Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Δεν έχει ο λαός ψωμί; Ας φάει goji berries!

Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει» σχολίασε δοκιμάζοντας ο Σαμαράς  
Tο νέο «εναλλακτικό» μοντέλο αγροτικής ανάπτυξης βρήκε να αναδείξει ο Σαμαράς με την επίσκεψη του στη Θεσσαλία, εγκαινιάζοντας την προεκλογική του εκστρατεία. Μάλιστα αρκετοί γκρίνιαζαν (και οργανικά μέλη της ΝΔ) για την επιλογή της επίσκεψης του Σαμαρά σε «πρότυπη» μεταποιητική μονάδα επεξεργασίας Γκότζι Μπέρι, που ακόμα δεν έχει λειτουργήσει.

Πάλι καλά που έλαβε ως δώρο γκότζι και αρώνια (superfoods) για να έχει δύναμη να αντέξει...
μια τυχόν βαριά ήττα του στις κάλπες.
Τι κρύβεται όμως πίσω από τη βιομηχανία των superfoods και τις εναλλακτικές καλλιέργειες;

Στα χρόνια του μνημονίου και της κρίσης, υπάρχει η ελπίδα ή καλύτερα η ματαιοδοξία, μέσω της στροφής προς τις λεγόμενες εναλλακτικές καλλιέργειες, οι οποίες θα βγάλουν τους αγρότες ή τους μικροαστούς από το αδιέξοδο τους, εξασφαλίζοντας τους ένα πολύ καλό εισόδημα. Αγνοώντας –ηθελημένα- τις βασικές αρχές της Γεωτεχνικής επιστήμης, αλλά και τα οικονομοτεχνικά δεδομένα των εναλλακτικών καλλιεργειών.

Οι Κίρκες των εμπόρων, των Τραπεζών και των κάθε άσχετων (πρώην χρηματιστές, ασφαλιστές κοκ) στην αγορά, που παλαιότερα παρασίτευαν στον τριτογενή τομέα (χρηματιστήριο) ξαφρίζοντας τα λαϊκά στρώματα, βρήκαν φρέσκο κρέας για τους λύκους (εμπόρους) που παραμονεύουν το κάθε νέο προϊόν, που το περιμένουν σαν ξερολούκουμο. Όπως συμβαίνει στο τομέα των υπερτροφών. Την τρέλα με τις νέες καλλιέργειες την έχουν προωθήσει με έντεχνο τρόπο και πολλοί φυτωριούχοι και γεωπόνοι γιατί αισχροκερδούν στις πλάτες των ανυποψίαστων. Συν της άλλης δεν είναι πιστοποιημένες τις περισσότερες φορές.

Παράλληλα, η έλλειψη οργανωμένων συστημάτων εμπορίας και κυρίως συνεταιριστικής συνείδησης, οδηγεί πολλούς ανθρώπους όχι μόνο στην πλάνη, αλλά και στην οικονομική καταστροφή. Μετά τη κομπίνα των Φωτοβολταϊκών -που έχτισαν τα κοράκια της αγοράς με τις πλάτες των μνημονιακών κυβερνήσεων- όπου τάχα όλοι θα αράζανε και ο ήλιος θα δούλευε για αυτούς μοιράζοντας χρήματα, ήρθε η νέα μόδα. Αγρότες μόνοι που ψάχνονται, αστοί και λοιποί χίπστερ (wannabe) που κάνουνε τους γεωργούς, ξυπνάνε και κοιμούνται σκεπτόμενοι καλλιέργειες Γκότζι Μπέρι, Αλόης, Ιπποφαούς, κα.

Χωρίς να έχει επιλυθεί κανένα από τα διαρθρωτικά (ή εμπορικά) προβλήματα των ντόπιων αγροτικών προϊόντων, όλοι νομίζουν ότι κρατάνε το μαγικό ραβδί, για ένα καθαρό εισόδημα άνω των 15.000 ευρώ ετησίως.

Αυτό είναι ήταν προτεινόμενο «εναλλακτικό»success story που ανέδειξε ο Σαμαράς με την επίσκεψη του στη «πρότυπη» μονάδα μεταποίησης Γκότζι Μπέρι στη Θεσσαλία, που όπως παρουσιάζεται έχει και εξαγωγικό χαρακτήρα. Αγνοώντας ότι το πρόβλημα των γεωργικών προϊόντων είναι οι εισαγωγές. Αγνοώντας τον αργό θάνατο στον οποίο, ο ίδιος και όλες οι κυβερνήσεις έχουν καταδικάσει τους αγρότες. Αγνοώντας την πραγματικότητα, όπως αυτή αποτυπώνεται μέσα από τις εξευτελιστικές τιμές των αγροτικών προϊόντων, τις πανάκριβες πρώτες ύλες και το αγροτικό πετρέλαιο, την επέλαση και των πολυεθνικών αγροτομονοπωλείων και τις ανύπαρκτες αποζημιώσεις.

Και όλα αυτά στη χώρα με το υψηλότερο κόστος παραγωγής στην Ευρώπη. Αγνοώντας την φοροεπιδρομή των αγροτών από το πρώτο ευρώ και των χωραφιών τους, για τη σύνταξη του/της αγρότη/ισσας στα 67 αλλά ούτε και για το γεγονός πως έχει καταστήσει περίπου ως φορολογικό αδίκημα την πολυτεκνία (αφού ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολύτεκνων οικογενειών ζουν στην αγροτική ύπαιθρο). Αγνοώντας το χάρισμα της Δωδώνη και το ξεπούλημα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης.
Από mao