Ειδικά για την Ελλάδα, οι προβλέψεις τους είναι κάτι παραπάνω από δυσοίωνες. Το 2060, λένε, θα απαιτείται το 12,5% του ΑΕΠ για την κάλυψη των κρατικών δαπανών σε συντάξεις…
Κατόπιν αυτών, η καταδίκη των τιμημένων γηρατειών του μέλλοντος σε αργόσυρτο ή ταχύτερο, φυσικό ή τεχνητό ψοφολόγημα φαντάζει ως λύση, πολύ δελεαστική. Τα καταπονημένα ποδάρια της άμαθης μαθουσαλοκοινωνίας μας πρόκειται, σύμφωνα με τους πάσης φύσεως ειδικούς, να πονέσουν δυνατά. Οπότε καλύτερα να αρχίσουμε να τα πριονίζουμε από τώρα. Ούτε λόγος για να κοιτάξουμε να δροσίσουμε και να τονώσουμε το ζωοδότη εγκέφαλο που τα ελέγχει…
Το ερώτημα είναι: Αφού το πρόβλημα είναι η γήρανση του πληθυσμού γιατί κανείς δε σκέφτεται αντισταθμιστικά να ενθαρρύνει τις γεννήσεις; Αυτή δεν είναι διορατική κι οξυδερκής τοποθέτηση; Γιατί πέθανε μέσα στη σαρκοφάγο των εκθέσεων ιδεών το πάλαι ποτέ Δημογραφικό Πρόβλημα… ; Γιατί οι ποθητές ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις που προωθούνται με τη στρατηγική του ευρω- ντου από παντού, καθηλώνουν τις νέες γυναίκες όλο και περισσότερο στην εργασιακή αυτοσυντήρηση και στο φόβο για τη μητρότητα; Γιατί το Σύστημα τιμωρεί τις νέες μητέρες αφαιρώντας τους αυτονόητα προνόμια και διακρίσεις; Γιατί όλα συντελούν στο να παραμένει γηραλέος ο πληθυσμός και στο να συντηρηθεί η ασυμμετρία των περασμένων δεκαετιών; Όλα τα μέλλοντα πρέπει να οδηγούν είτε στην εξόντωση είτε –στην καλύτερη των περιπτώσεων- στην ευθανασία; Μας θέλουν ή νεκρούς ή νεκρούς;;;;
Της Τζένης Κ. απο το Ποντίκι
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου