Τον Βαγγέλη Βενιζέλο είχαμε να τον ακούσουμε από τον καιρό των εσωκομματικών εκλογών, κατά τις οποίες έχασε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ από τον ΓΑΠ.
Έκτοτε είχε σιωπήσει εκκωφαντικά. Μέχρι και δικοί του φίλοι ομολογούν πως έχει ήδη παραδώσει τις φιλοδοξίες του, καθιστάμενος ένας από τους πειθήνιους υπουργούς του υποταγμένου στο ΔΝΤ υπουργικού συμβουλίου.
Μάλιστα κατά πληροφορίες μας, πρώην ....
εσωκομματικοί συνοδοιπόροι, του διαμήνυσαν ότι δεν αρκεί να έχει στο μυαλό του διαφοροποιήσεις που θα ήθελε να τις εμπιστευτεί στον κλειστό του περίγυρο, αλλά επιβάλλεται να βγει και να κάνει τις απαραίτητες ρήξεις με την παραπαίουσα (κατ' εκτίμησή τους) ηγεσία.
Και μάλιστα επικαλούμαστε προσπάθεια επανασυνένωσης του πρώην Βενιζελικού μηχανισμού ( με παραίνεση και του ετέρου Καππαδόκη - Ανδρέα Λοβέρδου) πριν από λίγους μήνες, που δεν θεωρήθηκε επιτυχής (από τα 28 στελέχη που προσκλήθηκαν, παραβρέθηκαν μόνο 13).
Φαίνεται όμως ότι ο Μπέννυ αποφάσισε να κάνει μια νέα εκκίνηση στην προσπάθειά του να δείξει ότι ακόμα είναι πολιτικά ζωντανός. Και επέλεξε να εκμεταλλευτεί το δράμα των απεργών πείνας - μεταναστών και να ρίξει εμμέσως ευθύνες στον υπουργό Εσωτεριών κ. Ραγκούση.
Είπε ότι: «Θα ήταν τραγική εξέλιξη να υπάρξει έστω και μία απώλεια. Θα ασκήσω όλη την επιρροή μου στους συναρμόδιους υπουργούς, ώστε να βρεθεί μια λύση»
Και τότε δέχτηκε την αντεπίθεση του Ραγκούση: «δεν ζήτησε να πληροφορηθεί τα δεδομένα που συνθέτουν το σύνολο του προβλήματος» που τον κάλεσε να διευκρινίσει «αν προτείνει τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών»
Και εκεί ο πολύς Βενιζέλος μάλλον έκανε .... την πάπια, προτιμώντας να μην απαντήσει.
Μέχρι εδώ έφτασε η επανάστασή του.
Μάλλον ... βάρυνε πάρα πολύ.... και έγινε μαλθακός.
Από τον Ακτιβιστή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου