Οι εργαζόμενοι στο Υπουργείο Αμύνης και η "αξιολόγηση" της υποτέλειας

Αξιολόγηση της υποτέλειας ή αντίσταση -ανατροπή. Καλώς ήρθατε στη ζούγκλα. Ο νόμος του ΥΔΜΗΔ για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων ξεπερνά και την πιο νεοφιλελεύθερη φαντασία. Σύμφωνα με τα κριτήριά του, εξ ορισμού το 15% των υπαλλήλων είναι άχρηστοι. Στη νέα αξιολόγηση το 15% ανά Γενική Διεύθυνση, πρέπει να πέσει υποχρεωτικά κάτω από τη βάση, ομοίως το 25% είναι άριστοι (εκ νομοθετικού ορισμού) και το 60% μέτριοι.

Ο νόμος 4250/2014 στο κεφάλαιο Γ τα άρθρα 20 έως 32 τροποποιεί το Π.Δ 318/1992, που αφορά...

την αξιολόγηση προσωπικού των Δημοσίων Υπηρεσιών. Ο νόμος παρουσίασε δυσκολίες. Τις δυσκολίες αυτές και αντιφάσεις του νόμου έρχεται να τις ξεπεράσει η εγκύκλιος με αυθαίρετο και παράνομο τρόπο.

Συγκεκριμένα στο άρθρο 20 παρ1 του νόμου περιγράφονται τα ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα βαθμολόγησης. Όπως διατυπώνεται η παρ.1 περί α, β και γ παραλείπονται οι βαθμοί από 8,1 ως 8,9 και οι βαθμοί 6,1 ως 6,9. Αυτό το κενό νόμου έρχεται να καλύψει η εγκύκλιος, η οποία ερμηνεύει τις τρεις κατηγορίες στην κλίμακα βαθμολόγησης ως εξής:

9-10(ή από 9,1 ως 10) το 9 ως βαθμός έχει εξαφανιστεί.

7-8(ή από 7,1 ως 8,9) το 7 ως βαθμός έχει εξαφανιστεί και το 8 έχει επεκταθεί μέχρι το 8,9.

1-6(ή από 1 ως 6,9) το 6 ως βαθμός έχει επεκταθεί ως το 6,9.

Η παραπάνω αυθαιρεσία υποκρύπτει συγκεκριμένη σκοπιμότητα που συνδέεται με τη δεύτερη δυσκολία που παρουσιάζει ο νόμος στην εφαρμογή του. Σύμφωνα με το νόμο είναι υποχρεωτικό για τον αξιολογητή να τηρήσει τα ποσοστά που αναφέρει ο νόμος, άρα να βάλει στο 15% τουλάχιστον των υπαλλήλων βαθμό χαμηλότερο του 6. Ταυτόχρονα στο άρθρο 21, προβλέπεται, ότι εφόσον ο αξιολογητής βαθμολογήσει με 1-6 απαιτείται απ’ αυτόν η παράθεση ειδικής αιτιολογίας της βαθμολογίας, με παράθεση πραγματικών περιστατικών και όχι αξιολογικών χαρακτηρισμών. Επίσης ο αξιολογούμενος έχει το δικαίωμα να κάνει ένσταση στην Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης σε περίπτωση που ο μέσος όρος της έκθεσης αξιολόγησης είναι από 6 και κάτω(άρθρο 26 παρ.1 του νόμου).

Ο αξιολογητής δηλ. βρίσκεται ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Από τη μία πρέπει να τηρήσει το ποσοστό και από την άλλη να παραθέσει πραγματικά περιστατικά( που σημαίνει θα πρέπει να τα εφεύρει στις περισσότερες περιπτώσεις) και θα ήταν έτσι ευάλωτος σε μηνύσεις και υπηρεσιακές αναφορές από τους αξιολογούμενους. Η εγκύκλιος όμως του δίνει τη δυνατότητα να βαθμολογήσει το απαιτούμενο ποσοστό του 15% των «κακών» υπαλλήλων ως 6,9. Έτσι ο αξιολογητής βαθμολογώντας με 6,1 ως 6,9 βγαίνει από τη δύσκολη θέση, καθώς δεν χρειάζεται πια να παραθέσει πραγματικά περιστατικά για την βαθμολογία του αυτή. Ταυτόχρονα ο αξιολογούμενος εφόσον βαθμολογηθεί από 6,1 ως 6,9 δεν μπορεί να κάνει ένσταση.

Άλλα πράγματα που πρέπει να έχουμε υπόψη μας. Τα ποσοστά 25% των «άριστων» και 60% των «μέτριων» είναι τα ανώτατα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί είτε στην απόφαση επιμερισμού των ποσοστών, είτε και στην αξιολόγηση από τον αξιολογητή, τα ποσοστά αυτά να είναι λιγότερα και αυξηθεί αντίστοιχα το ποσοστό της κατώτερης βαθμίδας. Είναι απολύτως στη βούληση του γενικού διευθυντή και του αξιολογητή και του μηνύματος που θέλει να περάσει(ή των πιέσεων που θα δεχτεί άνωθεν) τα ποια θα είναι τελικά αυτά τα ποσοστά. Αν οι άριστοι αποφασιστεί να είναι 15%, θα γίνει 70% το ποσοστό των μέτριων. Κι αν ούτε οι μέτριοι τελικά ξεπερνούν το 50%, τότε οι κακοί θα είναι 35%. Η δεξαμενή επομένως των χειρότερων άρα και προς απόλυση-μείωση μισθού κλπ μπορεί να αυξομειώνεται κατά το δοκούν.

Οι παραπάνω διαδικασίες αξιολόγησης σε συνδυασμό με το νόμο 4024/2011 ο οποίος ορίζει ότι ο βαθμός συνδέεται με τον μισθό κι ότι η προαγωγή από τον έναν βαθμό στον άλλον δεν γίνεται αυτόματα, αλλά ακολουθεί συγκεκριμένες ποσοστώσεις φτιάχνοντας ένα περιβάλλον εργασιακών σχέσεων που μοιάζει με αρένα. Ο εργαζόμενος εξωθείται σε ανταγωνισμό με το συνάδελφό του.

Πριμοδοτούνται οι οργανικές μονάδες του Κράτους που προωθούν την ασκούμενη πολιτική, την πολιτική δηλ. Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ που εξαθλιώνει τα λαϊκά στρώματα, που καταργεί την εργατική νομοθεσία και τα εργατικά δικαιώματα, που ξεπουλά τον δημόσιο πλούτο, που μετατρέπει Παιδεία, Περίθαλψη και Κοινωνική Ασφάλιση πολυτέλεια για λίγους, που καταστρατηγεί δημοκρατικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Ο νόμος για την αξιολόγηση προσθέτει μια ψηφίδα στην οικοδόμηση του περίφημου «επιτελικού κράτους», ενός κράτους που γίνεται ακριβότερο, εκχωρεί ολόκληρα πεδία αρμοδιότητας στο ιδιωτικό τομέα(υγεία, παιδεία, ρεύμα, νερό κλπ) για να γίνουν εμπόρευμα στην υπηρεσία του Κεφαλαίου. Ενός κράτους που αφήνει τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους νέους, απροστάτευτους, ενός κράτους που ως βασική του αποστολή έχει την καταστολή κάθε αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα της ασκούμενης πολιτικής.

Η μοναδική αξιολόγηση που έχει σημασία για τους εργαζόμενους είναι η αξιολόγηση των υπηρεσιών που προσφέρει το κράτος σε όσους έχουν ανάγκη της κρατικής προστασίας και του αναδιανεμητικού ρόλου του. Αξιολογητές των κρατικών υπηρεσιών πρέπει να είναι οι ασθενείς των δημόσιων νοσοκομείων που βλέπουν τη δημόσια περίθαλψη να εξαφανίζεται, οι μαθητές που πεινούν και ξεπαγιάζουν στα σχολεία, οι εργαζόμενοι που υποχρεώθηκαν σε ληστρικές ατομικές συμβάσεις εργασίας, οι άνεργοι που στερούνται επιδόματος ανεργίας, οι φτωχοί εργαζόμενοι που κινδυνεύουν να στερηθούν την ελευθερία τους εξαιτίας των οφειλών προς τις εφορίες και τις τράπεζες.

Για μας τους εργαζόμενους στο χώρο δουλειάς οι μόνοι αξιολογητές πρέπει να είναι μόνο οι εκπαιδευόμενοι.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να απαιτήσουν κοινωνικό κι εργατικό έλεγχο της κρατικής λειτουργίας. Δεν πρέπει να γίνουμε συνένοχοι στο ξεπούλημα και στη διάλυση του Δημοσίου.

Αποδεικνύει δε πόσο μεγάλο φιάσκο ήταν η προσπάθεια της Συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας να προωθήσει την (λελογισμένη και ορθολογική περικοπή) των οργανικών θέσεων, καταθέτοντας προτάσεις για τα οργανογράμματα και οι διαβεβαιώσεις ότι οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις θα κάλυπταν τους μνημονιακούς στόχους και θα αποφεύγονταν οι απολύσεις. Αντίθετα οι απολύσεις θεσμοθετούνται απροκάλυπτα με έναν ακόμα νόμο-έκτρωμα και δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα εξαίρεσης ή εξορθολογισμού.

Να γίνει το μπλοκάρισμα αυτού του νόμου η αρχή για το ξήλωμα των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Τι να κάνουμε

1). Να καταργηθεί ο νόμος 4250/2014

2). Γενική Συνέλευση με όλους τους εργαζόμενους στη μονάδα.

3). Καλούμε τα στελέχη-εργαζόμενους και όλους όσους εμπλέκονται στη διαδικασία, να μην προχωρήσουν στις διαδικασίες επιμερισμού εισηγήσεων, αξιολογήσεων.

4). Να αρνηθούμε με μαζικούς όρους τη συμπλήρωση των ατομικών εκθέσεων αξιολόγησης, όλες οι εκθέσεις να συγκεντρωθούν στο σωματείο.

5). Να αποφασίσουμε τη χρήση όλων των μορφών αγώνα για το μπλοκάρισμα, υπογραφών κειμένων, στάσεις εργασίας, συγκεντρώσεις, απεργίες.

6). Να δημιουργηθούν δεσμοί συμπαράστασης και συμπόρευσης Σωματείων και Ομοσπονδιών του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα.

7). Να αξιοποιηθεί η εξώδικη γνωστοποίηση της ΑΔΕΔΥ, η οποία σημειώνει ότι η αποχή των υπαλλήλων, που εκπροσωπεί, από συγκεκριμένα καθήκοντα, προβλέπεται από τις διατάξεις του Ν.1264/1982, όπως αυτές έχουν ερμηνευτεί από τα αρμόδια Δικαστήρια και συνιστά απολύτως νόμιμη μορφή συνδικαλιστικής δράσης, αναγνωριζόμενη ως μορφή απεργίας.

Κηρύσσουμε αποχή διαρκείας από κάθε διαδικασία ή ενέργεια που συνδέεται με την διαδικασία της αξιολόγησης. Η αξιολόγηση της υποτέλειας δεν πρέπει να προχωρήσει.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΤΑΓΗ, Η ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ, Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ. ΑΛΛΑ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΔΡΑΣΗ.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΜΥΝΗΣ που συμμετέχουν στην ταξική πτέρυγα για ένα αγωνιστικό ανατρεπτικό εργατικό κίνημα και για την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος.

diktiospartakos μέσω Press-gr