Οι σπαραξικάρδιες κραυγές – για λαϊκή κατανάλωση – που ακούστηκαν στη Βουλή στις 11/2/2011, τόσο από τον Πρωθυπουργό όσο και από το Γιώργο Καρατζαφέρη, προκαλούν θυμηδία. Ακούστε τους:
Παραθέτω το επίμαχο σημείο: «Όμως θέλω να ξέρετε – να το τονίσω και πάλι – ότι δεν υπάρχει θέμα να απολέσουμε τα βασικά στοιχεία της κυριαρχίας μας. Σε αυτό θα δώσουμε μάχη, όπως έδωσα μάχη και θα ξαναδώσω και θα ξαναδώσουμε μάχη όποτε χρειαστεί, για να εγγυηθούμε την κυριαρχία μας.»
Προσέξτε παρακαλώ τη λέξη «τα βασικά». Δεν νομίζω ότι μπήκε τυχαία. Υποδηλώνει ότι αυτά που έχουμε ήδη χάσει δεν ήταν βασικά κατά την άποψη του ...
Γιώργου Παπανδρέου. Διότι σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου, ακριβώς πριν από ένα χρόνο (ο διάβολος έχει χιούμορ!), είχαμε ήδη χάσει κομμάτι της κυριαρχίας μας...
Γιώργου Παπανδρέου. Διότι σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου, ακριβώς πριν από ένα χρόνο (ο διάβολος έχει χιούμορ!), είχαμε ήδη χάσει κομμάτι της κυριαρχίας μας...
Σε μια κρίση ειλικρίνειας, κατά τη Συνέντευξη Τύπου, μετά την άτυπη Συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, στις 11/02/2010, πολύ πριν από την υπογραφή του κατοχικού μνημονίου της Τρόικας, ο George Papandreou είχε δηλώσει: «Το έχω πει με τον πιο καθαρό και απόλυτο τρόπο, ότι έτσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά μας, αφαιρείται και ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας.»
Ήδη από τις 9 Δεκεμβρίου του 2009, δυο μήνες μετά την ανάληψη των πρωθυπουργικών του καθηκόντων, κατά τη διάρκεια του Υπουργικού Συμβουλίου, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δηλώσει μεταξύ άλλων:
«Το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας απειλεί την εθνική μας κυριαρχία, για πρώτη φορά από το 1974.
Αυτή η Κυβέρνηση λειτουργεί και θα λειτουργεί με μόνο γνώμονα την προστασία του δικαιώματος του λαού μας, να αποφασίζει κυριαρχικά για το μέλλον του, με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας, το κοινό καλό, το συμφέρον του Έλληνα πολίτη και της ελληνικής οικογένειας.»
Εξέφραζε άραγε τους φόβους του ο Πρωθυπουργός ή μήπως μας προετοίμαζε γι’ αυτά που γνώριζε ότι θ’ ακολουθούσαν;
Δυστυχώς πολύ σύντομα κατέστη ηλίου φαεινότερο, και δυστυχώς σιωπηρά αποδεκτό, ότι είχαμε χάσει μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Τώρα το ζητούμενο ήταν μήπως αυτή η απώλεια επεκταθεί και σε εθνικά θέματα. Σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ στις 14 Μαρτίου 2010, ο Υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος σε σχετική ερώτηση δεν είχε αμφισβητήσει τη μερική απώλεια κυριαρχίας, και περιορίστηκε να απαντήσει μόνο για τα εθνικά θέματα.
Δημοσιογράφος: «Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε όμως ότι με τον τρόπο που χειριστήκαμε τα δημοσιονομικά μας χάσαμε ένα τμήμα της εθνικής μας κυριαρχίας. Πιστεύετε ότι αυτή η απώλεια μπορεί να έχει αντίκτυπο και στα εθνικά θέματα;»
Ε. Βενιζέλος: «Σας απαντώ κατηγορηματικά, όχι. Σε μας εναπόκειται να έχουμε την αυτοπεποίθηση, την ικανότητα χειρισμού και τα αντανακλαστικά που πρέπει. Με στρατηγική σοβαρότητα και ψυχραιμία, χωρίς μικρομεγαλισμούς αλλά και χωρίς ηττοπάθειες και διολισθήσεις.»
Μια και τόφερε η κουβέντα, ο Ε. Βενιζέλος στην ίδια συνέντευξη είχε πει και το εξής:
«Το να μιλούμε συνεχώς για το ΔΝΤ δεν νομίζω ότι μας βοηθά. Διότι, είναι σα να θέτουμε σε αμφισβήτηση την ικανότητά μας να δανειζόμαστε, ενώ αυτή η ικανότητα υπάρχει, μόνον που πρέπει να συνοδεύεται από λογικά επιτόκια. Δεν πρέπει λοιπόν με τον τρόπο που συζητάμε να βοηθούμε στην αυτοεκπλήρωση μιας προφητείας.»
Απαγορευμένη λέξη ήταν τότε το ΔΝΤ, που λιγότερο από δυο μήνες αργότερα θα γινόταν ο φύλακας άγγελός μας ή ο διάβολός μας! Λέτε να ήταν απλά η αυτοεκπλήρωση μιας προσφιλούς στον Πρωθυπουργό προφητείας;
Και όμως, ούτε τα εθνικά μας σύνορα είναι πλέον ασφαλή, αν επαληθευτεί η προφητεία της Άννας Ψαρούδα Μπενάκη. Προσωπικά πιστεύω ότι η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας ήταν προγραμματισμένη και κοινό μυστικό μεταξύ των μυημένων της εξουσίας, κι έγινε μάλιστα γνωστή στο αποχαυνωμένο Πανελλήνιο από τις 8/2/2005, όταν η πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, είχε προσφωνήσει (διαβάζοντας το λογύδριο που της είχαν παραδώσει) τον με συντριπτική πλειοψηφία 279 βουλευτών εκλεγέντα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Ακούστε την:
Παραθέτω τμήμα του κειμένου από το in.gr:
«Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση, ενδεχομένως, και της συνταγματικής συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως, η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.
Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, η διαπαιδαγώγηση των νέων θα απαιτήσει αναπροσανατολισμούς στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ελληνικός πολιτισμός θα πρέπει να ανακτήσει την ιστορική του πρωτοπορία.»
Προφανώς κάποιοι, στα πλαίσια πάντα της απατηλής παγκοσμιοποίησης, προγραμμάτιζαν μεθοδικά την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, και ο Κάρολος Παπούλιας αναμφίβολα θα ήταν μυημένος στο μυστικό. Γι’ αυτό και δεν διέρρηξε τα ιμάτιά του στο άκουσμα της σοκαριστικής προσφώνησης της Προέδρου της Βουλής. Εκτός κι αν κοιμόταν όρθιος! Σε κάθε περίπτωση, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν σκεύος εκλογής για την ολοκλήρωση του σκοτεινού σχεδίου. Ο κατάλληλος άνθρωπος για το κατάλληλο job.
Εδώ που τα λέμε, παίδες, κυριαρχία χωρίς εθνικό νόμισμα δεν υπάρχει. Το είχε πει η διορατική Μάργκαρετ Θάτσερ. Όταν εκχωρεί κανείς το νόμισμά του, έχει ήδη κάνει το πρώτο βήμα προς την εκχώρηση της εθνικής του κυριαρχίας.
Είναι κρίμα, όμως, που ο πακτωλός χρημάτων που εισέρρευσε στη χώρα μας με την είσοδό μας στην Ευρωζώνη κατασπαταλήθηκε από διεφθαρμένους και αχρείους πολιτικούς και τους διαπλεκόμενους, κι αντί του εκσυγχρονισμού της Ελλάδας, έστω με την επιδοτούμενη μειωμένη εθνική κυριαρχία, φτάσαμε στη χρεοκοπία. Τέτοια ηλίθια κουμάσια είμαστε...
Μην ξεχνάτε και την πλήρη παράδοση της ασυλίας με την υπογραφή του Μνημονίου.
Από τη Μαρία Σεφέρου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου