O ενιαίος φόρος ακινήτων, από τη σύλληψη και τον σχεδιασμό του έως την με αναβολές και τροποποιήσεις εφαρμογή του και τώρα με τη διακεκομμένη ασαφή πληρωμή του, αυτός ο περιώνυμος ΕΝΦΙΑ, συνοψίζει την ασυνεχή και ατελέσφορη πολιτική των κυβερνήσεων μετά το 2010.
Πέρα από τις μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις αυτού του φόρου πάνω στις ιδιωτικές περιουσίες, πέρα από τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις πάνω στα νοικοκυριά, που «παγωμένα» παρακολουθούν την αποψίλωσή τους από οποιοδήποτε αποκούμπι βίου – αυτά συνιστούν μείζονα τομή στην κοινωνία, που πρέπει οπωσδήποτε...
να επαναξιολογηθεί, γρήγορα και συνετά.
Πέραν της ουσίας, όμως, υπάρχει και ο τύπος, η διαδικασία, που μόνο τυπική δεν είναι. Ακόμη και κατά τον τύπο, λοιπόν, η επιβολή του ΕΝΦΙΑ, όπως πολλοί άλλοι έκτακτοι ειδικοί φόροι που επεβλήθησαν, διεξάγεται με εντελώς ασυνεχή τρόπο, καρδιοχτυπώντας τους πολίτες και μη επιτρέποντάς τους να πάρουν μια προσωρινή ανάσα ή, έστω, να προγραμματίσουν τα έξοδά τους.
Οι παλινωδίες της κυβέρνησης δεν έχουν αρχή και τέλος, από την πρώτη στιγμή που αναγγέλθηκε σαν βόμβα ο φόρος. Ποιοι πληρώνουν, για τι ακριβώς, ποιες κατηγορίες εξαιρούνται ή ελαφρύνονται: αυτό πήρε το καλοκαίρι και το μισό φθινόπωρο. Εστάλησαν ειδοποιήσεις, κατόπιν τις «πάγωσαν», έγιναν διορθώσεις, εστάλησαν νέες ειδοποιήσεις, άρχισαν οι πληρωμές, ήρθαν νέες διευκρινίσεις για διόρθωση της δήλωσης Ε9, κατόπιν ψηφίστηκε τροπολογία στη Βουλή για πληρωμή σε 72 έως 100 δόσεις, όπως άλλες ρυθμισμένες οφειλές. Η τρόικα ανέτρεψε την απόφαση με ένα email. Η Βουλή αναγκάστηκε να ξαναψηφίσει το αντίθετο.
Ολα ξεκούρδιστα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να ταπεινωθούν οι βουλευτές να ξεψηφίζουν· δεν υπήρχε λόγος να τάξει η κυβέρνηση κάτι που δεν μπορεί να τηρήσει. Οι πολίτες πληρώνουν με αίμα τους ασύμμετρους και οριζόντιους φόρους. Γιατί να υποστούν επιπλέον τη διπλή ταπείνωση της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας της πατρίδας τους;
Νίκος Ξυδάκης από kathimerini
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου