«Το πρώτο χιόνι»*.

Του Απόστολου Λυκεσά*
         
Με την πρώτη χιονονιφάδα που πέφτει στην κορυφή του Μπέλες, τα ηλεκτρονικά μίντια αποδύονται σε μια προσπάθεια να... έρθουν κοντύτερα στα προβλήματα του λαού. Τη στιγμή που τα ορεινά των Γρεβενών και της Καστοριάς, της Εύβοιας και των Σερρών «θάβονται» στο χιόνι, αυτή την στιγμή ακριβώς τα χωριά των βουνοκορφών ανασύρονται από την αφάνεια, καθώς οι κάμερες ζουμάρουν στους ηλικιωμένους που κινούνται ανάμεσα στα λευκά παραπέτα...

των δρόμων, κουβαλώντας σε σακούλες το ψωμί της ημέρας.

Ακολουθούν ερωτήσεις εμβάθυνσης στα προβλήματα όπως: «κινείστε με δυσκολία;», «ανοίξατε δρόμο με το φτυάρι;», «είναι επικίνδυνοι οι δρόμοι αυτές τις μέρες;», «ρίχνουν οι υπηρεσίες τακτικά αλάτι;»...

Οι απαντήσεις εννοείται ότι περιέχουν σε καίριες δόσεις τον απαραίτητο σαρκασμό στο κακοκαιριασμένο ετούτο ενδιαφέρον: «ε, ναι, χιόνισε και φέτος», «μαθημένοι είμαστε εμείς», «να, μ’ αυτό το φτυάρι άνοιξα δρόμο»...

Τέτοιες μέρες η γραφικότητα των χωριών χάνεται και δίνεται η εντύπωση ότι οι άνθρωποι που ζουν εκεί είναι τα προκεχωρημένα φυλάκια της ανθρωπότητας που μάχονται με τα αδυσώπητα στοιχεία της φύσης προκειμένου να σταματήσουν την «επέλαση του χιονιά» προς την αβρότητα των αμάχων στις πόλεις.

Δεν αξίζουν περισσότερες λέξεις για την γελοιότητα του θέματος που ισούται με την ανακάλυψη από τουρίστα μεγάλης δόσης αλατιού στη Νεκρά Θάλασσα. Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες οικογένειες ξεπαγιάζουν στις πόλεις από την επέλαση της οικονομικής απόγνωσης είναι απάνθρωπη ειρωνεία να διηγείσαι πώς καπνίζουν οι ξυλόσομπες στα ορεινά. Αντιθέτως μπορούμε να σταθούμε και να σκεφτούμε λίγο πάνω στα αληθινά προβλήματα στέλνοντας κανονικά στο διάολο όλες τις υποκρισίες. Γι αυτό μετέρχομαι και μοιράζομαι ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε πριν δυό χρόνια σε μια συλλογή διηγημάτων καθώς εμπεριέχει με δηλητηριώδη ακρίβεια και λογοτεχνική οικονομία λόγου τις σκέψεις μου τέτοιες μέρες.

*ΕΚΘΕΣΗ: «ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΙΟΝΙ»

(Εκτός Θέματος)

Βγήκα το πρωί στο πάρκο και το ‘χε στρώσει. Όλα τα παιδιά κάναμε χιονόμπαλες και ρίχναμε ο ένας στον άλλο. Έφτιαξα μια μεγάλη σφιχτή και την έριξα στο Σίμο που καθόταν ακίνητος  και μας κοιτούσε. Όμως αυτός την έφαγε και δεν έσκυψε να φτιάξει μια άλλη και να μου ρίξει. Τότε τον ρώτησα τι τρέχει και γιατί δεν παίζει μαζί μας χιονοπόλεμο.

Μου είπε πως τρεις μέρες τώρα δεν έχουν ξύλα κι έχουν παγώσει όλοι στο σπίτι, ο μπαμπάς του, η μαμά του, ο παππούς του κι η αδελφή του.

Κάθισα δίπλα του και του είπα πως, αν είναι έτσι, να πάει στο διάολο το πρώτο χιόνι.

(Αυτό έγραψα τον Γενάρη του 1960 κι η δασκάλα μου  έγραψε «εκτός θέματος».)

(Ηλίας Κουτσούκος, Delivery boy, εκδόσεις Γαβριηλίδη,2013)

* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ "Στο Κόκκινο 93,4" Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο "Κόκκινο 93,4" την εκπομπή "Ορθά- Κοφτά" με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00- 12:00.

Από alterthess