Απορώ με αυτούς και αυτές που, καλόπιστα, απορούν γιατί το θέμα με το φορολογικό παράδεισο, για τις πολυεθνικές, στο Λουξεμβούργο δεν «παίζει» στα… μεγάλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Απορώ, γενικά, με αυτούς και αυτές που ακόμα δίνουν βάση σε αυτά που λέγονται και γράφονται στα… μεγάλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά με το συγκεκριμένο, το Λουξεμβούργο, το πράγμα βγάζει μάτι και δεν είναι για να απορείς. Είναι λογικό κάποιος, στην περίπτωση μας ο Ψυχάρης, ο Μπόμπολας και η υπόλοιπη παρέα, να βάζει τα χέρια του και να βγάζει τα μάτια του; Δεν είναι...
και τα πράγματα είναι απλά, ένα κι ένα κάνουν δύο.
Το πρώτο Θα πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να διαβάζουμε την προπαγάνδα της άλλης πλευράς. Για παράδειγμα, όταν η άλλη πλευρά μιλάει και γράφει για τη φοροδιαφυγή των περιπτεράδων το κάνει για πολύ συγκεκριμένους λόγους, το κάνει για να κρύψει το φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου, ιστορίες όπως αυτή με τη λίστα «Λαγκάρντ» και το πώς έχουν τα πράγματα με τις off shore εταιρίες. Όταν η άλλη πλευρά μίλαγε και έγραφε για τις ψιλομαλακίες που έκαναν οι πρώην πρυτάνεις που δεν ταυτίστηκαν (πες αντιστάθηκαν) με το καθεστώς αυτής της ελεεινής κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς, το έκανε για να προωθήσει ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο νεοφιλελεύθερης και ακροδεξιάς ισοπέδωσης των πανεπιστημίων.
Το δεύτερο Θα πρέπει να μάθουμε να μιλάμε και να γράφουμε με έναν διαφορετικό τρόπο για αυτά που συμβαίνουν και για αυτά που θέλουμε να συμβούν. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε τους πολλούς καλούς ανθρώπους ως θύματα «άδικων και αναποτελεσματικών» πολιτικών, αλλά θα πρέπει να δείξουμε ότι οι πολλοί καλοί άνθρωποι είναι αυτοί που θα πάρουν στην πλάτη τους την υπόθεση της μεγάλης Ανατροπής. Δεν μπορεί, επίσης, να συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι έχουμε ατζέντα όταν το μόνο που κάνουμε είναι να σχολιάζουμε την ατζέντα της άλλης πλευράς και να ψάχνουμε με το ψαροντούφεκο λαμόγια και τζουτζέδες της άλλης πλευράς που τώρα, για ευνόητους λόγους, διαφοροποιούνται από την άλλη πλευρά. Με άλλα λόγια, τώρα εμείς κάνουμε τις ερωτήσεις.
*Ούτε ξέρω, ούτε με ενδιαφέρει και το μόνο που έχει σημασία είναι ότι ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου ήταν το μόνο πολιτικό κόμμα που ήταν αντίθετο με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, με τον Γιάννη Δραγασάκη να υποστηρίζει από το 1996 πως αυτή η ιστορία θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στα δημόσια οικονομικά της χώρας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου