Οι κατασκευαστές των τεράτων

H διάχυση μίσους ακόμα και στην καρδιά της Ευρώπης, με τα σύγχρονα «μοντέρνα τέρατα» που σκοτώνουν και σκοτώνονται στο όνομα του θεού τους, δεν είναι μόνο (είναι κυρίως, βέβαια) αποτέλεσμα του δολοφονικού θρησκευτικού φανατισμού. Είναι και δημιούργημα ετών της Δύσης που παράγει αδικία, καταπίεση, βαναυσότητα, κοινωνικό αποκλεισμό και που ανακαλύπτει τους δακρυγόνους αδένες της μόνο όταν η φρίκη χτυπάει από τη δική της πλευρά. Τα ίδια μάτια που σήμερα κλαίνε, τα ίδια στόματα...

που τώρα φωνάζουν οργισμένα, το περασμένο καλοκαίρι έμεναν στεγνά και σιωπηλά όταν βόμβες, οβίδες και όλμοι μανιασμένα χτυπούσαν στη Γάζα σχολεία, σπίτια και νοσοκομεία, κομμάτιαζαν παιδιά, δημιουργούσαν ανάπηρους για μια ζωή και άφηναν άστεγο ολόκληρο λαό.

Φυσικά, αυτό σε τίποτα δεν δικαιολογεί την παρανοϊκή βαρβαρότητα από δολοφόνους-τέρατα που κατασκευάστηκαν στα εργαστήρια της Δύσης, με παιδιά δεύτερης και τρίτης γενιάς μεταναστών. Όμως, είναι καιρός, μαζί με την καταδίκη της ισλαμικής παράνοιας να σκεφτούμε οι «από εδώ» τα δικά μας λάθη. Και δεν εννοούμε έκφραση σκέψης τις φωνές μίσους πολιτικών ευκαιρισάκηδων που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν ψηφοθηρικά το ανθρώπινο δράμα που ζει η Γαλλία στη δική της «11η Σεπτεμβρίου».
Σημασία έχει απέναντι στα όπλα τους μίσους να αντιπαρατάξουμε το δικό μας όπλο. Που είναι το πνεύμα, η λογική και ο πολιτισμός. Τον οποίο δεν παράγουν ο σαλτιμπάγκοι.

Από Harddog