Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Αγορές σου έρχομαι (Να φορέσω το τσίγκινο σωβρακάκι)

Τελικά συνέβη το μοιραίο. Βγήκαμε στις αγορές με φόρα. Αφού ουρά έκαναν οι αγορές για να μας δανείσουν. Γιατί οι αγορές δεν είναι βλαμμένες. Ξέρουν τι τους γίνεται. Πάνε στα σίγουρα αφού πλέον από την Ελλάδα δεν μένει κανένας ζημιωμένος. Ας είναι καλά το ΔΝΤ,  η Ε.Ε. και τα μνημόνια. Γιατί η Ελλάδα τα ξεπληρώνει τα χρέη της και με το παραπάνω. Οι Έλληνες είναι να μην συνηθίσουν κάτι. Αν συνηθίσουν να ξεχρεώνουν, είναι ικανοί να... 
βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Βέβαια στις αγορές βγήκαμε χειρότεροι από ότι ήμασταν. Γιατί όταν οι αγορές μας είχαν δείξει την πόρτα της εξόδου, οικονομικά ήμασταν σε καλύτερη κατάσταση. Αλλά άμα θες τόσο πολύ να ξαναβγείς στις αγορές, όλο το σύμπαν συνωμοτεί ώστε να το πετύχεις. Από την Μέρκελ και την Ε.Ε. μέχρι το ΔΝΤ.

Γιατί όταν ο άλλος ακούει ότι ξαναβγαίνουμε στις αγορές σου λέει, δε γίνεται, κάτι καλό θα είναι αυτό. Έτσι είναι. Η λέξη αγορά αποτελεί φετίχ για τον Έλληνα. Δώστου αγορές και ψώνια και πάρτου τη ψυχή.

Βέβαια οι αγορές που μας καλοδέχτηκαν είναι άλλο πράγμα από αυτές που έχουμε στο μυαλό μας, αλλά αυτό δεν φαίνεται να έχει και πολύ σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι βγήκαμε επιτέλους στις αγορές. Γιατί ο Έλληνας είναι πονηρός. Αν βγήκε η Ελλάδα στις αγορές, σκέφτεται, προφανώς πλησιάζει και η ώρα που θα βγει και ο ίδιος. Στις αγορές της γειτονιάς του.

‘Ετσι είναι οι λέξεις. Κρύβουν μεγάλη δύναμη μέσα τους. Όταν ακούς για αγορές, στο μυαλό σου έρχεται κάτι καλό. Έχει θετική έννοια. Σε καμία περίπτωση δεν σου έρχονται στο μυαλό οι αγορές που πριν τέσσερα χρόνια σε έπαιξαν στα ζάρια.

Οι αγορές που μας έσπρωξαν στο δανεισμό από το ΔΝΤ και την Ε.Ε. χωρίς προφανή λόγος. Τουλάχιστον χωρίς να υπάρχει προφανέστερος λόγος από ότι σήμερα. Που μας ξαναδανείζουν μπας και πειστούμε για το success story του Σαμαρά.

Θα μου πεις τώρα, μα καλά τόσο καπιταλιστικές είναι αυτές οι αγορές;

Πάντως κομμουνιστικές σίγουρα δεν είναι.

(Καλό θα ήταν να μας εξηγούσε κάποιος , αφού δεν είχαμε ανάγκη τα δανεικά από τις αγορές, γιατί τελικά δανειστήκαμε; Γιατί δεν το αφήναμε για αργότερα που θα είχαμε ανάγκη ; Μετά τις εκλογές του Μαΐου;)