Προχθές έγιναν βουλευτικές εκλογές στο κρατίδιο του Αμβούργου. Το Αμβούργο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας, το μεγαλύτερο λιμάνι και η ουσιαστική πρωτεύουσα της βόρειας Γερμανίας. Στις εκλογές το κόμμα της Άν. Μέρκελ και του Β. Σόιμπλε υπέστη τη βαρύτερη ήττα του μεταπολεμικά. Έχασε και προς τα δεξιά και προς τα αριστερά. Αυτομάτως το Βερολίνο υιοθέτησε...
σκληρότερη ρητορική απέναντι στην Αθήνα. Οι εκλογές λοιπόν παίζουν ρόλο.
Φυσικά όλες οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, κοινοβούλια, εκλογικά σώματα και όλα τα υπόλοιπα που συναποτελούν τη δημοκρατία. Πλην όμως, στην Ελλάδα έγιναν πρόσφατα εκλογές με αντικείμενο ακριβώς το Μνημόνιο και την καταστροφή που επέφερε. Δεν έγιναν πουθενά αλλού εκλογές με το ερώτημα τι να κάνουμε με την Ελλάδα, συνεπώς καμία άλλη κυβέρνηση δεν έχει αναλάβει τόσο σαφή και ισχυρή δέσμευση και εντολή από τον λαό της σχετικά με την Ελλάδα.
Η δημοκρατία πρέπει να λειτουργεί συνθετικά και όχι αντιπαραθετικά. Η Ε.Ε. ως ένωση είναι, υποτίθεται, θεμελιωμένη πάνω σε τέτοιες αρχές. Ακούγονται δυστυχώς επιχειρήματα σαθρά και υποκριτικά. Υπάρχουν, λέει, χώρες που είναι πιο φτωχές από την Ελλάδα και συνεπώς γιατί θα πρέπει η Ελλάδα να τύχει ιδιαίτερης μεταχείρισης, τι ακριβώς της χρωστάνε;
Πρόκειται για τον κοινωνικό αυτοματισμό σε διακρατικό επίπεδο. Θα μπορούσε κανείς να υποκύψει στον πειρασμό και να υπενθυμίσει πως η Ελλάδα συναίνεσε στην εισδοχή πολλών απ' αυτές τις χώρες στην Ε.Ε., χωρίς να έχει κάποιο ιδιαίτερο συμφέρον να το πράξει. Θα μπορούσε να πει στις μικρές και φτωχές χώρες που έχουν δανείσει την Ελλάδα πως τα δικά τους δάνεια θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν διαφορετικά και αλληλέγγυα και από την Ελλάδα και από τις μεγάλες και πλούσιες χώρες. Θα μπορούσε κανείς να θυμίσει σε άλλες χώρες, τις βαλτικές, για παράδειγμα, ότι τα προβλήματα της Ε.Ε. με τη Ρωσία, με την οποία δεν έχουν καλές σχέσεις, πλήττουν τα συμφέροντα της Ελλάδας. Θα μπορούσε επίσης κανείς να πει -και αυτό θα ήταν σωστό και δίκαιο και για το καλό των λαών τους- ότι δεν χρειάζεται να πληρώνουν πάντα οι λαοί, να πληρώσουν και οι κατά τόπους πλούσιοι που έχουν ωφεληθεί από την κρίση. Η σωστή απάντηση, όμως, είναι: Αλληλεγγύη.
Το μήνυμα, όμως, της αφύπνισης των λαών της Ευρώπης και της ανάγκης των ντόπιων ελίτ να την καταστείλουν αφορά κυρίως την Ισπανία και την Πορτογαλία, τις δεξιές -του ΕΛΚ- κυβερνήσεις, δηλαδή, των οποίων βλέπουν τη γη να ανοίγει κάτω από τα πόδια τους στις επερχόμενες εκλογές. Οι κυβερνήσεις αυτές, κυβερνήσεις λιτότητας και εκτεταμένης διαφθοράς, έχουν κάθε συμφέρον να αποτύχει η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι ούτε οι περιπτώσεις είναι ίδιες ούτε τα διακυβεύματα. Η χολερική στάση τους, λοιπόν, δεν τις βοηθά, ίσα - ίσα επιτείνει και υπογραμμίζει την ταύτιση και την εξάρτησή τους από τις ιδιοτελείς βραχυπρόθεσμες προτεραιότητες του Βερολίνου και τους αφαιρεί ηθικά ερείσματα και ευελιξία.
Από avgi
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου