχε κράτος ο Μπέος και η παρέα του θα έπρεπε να είναι φυλακή.

Ως αποκλειστική πηγή της πληροφόρησης και απόδειξης των λεγομένων τους, ανέφεραν και οι δύο καταγγέλλοντες το περιεχόμενο κασετών, τις οποίες προηγουμένως είχαν ακούσει και αφορούσαν, όπως προέκυψε, μετά την δημοσιοποίηση του περιεχομένου τους, περικοπές από ιδιωτικές συνομιλίες μου, σε διάφορες χρονικές στιγμές, με τον κ. Νικόλαο Πατέρα.

Επισημαίνεται ότι ο κ. Α. Κούγιας, κατά την συγκεκριμένη εκπομπή, δήλωσε, όσον αφορά την προέλευση των κασετών αυτών και το πρόσωπο, που του κατέστησε προσιτό το περιεχόμενο τους, επί λέξει :

«Το πρόσωπο που μου έβαλε να ακούσω την κασέτα είναι αναμφισβήτητου ήθους και δεν υπάρχει περίπτωση να κατασκεύασε την κασέτα..Εγώ συνεχίζω να πιστεύω αυτόν τον άνθρωπο και γι’ αυτό άφησα την υπεράσπιση του Δαλούκα, γιατί πιστεύω ότι μου είπε ψέματα. Το πρόσωπο αυτό είναι ανεξάρτητο οικονομικά, δεν βγάζει λεφτά από το ποδόσφαιρο…»

Την 8η Μαρτίου 2011 ζητήθηκαν από την Εισαγγελία Αθηνών τα DVD εγγραφής των συγκεκριμένων εκπομπών που προβλήθηκαν την Δευτέρα 28-2-2011 και 7-3-20011 , όπως προκύπτει σχετικά από το, με ίδια ημερομηνία, έγγραφο της κ. Προϊσταμένης προς τον τηλεοπτικό σταθμό BLU SKY.

Την επομένη ημέρα 9-3-2011 προσήλθε αυθορμήτως ο κ. Α. Κούγιας στον κ. Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και εξεταζόμενος ενόρκως ανέφερε ότι υπάρχει μία εγκληματική ομάδα, η οποία μπορεί να ελέγχει τον ορισμό διαιτητών, αλλά και να τρομοκρατεί τους προέδρους και τους προπονητές των ομάδων της Β΄ και Γ΄ Εθνικής, προωθεί ομάδες της αρεσκείας της με μοναδικό στόχο, αφενός μεν να μην εισέλθει αυτός ( ο κ. Κούγιας ) στα διοικητικά συμβούλια της Β΄ Εθνικής και της Σούπερ Λίγκα, αλλά κυρίως για να ελέγχει τις ομάδες της Β΄ Εθνικής, οι οποίες συμμετέχουν, είτε στο νόμιμο, είτε στο παράνομο στοίχημα, προσθέτοντας ότι η γνώση που έχει, αλλά δεν μπορούσε μέχρι σήμερα να το αποδείξει είναι ότι σ’ αυτήν την ομάδα παρανόμων παραγόντων, μεταξύ άλλων κατονομαζομένων προσώπων, συμμετέχω και εγώ. 

Ως μόνο και αποκλειστικό στοιχείο των ως άνω και των όποιων άλλων ισχυρισμών της ενόρκου καταθέσεως του, παρέδωσε δύο CD, στα οποία, όπως εξήγησε, μιλάω εγώ με άγνωστο συνομιλητή και του διηγούμαι τι έχει συμβεί πριν από τα παιχνίδια Μακάμπι – Ολυμπιακός, αλλά και πριν και μετά τον αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος ΑΡΗΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ.

Στην συνέχεια της ενόρκου καταθέσεως του αναφέρει επί λέξει :

«Αυτά τα δύο CD σας τα παραδίδω και τις εκθέσεις απομαγνητοφωνήσεως. Από το περιεχόμενο της απομαγνητοφωνήσεως προκύπτει ότι ο Αχιλλέας Μπέος έχει οπωσδήποτε δυνατότητα, να ορίζει όποιον διαιτητή θέλει στα παιχνίδια των Ελληνικών Πρωταθλημάτων, προκύπτει ότι, τουλάχιστον προσπάθησε, να δωροδοκήσει τον Δαλούκα, για να έχει μειωμένη απόδοση στο παιχνίδι Άρης – Παναθηναϊκός, προκύπτει επίσης ότι πριν από τον αγώνα εκβίασε τον Δαλούκα και την γυναίκα του, απειλώντας τη ζωή τους με Ρουμάνους, Βουλγάρους και Ρώσους δολοφόνους, αν δεν παίξει και το κυριότερο προκύπτει ότι το κύκλωμα έχει στοιχηματίσει πάνω σ’ αυτό το παιχνίδι γι’ αυτό και στο τέλος δεν αναφέρεται μόνο στον εαυτό του και στο Μαρινάκη, αλλά σε κόσμο, οπωσδήποτε παράνομο, τον οποίο δεν μπορεί να ελέγξει.. 

Σημειώνεται ότι το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο των δύο CD είχε προηγουμένως διαρρεύσει στον ηλεκτρονικό τύπο, με δυνατότητα ζωντανής ακρόασης του.

Το μεσημέρι της ιδίας ημέρας παραχώρησε συνέντευξη τύπου, κατά τη διάρκεια της οποίας δημοσιοποίησε το περιεχόμενο των δύο CD, παραδίδοντας στους εκπροσώπους του τύπου τις ως άνω απομαγνητοφωνήσεις, που είχε προηγουμένως εισφέρει ενώπιον Σας.

Α. Την επομένη ημέρα, 10-3-2011, αφού έλαβα γνώση του περιεχομένου των CD και των δηλώσεων του κ. Κούγια, προχώρησα σε συνέντευξη τύπου στην οποία δημόσια κατονόμασα ως υποκλοπέα και πλαστογράφο τον κ. Νικόλαο Πατέρα και τον κ. Κούγια, ότι έκανε χρήση προϊόντος υποκλοπής και πλαστογραφίας. 

Ζήτησα δε την άρση του απορρήτου, προκειμένου να διαπιστωθεί, αν ο Νικόλαος Πατέρας επικοινώνησε και πόσες φορές κατά το κρίσιμο διάστημα προ και μετά τον αγώνα ΑΡΗ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ με τον διαιτητή του αγώνα κ. Δαλούκα. 

Συνεπώς κατέστησα σαφές στο Πανελλήνιο, αυτό που άλλωστε εξ ορισμού ήταν αντιληπτό στον καθένα, ότι το περιεχόμενο των συγκεκριμένων CD και των απομαγνητοφωνήσεων προερχόταν από αθέμιτη ( χωρίς την συναίνεση και εν πλήρη αγνοία μου ) αποτύπωση ιδιωτικών συνομιλιών μου, επισημαίνοντας ότι συνομιλητής μου ήταν ο Νικόλαος Πατέρας και τόπος ο ιδιωτικός του χώρος ( γραφείο, κότερο κα ), στις οποίες προέβη το συγκεκριμένο πρόσωπο εκ προθέσεως και καταχρώμενος της εμπιστοσύνης και της φιλικής μου σχέσης προς αυτόν.

Ότι επίσης το περιεχόμενο αυτό ήταν προϊόν πλαστογραφίας, κατάδηλης, αφού είχε αφαιρεθεί, για λόγους αρκούντως διαφανείς, η φωνή και ο λόγος του συνομιλητή μου και με την συρραφή διαφορετικών συνομιλιών μου με το πρόσωπο αυτό, είχε παραχθεί ένα νέο προϊόν ( μονόλογος ), με το περιεχόμενο που αυτός θέλησε, με σκοπό να παραπλανηθούν με τη χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου ( CD ) οι εκπρόσωποι του τύπου και εν συνεχεία οι ανακριτικές και εν γένει δικαιοδοτικές αρχές και να επιτευχθεί η καταδίωξη μου, αλλά και να εμφανισθώ, ως πρόσωπο μειωμένης ηθικής υποστάσεως, που ενεργεί έκνομες πράξεις, ήτοι επηρεασμό διαιτητών και δήθεν «παραγκάρχης». 

Συνεπώς επρόκειτο για αποδεικτικά μέσα, τα οποία, κατά την ρητή επιταγή του άρθρου 177 π. 2 του ΚΠΔ, δεν λαμβάνονται υπόψη στην ποινική διαδικασία.

Μετά πέντε ημέρες, την 15-3-2011, κατέθεσα μήνυση εναντίον του κ. Νικολάου Πατέρα και Αλεξίου Κούγια για τις εγκληματικές πράξεις της παραβίασης απορρήτου, χρήσης του περιεχομένου ( της πληροφορίας ) της αθεμίτου αποτυπώσεως και του υλικού φορέα, της πλαστογραφίας και της χρήσης πλαστού και της συκοφαντικής δυσφημήσεως, όπως λεπτομερώς εξειδικεύονται στην μήνυση μου, αντίγραφο της οποίας Σας προσκομίζω. ( σχετ. )

Επιγραμματικά επικαλούμαι από αυτήν :

Την διαπιστωμένη φιλική μου σχέση με τον κ. Πατέρα από την ανάληψη εκ μέρους του της Προεδρίας του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ,πριν δύο έτη μέχρι και την συνεδρίαση του Δ.Σ της SUPER LEAGUE της 17-12-2010 και την νίκη της ομάδας μου επί της ομάδας του Παναθηναϊκού, η οποία συντελέσθηκε σε αγώνα που πραγματοποιήθηκε στις 18-12-2011 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, κάτι που ως φαίνεται ενόχλησε ιδιαιτέρως τον πρώτο των μηνυομένων, όχι μόνο επειδή η χαμηλής δυναμικότητας ομάδα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΒΟΛΟΥ κέρδισε τον, επί πολλές φορές, Πρωταθλητή Παναθηναϊκό αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι η συγκεκριμένη ήττα στοίχισε σε αυτόν την θέση του Προέδρου της ομάδας και τον οδήγησε στην για δεύτερη φορά παραίτηση του. 

Ότι ο κ. Νικόλαος Πατέρας, καταχρώμενος της εμπιστοσύνης και της φιλικής σχέσεως μου προς το πρόσωπό του, συστηματικά και εκ προθέσεως προέβη στην αθέμιτη ( χωρίς την συναίνεση μου και εν πλήρη αγνοία μου ) αποτύπωση ιδιωτικών συνομιλιών μας και τηλεφωνικών συνδιαλέξεων μας σε υλικό φορέα και εν συνεχεία προδήλως τηρούσε αρχείο με τις καταγραφές αυτές. 

Τούτο, η τέλεση δηλ. του ανωτέρω αδικήματος από αυτόν, ανενδοιάστως προκύπτει από το γεγονός ότι στην συγκεκριμένη κασέτα αναγνώρισα περικοπές από τηλεφωνικές συνομιλίες μου με τον Νικόλαο Πατέρα, αλλά και προφορικές συζητήσεις μας στον ιδιωτικό του χώρο ( γραφείο, κότερο κα ) κατά τον χρόνο των φιλικών μας σχέσεων.

Εξάλλου αναφέρονται σε γεγονότα και πρόσωπα που ευθέως συνδέονται με την ομάδα της οποίας υπήρξε Πρόεδρος και διατηρεί μετοχική σχέση ( αγώνας ΑΡΗ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ, διαιτητής του συγκεκριμένου αγώνα κ. Δαλούκας ), αλλά και κατατείνουν, με αυτό το παραποιημένο περιεχόμενο, να με εμφανίσουν, ως πρόσωπο μειωμένης ηθικής, εμπλεκόμενο σε απόπειρες επηρεασμού διαιτητών έτσι ώστε να επιτύχει, με κάθε μέσον, την ηθική και κοινωνική μου εξόντωση, μετά την πρόσφατη δημόσια διένεξη μας. 

Σε αυτό συνηγορούν ευθέως και οι παλινωδίες του δευτέρου των μηνυομένων, κ. Α. Κούγια, ο οποίος, από την μια, υποστήριξε ότι έλαβε γνώση της κασέτας όταν αυτή εστάλη στο γραφείο του, από άγνωστο, προφανώς, άτομο, ενώ, από την άλλη, σε προγενέστερο χρόνο, είχε δηλώσει ότι το πρόσωπο που του έβαλε να ακούσει την κασέτα είναι αναμφισβήτητου ήθους..» (βλ. ανωτέρω).

Τον υλικό φορέα ( κασέτα ) της αθεμίτου αποτυπώσεως των ιδιωτικών μας συνομιλιών και τηλεφωνικών συνδιαλέξεων παρέδωσε ο πρώτος των μηνυομένων, Νικόλαος Πατέρας στον δεύτερο των μηνυομένων, Αλέξιο Κούγια, προκειμένου αυτός να κάνει χρήση του περιεχομένου ( της πληροφορίας ) και του υλικού φορέα επί του οποίου είχε αποτυπωθεί.

Ο δεύτερος των μηνυομένων, δικηγόρος και πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ, αφού άκουσε το περιεχόμενο της, όπως έχει δημόσια δηλώσει, εν πλήρει επιγνώσει του ότι επρόκειτο περί καταγραφής ιδιωτικής συνομιλίας, ως ευχερώς συνήγετο από το είδος και το ύφος των καταγεγραμμένων, αλλά και τον τρόπο που, κατά δήλωση του, περιήλθε στην κατοχή του, ανεπιφυλάκτως και υιοθετώντας πλήρως το έκνομο περιεχόμενο τους, προέβη στην δημοσιοποίηση του, κάνοντας άκριτη χρήση της πληροφορίας και του υλικού του φορέα στην αρχή περιληπτικά, μέσω των δύο παραπάνω εκπομπών του Κυριάκου Θωμαίδη στις 28-2-2011 και στις 7-3-2011 και αργότερα, μέσω συνέντευξης τύπου που παραχώρησε στις 8-3-2011, δημοσιοποίησε το κατασκευασμένο περιεχόμενο της υποτιθέμενης συνομιλίας μου με τον πρώτο των μηνυομένων, το οποίο μάλιστα απομαγνητοφώνησε και διένειμε εγγράφως στους εκπροσώπους του τύπου και στα ΜΜΕ.

Ότι εξίσου προκύπτει η στοιχειοθέτηση της αξιόποινης πράξης του άρθρ. 216 ΠΚ σε βάρος του πρώτου και του δεύτερου των μηνυομένων. 

Ειδικότερα ο πρώτος των μηνυομένων, κ. Ν. Πατέρας, ό ίδιος, ή κατά συναυτουργία με τον δεύτερο των μηνυομένων, κ. Α. Κούγια επινόησε, δρομολόγησε και μεθόδευσε την κατάρτιση εξ υπαρχής της ως άνω πλαστής κασέτας, ή άλλως νόθευσε το περιεχόμενο του υλικού φορέα ( κασέτας ) της αθεμίτου αποτυπώσεως των ιδιωτικών προφορικών και τηλεφωνικών μας συνομιλιών, αφαιρώντας, για λόγους αρκούντως διαφανείς, τη φωνή και τον λόγο του συνομιλητή μου, αλλά και με την χρήση κατάλληλων τεχνολογικών μέσων, συρράπτοντας διαφορετικές συνομιλίες μου με αυτόν, κατασκεύασε ένα νέο προϊόν, στο οποίο προσέδωσε το νέο περιεχόμενο που αυτός θέλησε, προκειμένου να παραπλανήσει με την χρήση του πλαστού, ή νοθευμένου εγγράφου τους εκπροσώπους του τύπου και εν συνεχεία τις ανακριτικές και εν γένει δικαιοδοτικές αρχές και να με εμφανίσει ως πρόσωπο μειωμένης ηθικής υποστάσεως, που ενεργεί έκνομες πράξεις, ήτοι επηρεασμό διαιτητών και δήθεν « παραγκάρχη ».

Ο δεύτερος των μηνυομένων, εν γνώσει της πλαστότητας του, κατέστησε προσιτό το έγγραφο αυτό στους εκπροσώπους του τύπου και τα ΜΜΕ, προκειμένου να λάβουν γνώση του περιεχομένου του, όπως και συνέβη. 

Κατ’ αποκορύφωση μάλιστα του εγκληματικού του δόλου, δεν δίστασε να συνομολογήσει δημόσια ότι το περιεχόμενο της κασέτας αυτής είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας ( μοντάζ ), όπου έχει αφαιρεθεί η φωνή του συνομιλούντος με εμένα και συνεπώς πρόκειται για πλήρως αλλοιωμένο και παραποιημένο σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αποτελεί μια νέα-ουσιαστικά- συνομιλία, ήτοι πλαστογραφημένο.

Παρά ταύτα, την επομένη της δημοσίας καταγγελίας μου ότι τα συγκεκριμένα CD ( κασέτες ) είναι προϊόντα υποκλοπής και πλαστογραφίας, κλήθηκαν μάρτυρες, στα πλαίσια της διενεργούμενης προκαταρκτικής εξετάσεως, κατά σειράν:

Ο κ. Σ. Βοργιάς, πρώην διαιτητής, ο οποίος ερωτώμενος σχετικά με τις καταγγελίες που έγιναν στην εκπομπή « δίκη της Δευτέρας » απαντά:

«.. Με πήραν τηλέφωνο από απόκρυψη και με ρώτησαν θέλεις να ακούσεις δύο κασέτες και αν θέλεις στην «Δίκη της Δευτέρας» στο BLU SKY, που πάς μπορείς να κάνεις σχόλια.

Άκουσα τις δύο κασέτες, τις οποίες καταθέτω απομαγνητοφωνημένες. Στην πρώτη κασέτα είναι ένας μονόλογος παράγοντα, νομίζω από την φωνή ότι είναι ο κ. Μπέος, όπως ανέφερε ο κ. Κούγιας στην ίδια εκπομπή, της Σούπερ Λίνγκ, που αναφέρεται στο Ευρωπαϊκό παιχνίδι της UEFA. Στην δεύτερη κασέτα παρεμβαίνει καθοριστικά και λέει να μην ορισθεί ο Κάκος, αλλά ο Δαλούκας, ο οποίος θα παίξει 52-48 υπέρ του Άρη και τα σπόρια όλα υπέρ του Άρη. Λέει ότι μίλησα με τον Δαλούκα και ότι όλα είναι Ο.Κ…

Επίσης στην δεύτερη κασέτα ακούγονται απειλές ότι θα έρθουν οι Ρώσοι, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι ( προς τον Δαλούκα ) τους οποίους δεν μπορώ να ελέγξω…», επί τη βάσει δε, όσων άκουσε από τις κασέτες, προβαίνει σε εκτιμήσεις για την εμπλοκή θεσμικών παραγόντων ( Σ. Πιλάβιου, Προέδρου της ΕΠΟ, Κ. Βασάρα, υπευθύνου της διατησίας κα, για τον ορισμό του κ. Δαλούκα στο συγκεκριμένο αγώνα, αλλά και για πιθανή απόκρυψη απόπειρας δωροδοκίας εκ μέρους του κ. Δαλούκα.

Την ίδια ημέρα εξετάζεται και ο κ. Γ. Δαλούκας ( διαιτητής του αγώνα ΑΡΗΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ και φερόμενος, ως εμπλεκόμενος στον αγώνα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΜΑΚΑΜΠΙ, σύμφωνα με τις κασέτες ), ο οποίος καταθέτει ενόρκως μάλιστα, αν και εμπλεκόμενος, αποκλειστικά, για όσα αναφέρονταν στα ως άνω CD ( κασέτες ), αρνούμενος ότι έχει οποιαδήποτε ανάμιξη στον αγώνα ΜΑΚΑΜΠΙ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και ότι ουδείς τον ενόχλησε ποτέ γι’ αυτό το θέμα.

Στην ερώτηση « Σας πλησίασε ποτέ ( όπως ισχυρίζεται ο κ. Μπέος ) ένας εκ των κκ Μαρινάκη και Πατέρα προκειμένου να μεσολαβήσετε ή να προβείτε ο ίδιος σε αλλοίωση κάποιου αποτελέσματος αγώνα υπέρ των ομάδων τους; » απαντά κατηγορηματικά : « Ποτέ δεν με ενόχλησε κανένας τους ».

Στη συνέχεια της καταθέσεως του ο κ. Δαλούκας, σχετικά με όσα αναφέρονται για την εμπλοκή του στον αγώνα Άρη – Παναθηναϊκού, εκθέτει, ότι ορίστηκε διαιτητής Τετάρτη ή Πέμπτη και την Παρασκευή το μεσημέρι υπήρξε ένα τηλεφώνημα εκ μέρους μου σ’ αυτόν, που του είπα : «Μπήκες σ’ αυτό το παιχνίδι και κοίταξε να παίξεις υπέρ του Άρη για να μην έχεις προβλήματα», σημειώνοντας ότι το 52-48 ( που ακούγεται να αναφέρω χαρακτηριστικά στην κασέτα ) δεν το θυμάται. Αυτός μου απάντησε ότι « Παίζω 50-50 κι αν σ’ αρέσει». Ότι του απάντησα αγριεμένος « Δεν μ’ αρέσει και αν δεν παίξεις όπως πρέπει θα’ ρθουν Ρώσοι, Αλβανοί κλπ και θα’ ρθω και εγώ μαζί τους και θα γελάμε». Μου απάντησε « Κλείσε το τηλέφωνο γιατί είμαι με την γυναίκα μου και κόψε τις απειλές». Συνεχίζει, αναφέροντας ότι στο ημίχρονο πλέον και ενώ έχει δώσει το πέναλτι υπέρ του Παναθηναϊκού, τον έπαιρνα στο τηλέφωνο και δεν το σήκωνε. Στο τέλος του αγώνα, το ίδιο βράδυ αλλά και την άλλη μέρα τον έπαιρνα στο τηλέφωνο και του έλεγα : « Ρεζιλεύτηκα, με έκανες ρεζίλι, είσαι αρχίδι που δεν με άκουσες, θα δεις τι θα πάθεις, τελείωσες». Ότι από εκείνη την ώρα αρχίζουν οι απειλές. Συγκεκριμένα τα πρωϊνά και όταν έλειπε για προπόνηση έρχονταν διάφοροι «σωματώδεις τύποι», χτυπούσαν το κουδούνι του σπιτιού του και επιτακτικά ζητούσαν από την γυναίκα του, να κατέβει κάτω. Περιγράφει απειλές από τηλεφώνου και προσθέτει ότι τέσσερεις ημέρες μετά τον αγώνα και παρά το γεγονός ότι είχε ήσυχη την συνείδηση του, έστειλε την παραίτηση του στην ΕΠΟ, προσδοκώντας πρώτον να αποφορτίσει το κλίμα και δεύτερον να σταματήσουν οι απειλές.

Δύο εβδομάδες μετά ( και χωρίς να αναφέρει εξακολούθηση των απειλών ) και επειδή , ως ισχυρίζεται, δεν ενέδωσε σε όσα του ζητούσα, βγήκα και τον αποκάλεσα απατεώνα, γεγονός για το οποίο έχει καταθέσει μήνυση. Έκτοτε ως εκθέτει οι απειλές από τηλεφώνου αυξάνονται και ως απόδειξη αναφέρει το γεγονός ότι μετακόμισε σε διαμέρισμα απέναντι ακριβώς από την Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας.

Εν τέλει επισημαίνει ότι «Σύμφωνα με τα όσα φέρονται ως καταγγελίες, εγώ φαίνομαι ότι δεν συνέπραξα και δεν συμμετείχα σε καμιά από τις καταγγελλόμενες πράξεις. Για το λόγο αυτό η επιθυμία μου είναι η ηθική μου αποκατάσταση και η επιστροφή μου στο ποδόσφαιρο».

Επόμενος μάρτυς καλείται ο κ. Κ. Θωμαΐδης, ο οποίος και αυτός προσκόμισε 2 CD, που έφτασαν στην κατοχή του με όμοιο τρόπο, όπως και στον κ. Κούγια και ιδίου περιεχομένου, αναφέροντας ότι επέλεξε να μην μεταδώσει στην εκπομπή του το περιεχόμενο των CD, που δημοσιοποίησε ο κ. Κούγιας, γιατί ήταν προδήλως υποκλαπέν και σαφώς μονταρισμένο, με προσπάθεια να αποκρυφτεί η φωνή του συνομιλητή, ή των συνομιλητών, όπως τόνισε.

Ακολούθως εξετάσθηκαν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας κ. Σ. Πιλάβιος, ο υπεύθυνος Διαιτησίας κ. Κ. Βασάρας και ο Πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας κ. Β. Τεροβίτσας, οι οποίοι, ως καθ’ ύλη αρμόδιοι, κατέθεσαν ενόρκως ότι ουδέν υπέπεσε στην αντίληψη τους, σε σχέση με τα καταγγελλόμενα για τους δύο αγώνες. 

Την 22-3-2011 εξετάζεται ενόρκως ο κ. Νικόλαος Πατέρας, ο οποίος, μεταξύ άλλων, για πρώτη φορά, παραδέχεται ότι τηλεφώνησε στον κ. Δαλούκα, πριν το συγκεκριμένο αγώνα, ( για να τον ρωτήσει ευθέως εάν κάποιος προσπάθησε να τον επηρεάσει να παίξει εναντίον της ομάδας του, όπως αναφέρει ) αλλά και μετά τον αγώνα ( όπου του διαμαρτυρήθηκε ότι στο β΄ημίχρονο σφύριζε 70% υπέρ του Άρη και κατά του Παναθηναϊκού ) και εν συνεχεία αποκαλύπτει επανειλημμένες επικοινωνίες μαζί του κατά το μετέπειτα χρονικό διάστημα… Προσπάθησα αρκετές φορές σε επικοινωνίες που είχα μαζί του, να μου αποκαλύψει ποιος τον απειλούσε και ποιος του ζήτησε να παίξει υπέρ του Άρη και αρνιόταν επίμονα να μου απαντήσει. Στην συνέχεια παραιτήθηκε και έκτοτε αρκετές φορές προσπάθησα να τον πείσω να μου αποκαλύψει…

 

Επίσης ευθέως παραδέχεται ότι « Σαν Πρόεδρος του Παναθηναϊκού και της Σούπερ Λίγκας είχα πάντα επαφές με παράγοντες του ποδοσφαίρου, προέδρους ομάδων και διαιτητές»

Τέλος την 23-3-2011 καταθέτει ενόρκως ο δημοσιογράφος, κ. Νεκτάριος Γάτας, ο οποίος αναφέρθηκε στη στοιχηματική διακύμανση του αγώνα Άρης – Παναθηναϊκός και συγκεκριμένα ότι από έρευνα που πραγματοποίησε, αφού άκουσε τη συνέντευξη και τις απομαγνητοφωνημένες κασέτες που παρουσίασε ο κ. Κούγιας, προέκυψε ότι την τελευταία ώρα του αγώνα παίχτηκε το ποσό των 99.605 ευρώ, χωρίς βεβαίως να προσδιορίζει υπέρ ποιάς ομάδας παίχτηκαν.

 ΝΟΜΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ - ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΗ

 Α. Σύμφωνα με το άρθρο 370 Α (παρ. 1, 3) ΠΚ, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 10 Ν. 3674/2008: "όποιος αθέμιτα παγιδεύει ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο παρεμβαίνει σε συσκευή, σύνδεση ή δίκτυο παροχής υπηρεσιών τηλεφωνίας ή σε σύστημα υλικού ή λογισμικού που χρησιμοποιείται για την παροχή τέτοιων υπηρεσιών, με σκοπό ό ίδιος ή άλλος να πληροφορηθεί ή να αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο τηλεφωνικής συνδιάλεξης μεταξύ τρίτων ή τα στοιχεία θέσης και κίνησης της εν λόγω επικοινωνίας τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται η πράξη του προηγούμενου εδαφίου και όταν ο δράστης αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της τηλεφωνικής επικοινωνίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου. 

Όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα μη δημόσια πράξη άλλου, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται η πράξη του προηγουμένου εδαφίου και όταν ο δράστης αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του με άλλον, χωρίς την ρητή συναίνεση του τελευταίου. 

Με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών τιμωρείται όποιος κάνει χρήση της πληροφορίας ή του υλικού φορέα επί του οποίου αυτή έχει αποτυπωθεί με τους τρόπους που περιγράφονται στις παραγράφους 1 και 2 αυτού του άρθρου. 

Όπως προκύπτει από την τρίτη παράγραφο του 370Α , η ποινική απαξία της χρήσεως της πληροφορίας ή του ηλεκτρονικού φορέα, στον οποίο αυτή έχει αποτυπωθεί είναι ίση με αυτή της υποκλοπής. Η λέξη χρησιμοποίηση (της πληροφορίας ή του υλικού φορέα) σημαίνει, στο πλαίσιο μιας γραμματικής ερμηνείας, κάθε ανθρώπινη ενέργεια που θα είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη του περιεχομένου της πληροφορίας ή του υλικού φορέα και θα επέφερε πρόσβαση σε αυτό (βλ. και Ερμηνεία ΠΚ, Κονταξής, σελ. 3137). Συνήθως δε η παραπάνω έννοια χρησιμοποίηση θα σημαίνει, μεταξύ άλλων, το άκουσμα της με την χρήση μηχανικού μέσου και την κοινοποίηση της, ή απλώς τη γνώση του περιεχομένου της, μέσω εγγράφου που καταγράφει αυτό ή μέσω μάρτυρα που το άκουσε όσο και την αξιοποίηση της, ως τέτοιας νοούμενης, τη δημοσίευση του περιεχομένου του υλικού φορέα σε εφημερίδα, οπότε έχουμε προσβολή της ιδιωτικής ζωής σε ύψιστο βαθμό ένεκα του ότι λαμβάνει γνώση αυτής ένας αόριστος αριθμός προσώπων, και αξιολόγηση του περιεχομένου της προς σχηματισμό αξιολογικών κρίσεων σχετικά με την ύπαρξη ή μη πραγματικών γεγονότων (βλ. και Ερμηνεία ΠΚ, Κονταξής, σελ. 3137). Η δε κατά την παρ. 3 ποινική ευθύνη του χρήστη και του άλλου, είναι ανεξάρτητη και αυτοτελής.

Με το ίδιο άρθρο του ίδιου ως άνω Ν.3674/2008 αντικαταστάθηκε και η παρ. 2 του άρθρ. 177 ΚΠΔ ως εξής: αποδεικτικά μέσα που έχουν αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις ή μέσω αυτών, δεν λαμβάνονται υπόψη στην ποινική διαδικασία.

Κατά το άρθρο 177 ΚΠΔ η αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας στην ποινική δίκη επιτρέπεται και επιβάλλεται να γίνεται μόνο στο πλαίσιο της αποδεικτικής νομιμότητας, δηλ. τα αποδεικτικά μέσα που αποκτώνται και αξιοποιούνται πρέπει να είναι νόμιμα.

Με την διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 177 ΚΠΔ θεσπίζεται, κατ’ εξαίρεση της αρχής της ηθικής απόδειξης, που καθιερώνει η διάταξη της παραγράφου 1 του ιδίου άρθρου, η απαγόρευση της αξιοποίησης αποδεικτικού μέσου που έχει αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις, ή μέσω αυτών.

Η αξιόποινη πράξη δια της οποίας, ή μέσω της οποίας, αποκτήθηκε το αποδεικτικό μέσο δεν απαιτείται να τελέσθηκε μόνο κατά την συλλογή των αποδείξεων και δη από κρατικά όργανα ή ιδιώτες ( 25 π. 1 Σ ), αλλά αρκεί ότι είναι αξιόποινη.

Η αξιόποινη πράξη, μέσω της οποίας αποκτώνται τα αποδεικτικά στοιχεία, πρέπει να νοηθεί ως εκείνη, που πληροί την αντικειμενική υπόσταση ενός εγκλήματος, έστω και αν δεν είναι τελικώς άδικη.

Αποσκοπείται δε με τον τρόπο αυτό η προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων και εννόμων αγαθών του ατόμου, που προστατεύονται από συνταγματικές διατάξεις, με την υποχώρηση της ανάγκης δικαστικής διερεύνησης της αλήθειας και της αξίας της αποτελεσματικής λειτουργίας της ποινικής διαδικασίας.

Περαιτέρω, κατά τα άρθρα 2 παρ. 1, 9 παρ. 1 εδ. Β΄, 9Α και 19 παρ. 3 του Συντ. ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από την συλλογή, επεξεργασία και χρήση ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως ο νόμος ορίζει

Απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση του άρθρου αυτού και των άρθρων 9 και 9Α , δηλ. κατά παράβαση των διατάξεων του για το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής, των προσωπικών δεδομένων και του απορρήτου της ελεύθερης επικοινωνίας.

Σε μια συγκεκριμένη κατηγορία παρανόμων αποδεικτικών μέσων ο Συνταγματικός Νομοθέτης προέβη a priori σε δική του αξιολόγηση και θέσπισε το απαράδεκτο των παρανόμως κτηθέντων αποδεικτικών μέσων. Η απαγόρευση χρήσεως αυτών των αποδεικτικών μέσων είναι ρητή και απόλυτη. ( άρθρο 19 παρ. 3 Σ ).

Δεν ενδιαφέρει ποιός απέκτησε το παράνομο αποδεικτικό μέσο και ποιος το επικαλείται. Δεν χωρεί συνεπώς εδώ στάθμιση αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων.

Ο κανόνας της παραγράφου 3 του άρθρου 19 είναι κανονιστικά πλήρης και άμεσης εφαρμογής, ισχύει δε στο πλαίσιο όλων των δικαστικών ή διοικητικών διαδικασιών και εισάγεται απευθείας στο σύστημα όλων των δικονομικών κωδίκων.

Τα κάθε είδους αποδεικτικά μέσα που αποκτώνται κατά παράβαση των άρθρων 19, 9 και 9Α του Συντάγματος απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο, σε οποιαδήποτε διαδικασία και ενώπιον οποιουδήποτε οργάνου, δικαστικού, εισαγγελικού, ανακριτικού, κοινοβουλευτικού ή άλλου ( Βενιζέλος Αναθεωρητικό κεκτημένο σ. 147/148 )

Μάλιστα στην υπ’ αριθ. 1/2001 απόφαση της Ολομελείας του ΑΠ, η οποία εκδόθηκε πριν από το άρθρο 19 παρ. 3 του Συντ. και βέβαια πριν την αντικατάσταση της παρ. 2 του άρθρου 177 ΚΠΔ, με τον ν 3674/08, επισημαίνεται ότι: 

«..Πράγματι η απονομή της δικαιοσύνης δεν πρέπει να γίνεται έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Η αντίθετη άποψη θα μπορούσε να οδηγήσει – υπό την επίκληση της ανάγκης αποκτήσεως αποδεικτικού μέσου για ενδεχόμενα δικαιώματα – στη γενίκευση της χρήσεως μαγνητοφώνων από τους συνομιλητές προσώπων, η φωνή των οποίων θα καταγραφόταν χωρίς την συναίνεση τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η ελευθερία της επικοινωνίας θα περιοριζόταν, διότι τότε ο καθένας θα ζούσε με το καταθλιπτικό συναίσθημα ότι κάθε αστόχαστη ή υπερβολική, έστω, έκφραση του, στα πλαίσια μιας προφορικής ιδιωτικής συζητήσεως, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια υπό άλλες περιστάσεις ως αποδεικτικό μέσο εναντίον του, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν τα σύγχρονα τεχνικά μέσα – παρέχουν ευρείες δυνατότητες αλλοιώσεως του περιεχομένου των αποτυπώσεων, οι οποίες ( αλλοιώσεις ) είναι πολύ δύσκολο, ή και αδύνατο να διαγνωσθούν. Εξ άλλου, χωρίς την ανωτέρω κύρωση ( απαράδεκτο του αποδεικτικού μέσου ) η προπαρατεθείσα συνταγματικής ισχύος, ρύθμιση θα είχε περιορισμένη αποτελεσματικότητα, παρά την απειλή κατά του παραβάτη της ποινικής κυρώσεως, που προβλέπεται στο άρθρο 370Α του Π.Κ..»

Περαιτέρω, η ΑΠ 1568/2004 αναίρεσε καταδικαστική απόφαση γιατί έλαβε υπόψη μαρτυρική κατάθεση το περιεχόμενο της οποίας συνίσταται σε παραβίαση του απορρήτου των τηλεφωνημάτων και της προφορικής συνομιλίας ( ΠΧρ. ΝΕ 638 ).

Ειδικότερα αναίρεσε απόφαση διότι «από την επισκόπηση των πρακτικών και της προσβαλλομένης απόφασης για την κήρυξη της ενοχής του ελήφθη υπόψη και η ένορκη κατάθεση της μάρτυρος Ζ.Κ., στην κατάθεση της ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, που βεβαιώνεται στην προσβαλλομένη απόφαση ότι αναγνώσθηκε στο ακροατήριο, στην οποία αυτή αναφέρει ότι «άκουγε τις συνομιλίες του Α.Σ. ( αναιρεσείοντος ), της Ψ. , του Κ. κλπ από 100 μέτρα απόσταση με ειδικό μηχάνημα που διαθλά τη φωνή» - ήτοι έλαβε υπόψη απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο».

Εξάλλου κατά την ΑΠ 1622/2005 ( σε Συμβούλιο ) «..η εν αγνοία και χωρίς την συναίνεση των συνομιλητών μαγνητοφώνηση ιδιωτικής συνομιλίας αποτελεί δέσμευση και περιορισμό στην ελεύθερη άσκηση της επικοινωνίας. Η σχετική μαγνητοταινία είναι απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο και δεν λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο… Αν ληφθεί υπόψη δημιουργείται απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο δικαστικό Συμβούλιο. Τα παραπάνω ισχύουν όχι μόνο κατά την κύρια διαδικασία, αλλά και στην προδικασία, αφού δεν γίνεται διάκριση στις παραπάνω διατάξεις των άρθρων 19 παρ. 3 του Σ και 370Α του Π.Κ. …»

Έτι περαιτέρω, καθόσον, πλέον, η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 177 ΚΠΔ, ως ισχύει, αναφέρεται στην ποινική διαδικασία, αδιακρίτως.

 

Μετά ταύτα, συνάγεται ανενδοιάστως ότι οι μαρτυρικές καταθέσεις των κκ Α. Κούγια, Σ. Βοργιά και Κ. Θωμαΐδη, οι οποίες εισφέρουν στην προκαταρκτική έρευνα το περιεχόμενο παράνομου και απαγορευμένου αποδεικτικού μέσου, ( ήτοι την αθέμιτη αποτύπωση των ιδιωτικών μου συνομιλιών σε υλικό φορέα και δη με αλλοιώσεις – πλαστογραφημένη ), είτε αυτούσιο, είτε εμμέσως, υπό μορφή απομαγνητοφωνήσεως, ή κατ’ επίκληση του, δεν είναι δυνατόν να ληφθούν υπόψη, καθόσον κατ’ άρθρον 177 παρ. 2 ΚΠΔ σε συνδυασμό με άρθρο 19 παρ. 3 του Σ, 8 παρ. 1 της ΕΣΔΑ ( Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ) και 370Α Π.Κ., το περιεχόμενο των ως άνω ενόρκων καταθέσεων συνίσταται σε παραβίαση του απορρήτου των τηλεφωνημάτων και της προφορικής συνομιλίας ( ΑΠ 1568/2004 ΠοινΔ 2005.297 ).

 Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΔΑΛΟΥΚΑ

Κατ’ αρχήν οφείλω να επισημάνω ότι η κατάθεση του είχε προαναγγελθεί, ενώπιον Σας, από τον κ. Κούγια, ο οποίος είχε διατελέσει από το διάστημα της παραιτήσεως του από την διαιτησία, την 14-10-2010, μέχρι και τα μέσα Ιανουαρίου 2011 συνήγορος του. 

Ο ίδιος έχει δηλώσει δημόσια ότι παραιτήθηκε από την υπεράσπιση του, γιατί ο κ. Δαλούκας του είχε πει ψέματα.. Τούτο αναφέρεται εν προκειμένω, για την στάθμιση της εν γένει αξιοπιστίας του.

Αρνούμαι κατηγορηματικά και εξ ολοκλήρου όσα μου καταλογίζει ο συγκεκριμένος μάρτυρας και συγκεκριμένα όσα ισχυρίζεται για το περιεχόμενο της τηλεφωνικής συνομιλίας μας την προηγουμένη του συγκεκριμένου αγώνα, ότι του τηλεφώνησα τάχα στο ημίχρονο του παιχνιδιού, αλλά και όσα, δήθεν, καταμαρτυρεί στην επικοινωνία μας, μετά τον αγώνα.

Είναι προφανής άλλωστε η επιδίωξη του, να με εμφανίσει, ως υποκινητή των απειλών, που, ως ισχυρίζεται, υφίσταται αυτός και η οικογένεια του κατά το μετέπειτα του αγώνα χρονικό διάστημα.

Κινείται απόλυτα συγχρονισμένα με τους αβάσιμους, αόριστους και αναπόδεικτους ισχυρισμούς του « εξυγιαντού» του ποδοσφαίρου κ. Κούγια ότι απειλώ δήθεν και εκφοβίζω διαιτητές..

Αλλά και με αυτό το απόλυτα ψευδές περιεχόμενο είναι αδύνατο να μην επισημανθούν οι αντιφάσεις και αποδεικτικές αδυναμίες, που αναδεικνύονται.

Η κατάθεση του κ. Δαλούκα ουδόλως επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς του κ. Κούγια ότι δήθεν είμαι ο «νέος παραγκάρχης» και «μπορώ να διορίζω όποιον διαιτητή θέλω και μέσω διαιτητών να ελέγχω πρωταθλήματα..»

Ο κ. Δαλούκας καταθέτει ότι του τηλεφώνησα την Παρασκευή το μεσημέρι και αφού πριν, την Τετάρτη, ή Πέμπτη είχε ορισθεί διαιτητής του συγκεκριμένου αγώνα και όχι προηγουμένως του ορισμού του, με την ευχέρεια που διατείνεται ο κ. Κούγιας ότι είχα, να ορίσω αυτόν, ή οποιονδήποτε άλλον διαιτητή.

Ο κ. Κούγιας ευθέως καταγγέλλει προσπάθεια δωροδοκίας του εν λόγω προσώπου, γεγονός που δεν προκύπτει από την κατάθεση Δαλούκα παντοιοτρόπως.

Επιπροσθέτως και όλως αντιφατικώς με την προηγηθείσα, κατά τους ισχυρισμούς του, προσπάθεια δωροδοκίας, ο κ. Κούγιας επικαλείται, στη συνέχεια, εκβίαση του Δαλούκα και της συζύγου του, ενώ το φερόμενο, κατά τους ισχυρισμούς Κούγια, ως θύμα της εκβίασης, ο κ. Δαλούκας, προσδιορίζει σαφώς ότι οι απειλές αρχίζουν μετά το τέλος του αγώνα, το ίδιο βράδυ και συγκεκριμένα μετά το τηλεφώνημα, στο οποίο, υποτίθεται, ότι του είπα « Ρεζιλεύτηκα, με έκανες ρεζίλι….. κλπ», επισημαίνοντας χαρακτηριστικά στην κατάθεση του : 

« Από εκείνη την ώρα και μετά αρχίζουν οι απειλές».

Συνεπώς δεν προκύπτουν τα αναγκαία στοιχεία της αντικειμενικής υποστάσεως του αδικήματος της εκβίασης, καθόσον, σκοπός της επιχειρούμενης εκβιάσεως ήταν, κατά τα καταγγελλόμενα, ο εξαναγκασμός του κ. Δαλούκα σε μεροληπτική διαιτησία υπέρ του Άρη στον συγκεκριμένο αγώνα, που είχε, μάλιστα, ως αποτέλεσμα την όποια περιουσιακή ζημία του ιδίου ή άλλου, πλην όμως, το υποτιθέμενο θύμα της δήθεν εκβιάσεως ( ο Δαλούκας ) ενόρκως καταθέτει ότι οι απειλές, το μέσον δηλ. του φερόμενου εξαναγκασμού, εκδηλώθηκαν μετά τον αγώνα, στον οποίο θα εξαναγκάζετο σε πράξη, ήτοι στην μεροληπτική διαιτησία υπέρ της ομάδας του Άρη..! 

Εξάλλου, η απειλή πρέπει να είναι «ικανή να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο της απόφασης του εξαναγκαζόμενου», δηλ. ικανή να εμποιήσει φόβο σε έμφρονα άνθρωπο και να τον εξαναγκάσει, παρά τη θέληση του, να ενεργήσει, ή να παραλείψει, ή ανεχθεί την επιζήμια για την περιουσία πράξη ( ΑΠ 164/94 ΠΧ ΜΔ 1411, ΑΠ 1124/88 ΠΧ ΛΘ 84 ).

Από την παρατιθέμενη απάντηση του κ. Δαλούκα « κλείσε το τηλέφωνο, γιατί είμαι με τη γυναίκα μου και κόψε τις απειλές » στα όσα, σύμφωνα με την κατάθεση του, φέρομαι, να του απευθύνω στην πρώτη τηλεφωνική μας συνομιλία το μεσημέρι της Παρασκευής, τη μοναδική πριν τον αγώνα, «για Ρώσους, Αλβανούς κλπ που θα έρθουν και θα γελάμε» και το διαφαινόμενο αυστηρό ύφος του προκύπτει εναργώς ότι όχι μόνο δεν επρόκειτο περί απειλής ικανής, κατά την κοινή αντίληψη, να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο της απόφασης του, αλλά τα αντιμετώπισε σαν λόγια «του αέρα», όπως και το λοιπό περιεχόμενο της συνομιλίας μου, μη αφήνοντας κανένα περιθώριο συζητήσεως έστω, για την μελλοντική στάση του και αποκλείοντας κάθε υπόθεση περί φόβου και εξαναγκασμού σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, δηλ. σε μεροληπτική διαιτησία υπέρ της ομάδας του Άρη. 

Πως θα ήτο δυνατόν άλλωστε να υποστηριχθεί τούτο πειστικά, όταν το σύνολο του φιλάθλου κόσμου γνωρίζει ότι ο κ. Δαλούκας στον συγκεκριμένο αγώνα καταλόγισε πέναλτι υπέρ του Παναθηναϊκού, το οποίο το σύνολο του αθλητικού τύπου και των σχολιαστών διαιτησίας ( πρώην διεθνείς διαιτητές ) χαρακτήρισαν ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ και με αυτό ο Παναθηναϊκός απέδρασε από το γήπεδο του Άρη με τους βαθμούς της νίκης;

Τέλος στοιχείο της αντικειμενικής υποστάσεως του αδικήματος της εκβίασης είναι ο εξαναγκασμός σε « πράξη, παράλειψη ή ανοχή από την οποία επέρχεται ζημία στην περιουσία του εξαναγκαζόμενου, ή άλλου»

Ζημία είναι η αλλοίωση προς το χειρότερο των περιουσιακών στοιχείων και δικαιωμάτων του παθόντος ( ΑΠ 702/80 ΠΧ Λ 833 )

Ουσιώδες προαπαιτούμενο για την κατάφαση της ζημίας στην εκβίαση είναι η ύπαρξη αδιάλειπτης αιτιώδους διαδρομής ( συνάφειας ) μεταξύ : α) του μέσου καταναγκασμού ( βίας ή απειλής ), β) της πράξης, παράλειψης ή ανοχής του εξαναγκαζόμενου και γ) της περιουσιακής ζημίας.

Η συγκρότηση της εκβίασης προϋποθέτει ταύτιση εξαναγκαζόμενου και διαθέτοντος. Ο ζημιωμένος από την διάθεση μπορεί να είναι και άλλος. Αυτό πάντως σημαίνει, ότι ο εξαναγκαζόμενος ήταν σε θέση να διαθέσει την περιουσία εκείνου που τελικά ζημιώθηκε ( λ.χ. με υπεξαίρεση ).

Εν προκειμένω, κανένα από τα στοιχεία του εγκλήματος, όπως τυποποιείται στο νόμο δεν συντρέχει :

Δεν υπήρξε εξαναγκασμός του κ. Δαλούκα με βία, ή απειλή. 

Δεν υπήρξε κάμψη της βουλήσεως του έτσι ώστε να αχθεί σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, η οποία δεν αποτελούσε έκφανση της βούλησης και της ελευθερίας των συναλλαγών.

Δεν υπήρξε ούτε καθ’ υπόθεση οποιαδήποτε περιουσιακή διάθεση εκ μέρους του κ. Δαλούκα, συνεπεία εξαναγκασμού, που να έβλαψε την περιουσία του, υπό την έννοια της ελαττώσεως της οικονομικής της αξίας, της μειώσεως του ενεργητικού της, ή της γεννήσεως νέων απαιτήσεων εις βάρος του. ( Α. Παπαδαμάκης, Τα περιουσιακά εγκλήματα σ.51 ). 

Εν τέλει και για την ανάδειξη της αληθείας, όσον αφορά τη σχέση μου με τον κ. Δαλούκα και το συγκεκριμένο περιστατικό, οφείλω να εκθέσω τα εξής:

Η γνωριμία μου με τον συγκεκριμένο οφείλεται στην εντοπιότητα και την κοινή καταγωγή μας. Προέρχεται από τον τοπικό σύνδεσμο διαιτητών και προπονείτο τουλάχιστον τρείς φορές την εβδομάδα στο γήπεδο της ομάδας μου. Μάλιστα ακριβώς λόγω της εντοπιότητας ο συγκεκριμένος διαιτητής κωλύεται εκ του Κανονισμού να διευθύνει αγώνες του Ολυμπιακού Βόλου. Στα πλαίσια αυτά υπήρχε μια γνωριμία και κοινωνική σχέση που κυρίως εστιάζετο, στις τυχαίες συναντήσεις μας, σε γενικόλογες αναφορές και σχόλια για το κοινό μας ενδιαφέρον, το ποδόσφαιρο, είχαμε πιεί μαζί ένα καφέ και μάλιστα με είχε καλέσει μια φορά στο σπίτι του για φαγητό, όπου παρευρέθη και ο θείος του, τον οποίο μου ζήτησε να στηρίξω στις εκλογές της ΕΠΣ Θεσσαλίας.

Τον Ιανουάριο του 2010 σε μια επίσκεψη μου στο γραφείο του Νίκου Πατέρα, με τον οποίο εκείνο το διάστημα διατηρούσα άριστες προσωπικές σχέσεις, συνάντησα εκεί τον κ. Δαλούκα. Το γεγονός μου προκάλεσε όπως ήταν φυσικό έκπληξη και την επόμενη φορά που συναντηθήκαμε στον Βόλο τον ρώτησα ποιος ήταν ο λόγος της παρουσίας του στο γραφείο του κ. Πατέρα. Μου απάντησε ότι πήγε γιατί ο Νίκος Πατέρας, ως Πρόεδρος του Παναθηναϊκού, έχει μεγάλη δυναμική και επιρροή στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου ( αυτός έδιωξε τον Γκαγκάτση, όπως χαρακτηριστικά μου τόνισε ) και ότι είχε ξαναπάει στο γραφείο του συγκεκριμένου παράγοντα…

Όσον αφορά τον συγκεκριμένο αγώνα ΑΡΗ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ουδέποτε του τηλεφώνησα πριν το παιχνίδι αυτό για να τον πιέσω να παίξει υπέρ του ΑΡΗ, όπως ψευδώς ισχυρίζεται. Πράγματι του τηλεφώνησα την Παρασκευή, την προηγουμένη του αγώνα, καλώντας τον μάλιστα από το κινητό τρίτου προσώπου, τα στοιχεία του οποίου επιφυλάσσομαι να αποκαλύψω, κατά την εξέλιξη της υποθέσεως, αν κριθεί αναγκαίο και του είπα, παρουσία του τρίτου προσώπου, κατά λέξη : «Ορίστηκες σε ένα κρίσιμο παιχνίδι, παίξε για την οικογένεια σου και για την καριέρα σου και δεν πρόκειται να σου πει κανένας τίποτα. Να ξέρεις τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν είναι όπως παλιά. Καλή τύχη».

Μου απάντησε « Μην ανησυχείς, θα δεις ».

Μετά τον αγώνα, το ίδιο βράδυ, ή την επομένη ημέρα, δεν θυμάμαι ακριβώς και ενώ όλη η φίλαθλη Ελλάδα σχολίαζε αρνητικά την διαιτησία του και τον καταλογισμό του ανύπαρκτου πέναλτι, χάρις το οποίο ο Παναθηναϊκός νίκησε στην Θεσσαλονίκη, του τηλεφώνησα και σε έντονο πράγματι ύφος τον επέκρινα για την ανεπαρκή διαιτησία του.

Αυτή είναι η όλη συμμετοχή μου και εμπλοκή στον συγκεκριμένο αγώνα.

 Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΑΤΕΡΑ

Εισαγωγικά αναφέρω τα εξής :

Είμαι ένας άνθρωπος που ασχολείται, επί σειρά ετών, ενεργά με το ποδόσφαιρο και μάλιστα το επαγγελματικό. Λόγω αυτής της μακρόχρονης πορείας στον χώρο είναι φυσικό να διατηρώ γνωριμία με ανθρώπους που προέρχονται ή που δρουν στον ίδιο χώρο και δη με ‘’συναδέλφους’’, Προέδρους και μεγαλομετόχους άλλων ΠΑΕ. Μεταξύ αυτών των γνωριμιών μου (από τον χώρο), ήταν κατά τα τελευταία δύο, περίπου, χρόνια και ο Νικόλαος Πατέρας, ο οποίος επαγγελματικά κινείται στον εφοπλιστικό χώρο και πριν από δύο περίπου χρόνια αναμείχθηκε στο ποδόσφαιρο με την ιδιότητα του μετόχου και μετά του Προέδρου της ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, σε αυτές δε τις ιδιότητες του έγκειται και η γνωριμία μας.

Ειδικότερα, λίγο μετά την ανάληψη εκ μέρους του της Προεδρίας της ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, με αφορμή την δική μου ιδιότητα ως Ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ και παρά το γεγονός ότι οι ομάδες μας αγωνίζονταν σε διαφορετικές, μέχρι τότε, κατηγορίες, αναπτύξαμε μια στενή προσωπική, φιλική, σχέση, την οποία διατηρήσαμε και μετά την αποχώρηση του, τον Μάιο του 2010 από τη θέση του Προέδρου της ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, στην οποία, ωστόσο, παρέμενε ως μέτοχος.

Περιεχόμενο της στενής μας φιλικής σχέσης ήταν, όπως άλλωστε συνηθίζεται μεταξύ φίλων, οι συχνές συναντήσεις μας, η ανταλλαγή τηλεφωνημάτων, στη διάρκεια των οποίων συζητούσαμε όχι μόνο για αθλητικά αλλά και για κοινωνικά και άλλα θέματα, ακόμα και διακοπές είχαμε κάνει μαζί. Απόδειξη της εν λόγω στενής σχέσης μας αποτελεί η πρόσκληση μου από αυτόν στην οικία του, στις 26 Αυγούστου 2010, για τον εορτασμό των γενεθλίων του, πρόσκληση η οποία συνηθίζεται να απευθύνεται μόνο στο στενό φιλικό περιβάλλον. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτής της φιλικής μας σχέσης, το καλοκαίρι του 2010, ενόψει της διεξαγωγής εκλογών για την ανάδειξη Προέδρου Δ.Σ. της ΕΠΑΕ, συνεργαστήκαμε για το ζήτημα αυτό αφού οι επιλογές μας συνέπιπταν.

Καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα από την, εκ μέρους του , ανάληψη της Προεδρίας της ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ μέχρι και την πρώτη παραίτηση του από αυτήν, τον Μάιο 2010 αλλά και από το χρονικό διάστημα που επανήλθε στην Προεδρία της ομάδος, στις 8 Σεπτεμβρίου 2010 και μεταγενέστερα διατηρούσαμε άριστες σχέσεις. Οι προσωπικές μας σχέσεις διαταράχθηκαν μεταγενέστερα, ήτοι στις 17-12-2010, όταν κατά τη διάρκεια Δ.Σ. της SUPER LEAGUE, με αφορμή ένα ποδοσφαιρικό αλλά και ένα προσωπικό μου ζήτημα, το οποίο με απασχολούσε έντονα εκείνη την περίοδο, ήρθαμε σε σφοδρή αντιπαράθεση. Από τότε και στο εξής διεκόπησαν εντελώς οι μεταξύ μας σχέσεις.

Όπως πιο πάνω αναφέρω, μετά την δημοσιοποίηση του περιεχομένου των κασετών από τον κ. Κούγια, την επομένη ημέρα, 10-3-2011, προχώρησα σε συνέντευξη τύπου στην οποία δημόσια κατονόμασα ως υποκλοπέα και πλαστογράφο τον κ. Νικόλαο Πατέρα και τον κ. Κούγια, ότι έκανε χρήση προϊόντος υποκλοπής και πλαστογραφίας. 

Ζήτησα δε την άρση του απορρήτου, προκειμένου να διαπιστωθεί, αν ο Νικόλαος Πατέρας επικοινώνησε και πόσες φορές κατά το κρίσιμο διάστημα προ και μετά τον αγώνα ΑΡΗ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ με τον διαιτητή του αγώνα κ. Δαλούκα. 

Συνεπώς κατέστησα σαφές στο πανελλήνιο, αυτό που άλλωστε εξ ορισμού ήταν αντιληπτό στον καθένα, ότι το περιεχόμενο των συγκεκριμένων CD και των απομαγνητοφωνήσεων προερχόταν από αθέμιτη ( χωρίς την συναίνεση και εν πλήρη αγνοία μου ) αποτύπωση ιδιωτικών συνομιλιών μου, επισημαίνοντας ότι συνομιλητής μου ήταν ο Νικόλαος Πατέρας και τόπος ο ιδιωτικός του χώρος ( γραφείο, κότερο κα ), στις οποίες προέβη το συγκεκριμένο πρόσωπο εκ προθέσεως και καταχρώμενος της εμπιστοσύνης και της φιλικής μου σχέσης προς αυτόν.

Ότι επίσης το περιεχόμενο αυτό ήταν προϊόν πλαστογραφίας, κατάδηλης, αφού είχε αφαιρεθεί, για λόγους αρκούντως διαφανείς, η φωνή και ο λόγος του συνομιλητή μου και με την συρραφή διαφορετικών συνομιλιών μου σε διαφορετικές χρονικές στιγμές με το πρόσωπο αυτό, είχε παραχθεί ένα νέο προϊόν ( μονόλογος ), με το περιεχόμενο που αυτός θέλησε, με σκοπό να παραπλανηθούν με τη χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου ( CD ) οι εκπρόσωποι του τύπου και εν συνεχεία οι ανακριτικές και εν γένει δικαιοδοτικές αρχές και να επιτευχθεί η καταδίωξη μου, αλλά και να εμφανισθώ, ως πρόσωπο μειωμένης ηθικής υποστάσεως, που ενεργεί έκνομες πράξεις, ήτοι επηρεασμό διαιτητών και δήθεν «παραγκάρχης». 

Μετά πέντε ημέρες, την 15-3-2011, κατέθεσα μήνυση εναντίον του κ. Νικολάου Πατέρα και Αλεξίου Κούγια για τις εγκληματικές πράξεις της παραβίασης απορρήτου, χρήσης του περιεχομένου ( της πληροφορίας ) της αθεμίτου αποτυπώσεως και του υλικού φορέα, της πλαστογραφίας και της χρήσης πλαστού και της συκοφαντικής δυσφημήσεως, όπως λεπτομερώς εξειδικεύονται στην μήνυση μου,

Αποτελεί επομένως νομική αυθαιρεσία και βάναυση τρώση της διατάξεως του άρθρου 177 π. 2 του ΚΠοινΔ η εισδοχή παρανόμου

Από iefimerida