Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Έσπασαν τα φρένα της διαπλοκής…

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος *

Τα σημερινά πρωτοσέλιδα της διαπλοκής με την πανομοιότυπη αφήγηση περί φρένων, χειρόφρενων και «ενεργοποίησης του ESP», για την αποφυγή ντεραπαρίσματος του καθεστώτος, λίγο πριν από την απότομη στροφή των εκλογών, προδηλώνει το σπάσιμο των φρένων μέρους τουλάχιστον εκ των διαπλεκομένων, που συμπίπτει με το σπάσιμο όλων των φρένων των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου!

Τι σημαίνει αυτό; Τι σημαίνει να θεωρείς γκρεμό τις πρόωρες εκλογές - που εσύ ο ίδιος...
προκαλείς ως πολιτική δυναμική, θέτοντας πρόωρα ζήτημα Εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και υποστηρίζοντας (: διαβεβαιώνοντας μάλιστα σε όλους τους τόνους) πως έχεις στο τσεπάκι 180 βουλευτές για να εκλέξεις σήμερα νέο ΠτΔ; Τι σημαίνει η υποκατάσταση του συνθήματος της διαπλοκής «πάση θυσία στο ευρώ» από το «πάση θυσία αποφυγή εκλογών»;
Πως είσαι πανικόβλητος από την πιθανότητα να κυβερνήσει κάποιος άλλος, εκτός από αυτούς που έχεις στο τσεπάκι ή αποτελούν διαχρονικώς τους παρτενέρ σου σε ένα win-win game ηγεμονίας και κρατικοδίαιτης «επιχειρηματικότητας», ίσως;

Πως θέλεις λίγο χρόνο ακόμη (μέρες, εβδομάδες ή τέσσερις μήνες το πολύ) για να χειραγωγήσεις τις εξελίξεις και να επιχειρήσεις μια «συμφωνία κυρίων» με τον Αλέξη; Πως και η τελευταία ελπίς, είναι μια ελπίς, όπως θα έλεγε ο λίαν επίκαιρος στις δύσκολες μέρες της διαπλοκής Κάφκα;

Μήπως άραγε περιμένεις εναγωνίως μια πράγματι έκτακτη κατάσταση που θα προκληθεί από ένα «παραδοσιακού χαρακτήρα» επεισόδιο κυριαρχίας, το οποίο «ευλόγως» θα ενισχύει την αφήγηση περί ανάγκης για «οικουμενική κυβέρνηση»; Μήπως επιδιώκεις να επιβεβαιωθεί η εκτίμηση του Γιαννακόπουλου: εάν δεν κάνει εκλογές ο Σαμαράς αμέσως μετά τον σχηματισμό νέας γερμανικής κυβέρνησης, αφού δεν τόλμησε να κάνει λίγο πριν τις γερμανικές εκλογές, οι επόμενες εκλογές στην Ελλάδα θα διεξαχθούν δίχως τον Σαμαρά (στην πρωθυπουργία);
 Ότι και να επιθυμείς για να διασωθείς διαπλοκή, έως το τέλος, αυτό που είναι πλέον αναμφισβήτητο είναι πως κινείσαι σαν τρελό φορτηγό με σπασμένα τα φρένα! Έχεις χάσει τον έλεγχο του εαυτού σου και πλέον εμφανίζεσαι πολέμιος προς την μοναδική δημοκρατική διαδικασία που θα μπορούσε να βγάλει την χώρα από το πολιτικοοικονομικό αδιέξοδο που βρίσκεται και να δώσει στην ελληνική κοινωνία με δημοκρατική αντιπαροχή κάποια ελπίδα για κοινωνικοοικονομική επιβίωση. Δεν υπάρχει «τέλος» στις αστικές δημοκρατίες, όπως δεν υπάρχει τέλος σε κρίσεις σαν την ελληνική, και έτσι μην περιμένεις να περισωθείς έως το τέλος!

Ήθελα να ξέρω, εσείς οι κεντροαριστεροί διαπλεκόμενοι αυτόν τον φουκαρά τον Jürgen Habermas γιατί τον ταλαιπωρήσατε, αφού δεν είστε ικανοί να καταλάβετε τι λέει – τί σάς λέει! Θα μου πεις, τί μας λες ρε Γιαννακόπουλε... άμα σπάσουν τα φρένα, ποιος Habermas και αηδίες με πολιτικώς νομιμοποιητικές φόρμες, εδώ μόνον ο Πάριος έχει λόγο να ακούγεται ακόμη: «Θα σε θυμηθώ, σαν τρελό φορτηγό, με τα φρένα σπασμένα, με τα φρένα σπασμένα, να πέφτεις σε μένα»!

Οι δεξιοί και κεντροδεξιοί διαπλεκόμενοι υπερέχουν στο σημείο αυτό. Δεν έχουν πρόβλημα να αποδεχτούν την ξέφρενη πορεία τους, ούτε ασφαλώς να προσφέρουν το CD του Πάριου στους «ανθρώπους-μπάζα» που μεταφέρει το σκουριασμένο τριαξονικό τους, έτσι ώστε να λυτρωθεί το πτωχευμένο «μέσα τους»! Μην με παρεξηγήσεις αναγνώστη μου, δεν υπαινίσσομαι κάτι κακό για τον Γιάννη Πάριο. Το αντίθετο …και τώρα αλήθεια τι θα κάναμε χωρίς τον Πάριο!

Άρα, η απόφαση Σαμαρά- Βενιζέλου να ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, αντί ψήφο εμπιστοσύνης από το εκλογικό σώμα - κατά τη στιγμή που αποφάσισαν να μην προχωρήσουν στην δρομολογημένη, πάντα κατά τους ίδιους, διαδικασία βεβαίας εκλογής ΠτΔ, «έτσι ώστε να απελευθερωθεί η κυβέρνηση από το άγχος των εκλογών» - ενισχύει την αίσθηση πολιτικής αβεβαιότητας και αστάθειας, όπως ορίζεται από τους ίδιους και προπαγανδίζεται από την διαπλοκή, με ιδιαίτερο μάλιστα σφρίγος τις τελευταίες εβδομάδες.

Καταλαβαίνετε τώρα τι σημαίνει «έσπασαν τα φρένα της διαπλοκής»; Όταν τραβάς απότομα χειρόφρενο κατά την στιγμή που επιταχύνεις εσύ ο ίδιος τις πολιτικές διαδικασίες, στο πλαίσιο μια τρελής κούρσας από κινδυνολογία και προεδρολογία - μετατρέποντας την διαχείριση της κρίσης σε διαχείριση φημών που μεταλλάσουν ή παραλλάσουν την οικονομική σε πολιτική κρίση - χάνεις τον έλεγχο του οχήματος και προδίδεις πως πια δεν έχεις φρένα! Όλοι τώρα στα δικά μας φρένα, αγαπητοί αναγνώστες, μήπως και σταματήσουμε την τρελή πορεία μιας εξωφρενικής κυβέρνησης και της φρενίτιδας μιας χωρίς φρένα πλέον διαπλοκής!...

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Από activistis