Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
Χτες, την ώρα που η κυβέρνηση έκανε το «κλαρίνο»
στην ορχήστρα που από κοινού έχει συγκροτήσει με την τρόικα, την ώρα
που η κυβέρνηση συμμορφωνόταν με το «e-mail» της τρόικας και έφερνε στη
Βουλή ρύθμιση για να αλλάξει τον νόμο για τις 100 δόσεις – που η ίδια
τον είχε ψηφίσει μόλις πριν από 10 μέρες – στη Νομική συνέβαινε αυτό:
Λίγες βδομάδες μετά τις δηλώσεις του κ.Σαμαρά που αποκαλούσε «θρασίμια» τους φοιτητές που δεν έχουν (την εγκεκριμένη άραγε από τον ίδιο;) αγωγή από το σπίτι τους, στη Νομική συνέβαινε αυτό:
Λίγες ημέρες μετά το τηλεφώνημα του κυρίου πρωθυπουργού
στον πρύτανη κ.Φορτσάκη για να τον επαινέσει για την «παιδαγωγική»
μέθοδο του «νόμος και τάξη» που ακολουθεί, ο κ.Φορτσάκης επέλεξε την εφαρμογή του πανεπιστημιακού… «λοκ άουτ» (!), έστειλε τα ΜΑΤ (!) να περικυκλώσουν...
προληπτικά (!) τη Νομική, έξω από την οποία συνέβαινε αυτό
Χτες, την ώρα που στη Βουλή κυβερνητικοί βουλευτές και
υπουργοί έβλεπαν στις φοιτητικές κινητοποιήσεις «τρομοκρατία» (!) και
κραύγαζαν υπέρ της (προληπτικής πάντα!) εφαρμογής της «νομιμότητας» των
χημικών και των γκλομπ, στη Νομική συνέβαινε αυτό
Θεωρούμε ότι όλα αυτά που συνέβησαν χτες στη Νομική
δεν χρειάζονται καμία διευκρίνιση. Είναι άλλωστε προφανές ότι απέναντι
στη «βία» των κινητοποιήσεων με όποια μορφή (απεργία, διαδήλωση,
συγκέντρωση, κατάληψη), κάθε κοινωνικού στρώματος (εργάτες,
συνταξιούχοι, άνεργοι, δημόσιοι υπάλληλοι, φοιτητές κλπ), η κυβέρνηση
κραδαίνει τη ρομφαία του μονοπωλίου της «θεσμοποιημένης και νόμιμης κρατικής βίας».
Αν στα
παραπάνω χρειάζεται μια διευκρίνιση είναι τούτο: Όλα αυτά – παραμονές
της εξέγερσης του Πολυτεχνείου – δεν γίνονται τη δεκαετία του ’70. Γίνονται εν έτει 2014…
***
Χτες
ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, ο Α.Γεωργιάδης, ρωτούσε (στον
Real Fm) να του βρουν μια χώρα στην οποία να γίνονται καταλήψεις στα
Πανεπιστήμια, ή μια χώρα στον κόσμο που να επιτρέπονται καταλήψεις στα
Πανεπιστήμια.
Το ερώτημα έχει δυο σκέλη. Ως
προς το πρώτο, και για να μην πάμε τον χαριτόβρυτο εκπρόσωπο της
κυβέρνησης πολύ πίσω - σε εποχές που θα φανούν στο μυαλό του σαν
επιστροφή στον καιρό της… Αμφίπολης – δεν θα αναφερθούμε ούτε στην
εξέγερση των φοιτητών στο (αμερικανικό) «Berkeley», ούτε στην εξέγερση στο (αμερικανικό) Πανεπιστήμιο «Columbia», ούτε στο «KentStateUniversity», ούτε στο «JacksonStateUniversity»
ούτε σε καμία άλλη κινητοποίηση εξέγερση και κατάληψη των φοιτητών στα
αμερικανικά Πανεπιστήμια των περασμένων δεκαετιών. Θα αρκεστούμε να του
θυμίσουμε αυτό:
Επίσης δεν θα τον πάμε πίσω στην (καθόλα ευρωπαϊκή και γαλλική) Σορβόννη του ’68. Θα περιοριστούμε στην Σορβόννη του 2009. Όταν οι φοιτητές εξεγέρθηκαν κατά της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» του Σαρκοζί:
Ως προς το δεύτερο σκέλος ο κ.Γεωργιάδης έχει –
πράγματι – δίκιο. Παντού όπου κυβερνούν οι Γεωργιάδηδες, οι φοιτητές και
οι κινητοποιήσεις τους αντιμετωπίζονται με επίκληση της καθεστωτικής
νομιμότητας, με τα γκλομπ και με τα χημικά. Γι’ αυτό άλλωστε και το
τραγούδι των Pink Floyd, το «Another Brick In The Wall» («Άλλο ένα τούβλο στον τοίχο», κύριε εκπρόσωπε), μετατράπηκε σε παγκόσμιο ύμνο:
Από enikos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου