Το γερμανικό περιοδικό «FOCUS, με άρθρο για «Έλληνες ολιγάρχες που λεηλατούν την Ελλάδα», προσπαθεί να κρύψει με μισές αλήθειες, τις αντιλαϊκές πολιτικές της Γερμανίας και της ΕΕ.
Κατά διαστήματα, βλέπουν το φως της δημοσιότητας, διάφορες εκθέσεις,
δημοσιεύματα και αναλύσεις, που αναφέρονται στα «χάλια» της ελληνικής
οικονομίας, φωτογραφίζοντας έτσι και τις σοβαρές δυσκολίες της
πλειοψηφίας του ελληνικού λαού να τα «φέρει βόλτα» αξιοπρεπώς. Οι
περισσότερες από αυτές τις εκθέσεις και τα δημοσιεύματα- προέρχονται από
ελληνικούς και ξένους φορείς και ιδρύματα (κρατικούς ή ιδιωτικούς) όπως
το ΔΝΤ, η ΕΕ, το ΙΟΒΕ κλπ ή και μέσα μαζικής ενημέρωσης (ελληνικά και
ξένα- προβάλλουν επιλεκτικά τη μισή αλήθεια. Και επιλέγουν...
να προβάλουν
τη μισή αλήθεια, επειδή η άλλη μισή αλήθεια- που αποσιωπούν- συνδέεται
με τα συμφέρονται που υπηρετούν (και έχουν ταχθεί να προστατεύουν από τη
θέση τους) οι συντάκτες παρόμοιων εκθέσεων και άρθρων.
Του λόγου το αληθές, βεβαιώνουν και τα εξής δύο παραδείγματα. Πρώτον,
το άρθρο του γερμανικού περιοδικού «FOCUS» με τον προπαγανδιστικό τίτλο
«Πώς οι Έλληνες ολιγάρχες λεηλατούν το κράτος τους», που είδε το φως
της δημοσιότητας χτες (18 Ιούλη). Δεύτερον, η έκθεση ή υπόμνημα Πόρτερ,
που συντάχθηκε πριν 67 χρόνια από τον ειδικό απεσταλμένο της
αμερικανικής κυβέρνησης Πωλ Πόρτερ όπου περιγράφει τα «αποτελέσματα» της
«βοήθειας» που είχε προσφέρει η αμερικάνικη κυβέρνηση στην Ελλάδα για
την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου! Επειδή με την έκθεση
Πόρτερ, ασχοληθήκαμε σε προηγούμενο άρθρο (δημοσιεύτηκε στον
«Ημεροδρόμο» στις 11 Ιούλη 2014 με τον τίτλο «Αγύρτες και κλέφτες στην
εξουσία»!), σήμερα θα ασχοληθούμε με το άρθρο του γερμανικού περιοδικού.
Οι μισές αλήθειες του «FOCUS»
Εξηγώντας το «Πώς οι Έλληνες ολιγάρχες λεηλατούν το κράτος τους» και
«γιατί» η επόμενη ωρολογιακή βόμβα εντός της ζώνης του ευρώ βρίσκεται
στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ο συντάκτης του γερμανικού περιοδικού
σημειώνει:
«Τα ελληνικά δημοσιοοικονομικά μεγέθη φαίνονται να καλυτερεύουν.
Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Πρόκειται όμως για την μισή
αλήθεια. Έλληνες οικονομολόγοι δεν έχουν κουραστεί να λένε πως η
ελληνική κυβέρνηση χειραγωγεί τα στοιχεία του προϋπολογισμού.
Σε αυτά τα έξι χρόνια της ύφεσης και έχοντας όλο και μεγαλύτερα
βάρη στην πλάτη τους, δεν ήταν λίγοι οι πολίτες και οι επιχειρήσεις που
αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Κάποιες επιχειρήσεις
πληρώνουν τους υπαλλήλους τους με κουπόνια. Άλλες χρωστούν τακτικά
μισθούς σε διάστημα που κατά μέσο όρο φτάνει τους τρεις μήνες.
Την ίδια στιγμή, οι πολίτες που χρωστούν στην εφορία ή στα
ασφαλιστικά ταμεία κινδυνεύουν με συλλήψεις. Πλέον πολλά τραπεζικά
δάνεια δεν εξυπηρετούνται. Μετριοπαθείς υπολογισμοί κάνουν λόγο για 75
έως 77 δισ. ευρώ. Στους μεγάλους οφειλέτες πρέπει να προσθέσουμε και τα
ελληνικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία τα χρέη των οποίων
υπολογίζονται στα 270 εκατ. ευρώ».
Στο ίδιο άρθρο του «FOCUS»γίνεται εκτενής αναφορά και στα τραπεζικά χρέη που έχουν δημιουργήσει οι μεγάλοι όμιλοι των διαπλεκόμενων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης,
όπως το συγκρότημα του δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) και
του Μπόμπολα (Πήγασος), που στο δημοσίευμα αναφέρονται ως «ιδιοκτήτες των μεγάλων εφημερίδων» και ως «μέτοχοι του Μega». Όπως
αναφέρεται χαρακτηριστικά, μόνο τα έντυπα του ΔΟΛ και του Πήγασου
οφείλουν 282 εκατομμύρια ευρώ προς την AlphaBank, η οποία σχεδιάζει
«κούρεμα» των δανείων τους κατά 60%!
Επίσης, γίνεται ειδικότερη αναφορά στην,ουσιαστικά, «κρατικοποίηση του Μεγάρου Μουσικής» καθώς και σε «διαπλοκή ανάμεσα σε μέσα ενημέρωσης και εργοληπτικές εταιρίες», όπως του επιχειρηματία Πρόδρομου Εμφιετζόγλου . Στο «δια ταύτα», ο συντάκτης του άρθρου, υπογραμμίζει πως «όλα τα λεφτά του κόσμου δεν αρκούν για να σώσουν τους Έλληνες ολιγάρχες» και- θεωρώντας κοινό μυστικό πως «οι
ολιγάρχες της χώρας δεν πληρώνουν», καταλήγει στο συμπέρασμα πως «ο
λογαριασμός θα πάει ξανά στους Έλληνες και κατόπιν στους Ευρωπαίους
φορολογούμενους».
Οι άλλες μισές αλήθειες
Οι παραπάνω διαπιστώσεις και επισημάνσεις, για τις αιτίες που
ταλανίζουν την ελληνική οικονομία από τα χρόνια προβλήματα της
υπερχρέωσης και κάνουν δύσκολη μέχρι ανυπόφορη τη ζωή των ανθρώπων του
μόχθου και της δουλειάς- αφού σ’ αυτούς οι κυβερνώντες φόρτωναν και
εξακολουθούν να φορτώνουν τα σπασμένα-αποτελούν τη μισή αλήθεια. Ωστόσο ο
συντάκτης του «FOCUS»- όπως γίνεται και με τις εκθέσεις διαφόρων
ιδρυμάτων και οργανισμών (όπως του Πολ Πόρτερ, της τρόικας, του ΔΝΤ
κλπ)- αποφεύγει να θίξει ορισμένες άλλες αλήθειες, που σχετίζονται με
την κερδοσκοπική ασυδοσία του μεγάλου (ντόπιου και ξένου) κεφαλαίου που
υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό
σύστημα.
Η αλήθεια που προβάλλει το «FOCUS», αποσκοπεί στην προετοιμασία του
εδάφους για νέα αντιλαϊκά μέτρα. Δεν φαίνεται να είναι τυχαίο, ότι το
άρθρο του γερμανικού περιοδικού, που τάχα τα βάζει με τους ολιγάρχες,
βλέπει το φως της δημοσιότητας λίγες μέρες μετά την αποχώρηση των
εκπροσώπων της τρόικας από την Ελλάδα αλλά και τις εκτιμήσεις «αρμοδίων
και αναρμοδίων» ότι «το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο» και μιλούν για
τρίτο πακέτο «βοήθειας» που θα αποφασιστεί το Σεπτέμβρη!
Μια από αυτές τις αλήθειες αυτές- που αποσιωπούν επιμελώς οι κάθε
είδους υπερασπιστές και υπέρμαχοι της καπιταλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης
των, «ελεύθερων αγορών» κλπ- είναι και η εξής: Για τα δημοσιονομικά ελλείμματα, την υπερχρέωση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τις συνεχείς περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις και τις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα (Υγεία- Παιδεία- Πρόνοια- Κοινωνική Ασφάλιση κλπ), την υπερφορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων και άλλα χρόνια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας- τα οποία έχουν οδηγήσει στην στρατιωτικοπολιτική και οικονομική εξάρτηση της χώρας-
δεν φταίνε ΜΟΝΟ οι Έλληνες ολιγάρχες και το πολιτικό υπηρετικό τους
προσωπικό που εφάρμοσε τις συγκεκριμένες πολιτικές. Εκτός από τους
Έλληνες πολιτικούς, που κυβέρνησαν την Ελλάδα καθώς και τους
συνοδοιπόρους της πολιτικής τους, φταίνε επίσης:
- Οι κάθε είδους «φίλοι και σύμμαχοι» της Ελλάδας, ξένοι και Έλληνες, που πίεζαν ή και εξανάγκαζαν τους κυβερνώντες, να δαπανούν αστρονομικά στρατιωτικούς εξοπλισμούς (πλοία, αεροπλάνα, τανκς, πολεμοφόδια κλπ), με βάση τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και όχι την άμυνα της Ελλάδας. Αποτελεί κοινό μυστικό, πως οι στρατιωτικές δαπάνες (που εξυπηρετούσαν τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των υπερατλαντικών μας «συμμάχων»), συνέβαλλαν καθοριστικά στην υπερχρέωση του ελληνικού κράτους στις τράπεζες και τα μονοπώλια ή πολυεθνικές, που θησαυρίζουν από την παραγωγή και τις πωλήσεις στρατιωτικών εξοπλισμών.
- Οι κυβερνήσεις των φίλων και συμμάχων μας, που φρόντιζαν- και συνεχίζουν να καλύπτουν- τις μίζες που πλήρωναν οι εκπρόσωποι επιχειρηματικών ομίλων και πολυεθνικών των χωρών τους σε Έλληνες αξιωματούχους (όπως η Ζήμενς, η Κρουπ, Τζένεραλ Μότορς, κλπ), προκειμένου να πουλήσουν στην Ελλάδα με φουσκωμένες τιμές, ακόμη και σκάρτα εμπορεύματα, όπως τα υποβρύχια κλπ. Αλήθεια, γιατί δεν κίνησαν τις νομικές διαδικασίες για να τιμωρήσουν τους εκπροσώπους των επιχειρηματικών ομίλων των χωρών τους, για το «λάδωμα» που έκαναν σε εκπροσώπους του ελληνικού δημοσίου (για να προτιμήσουν τα γερμανικά υποβρύχια) τους Χριστοφοράκο
- Το διευθυντήριο των Βρυξελλών, που- με τις ντιρεκτίβες του και άλλες διατάξεις- υποχρέωνε τις κυβερνήσεις των χωρών μελών της ΕΕ (και την ελληνική) να διευρύνουν τη φορολογική ασυλία και τις κρατικές επιδοτήσεις προς τις ευρωπαϊκές πολυεθνικές και μονοπώλια, στο όνομα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας. Μόνο που η αύξηση της ανταγωνιστικότητας με αυτό τον τρόπο, ήταν σε βάρος των εργαζομένων (που πλήρωναν όλο και μεγαλύτερους φόρους) αλλά και τους ιδιοκτήτες μικρομεσαίων επιχειρήσεων (λόγω του άνισου ανταγωνισμού με τις πολυεθνικές οδηγούνταν μαζικά στη χρεοκοπία).
- Όλες οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς- με τις πλάτες των Αμερικανών και άλλων ηγετών της καπιταλιστικής Δυτικής Ευρώπης- αρνήθηκαν επίμονα να εκπληρώσουν μια σειρά υποχρεώσεις τους προς την Ελλάδα. Ανάμεσα σ’ αυτές τις υποχρεώσεις των Γερμανών προς την Ελλάδα, εκτός από την επιστροφή Αρχαιολογικών Ελληνικών θησαυρών που εκλάπησαν από Ελληνικούς αρχαιολογικούς χώρους και κοσμούν Γερμανικά μουσεία, περιλαμβάνονται: 1). Τα 7,160 δις. δολάρια που μας επιδίκασε η… Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για τις καταστροφές που προξένησαν στην οικονομική υποδομή της χώρας μας κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα γερμανικά στρατεύματα. 2). Τα 3,500 δισ. δολάρια από το δάνειο που μας υποχρέωσαν οι κατοχικές δυνάμεις να τους δώσουμε, χωρίς να υπολογίζουμε τα έξοδα συντήρησης των κατοχικών στρατευμάτων, που σε ονομαστικές τιμές του ΄38 εκτιμάται ότι σήμερα ξεπερνούν τα 70 δισ. δολάρια. 3). Τις αποζημιώσεις θυμάτων σε 100 ολοκαυτώματα πόλεων και χωριών άμαχου πληθυσμού.
Οι συντάκτες των διαφόρων εκθέσεων (Πόρτερ, Τρόικας, ΕΕ, ΔΝΤ κλπ)
αλλά και άρθρων ή αναλύσεων (όπως του γερμανικού περιοδικού «FOCUS»),
αποφεύγουν σαν ο διάβολος το λιβάνι να πούνε τις υπόλοιπες μισές
αλήθειες, όπως αυτές που προαναφέρθηκαν. Και αποφεύγουν να πουν ολόκληρη
την αλήθεια, επειδή έχουν αναλάβει την υποχρέωση να προστατεύσουν με
κάθε τρόπο- και με την απόκρυψη της μισής αλήθειας- τα συμφέροντα
εκείνων που υπηρετούν, με το αζημίωτο.
Και δύο … «λεπτομέρειες»
Θα κλείσουμε, θυμίζοντας δύο λεπτομέρειες, για τον προκλητικό τρόπο,
με τον οποίο χειρίστηκε το γερμανικό περιοδικό «FOCUS»), το πρόβλημα της
ελληνικής οικονομικής κρίσης. Το 2010 η κυβέρνηση Παπανδρέου «παζάρευε»
με τους «συμμάχους» και «εταίρους» της χώρας, τα «ανταλλάγματα» για τη
χορήγηση δανείων που υποτίθεται θα έσωζαν την Ελλάδα από τη χρεοκοπία
(όταν δηλαδή ο Γ. Παπανδρέου συμφωνούσε με την Καγκελάριο της Γερμανίας
Άνγκελα Μέρκελ, τον τότε πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και τον
επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος- Καν τους όρους των δανείων που
ενσωματώθηκαν στα Μνημόνια και τα Μακροχρόνια Προγράμματα), το περιοδικό
«FOCUS» κυκλοφόρησε με δύο εξώφυλλα, που προσβάλουν την πλειοψηφία
των Ελλήνων του μόχθου και της δουλειάς.
Το πρώτο, ήταν το Φλεβάρη του 2010 που το «FOCUS»,
εμφάνιζε την Αφροδίτη της Μήλου, με υπερυψωμένο το δάκτυλο του δεξιού
χεριού της (σαν να λέει σε κάποιους θα «φάτε κωλοδάκτυλο» ή «βάλτε το
δάκτυλο εκεί που ξέρετε»)! Το δεύτερο ήταν το Μάη του 2010,
που το «FOCUS»), κυκλοφόρησε με εξώφυλλο των Αφροδίτη της Μήλου να έχει το δεξί χέρι απλωμένο σαν να …«ζητιανεύει»!
Αν ταιριάζει κάποιο σχόλιο, για τη στάση των κυβερνώντων απέναντι
στους φίλους και συμμάχους της Ελλάδας (μεταξύ αυτών η ΕΕ και το ΔΝΤ),
είναι πως «άμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς»…
Από imerodromos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου