Τα όσα κατέθεσε ο πρώην γγ της κυβέρνησης και στα προηγήθηκαν στην «Μπαλτακιάδα» τα παρακολουθούμε στο βίντεο που παραθέτουμε.
Δεν είναι όμως για μας αυτή η ουσία όλης αυτής της παρακρατικής λειτουργίας που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες. Το σημαντικό είναι το μπαράζ δημοσιευμάτων σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο που πάει να εμπεδώσει την αντίληψη ότι ο Μπαλτάκος είχε «αυτονομηθεί», ακολουθούσε «προσωπική στρατηγική» και ο πρωθυπουργός δεν είχε την παραμικρή αντίληψη...
Το πόσο στενή σχέση είχε ο Μπαλτάκος με τον Σαμαρά είναι οι εξουσίες που είχε παραχωρήσει ο πρωθυπουργός στον πρώην γ.γ της κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αν ο Μπαλτάκος δεν έδινε το «πράσινο φως» κανένας υπουργός δεν μπορούσε να προβεί σε καμιά ενέργεια.
Και για να μην μείνει καμιά αμφιβολία γ’ αυτό αντιγράφουμε από το νόμο 4117, που ψηφίστηκε πέρυσι τις υπερεξουσίες του Μπαλτάκου: «Αποδέχεται και προσυπογράφει υπουργικές τροπολογίες, νομοτεχνικές βελτιώσεις, προσθήκες, διορθώσεις ή οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση στα κατατιθέμενα νομοσχέδια». Ο ίδιος νόμος ξεκαθαρίζει ότι χωρίς τη σύμφωνη του Μπαλτάκου οι διορθώσεις, οι προσθήκες και οι παρεμβάσεις αυτές «δεν παραλαμβάνονται από τις υπηρεσίες της Βουλής, θεωρούνται ως μη γενόμενες και δεν εισάγονται προς ψήφιση».
Κλείνουμε τη ανάρτησή μας με πια καίρια επισήμανση του Ν. Μπογιόπουλου στην εφημερίδα Realnews.
Ο Αντώνης Σαμαράς δεν ήξερε τις επαφές Μπαλτάκου με τη Χρυσή Αυγή. Ωραία. Οτι ο Μπαλτάκος εφέρετο να δηλώνει ότι «το σενάριο της συγκυβέρνησης με τη Χρυσή Αυγή είναι απευκταίο, αλλά όχι απίθανο» δεν το ήξερε;
Για τις δηλώσεις του βουλευτή Ταμήλου ότι «οι επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε αλλοδαπούς βόλευαν τη Νέα Δημοκρατία», δεν ήξερε;
Οτι 50 (!) βουλευτές της Ν.Δ. ψήφισαν υπέρ της Χρυσής Αυγής στην ίδια συνεδρίαση που ο υπόδικος -σήμερα- Παππάς αναφέρθηκε με περηφάνια στη ναζιστική του νιότη δεν ήξερε;
Οτι ακόμα και ο πρώην γραμματέας της Ν.Δ., ακόμα και υπουργός της Ν.Δ., ψηφίσαν υπέρ (!) του Κασιδιάρη, όταν συζητήθηκε η άρση της ασυλίας του για την επίθεση στην Κανέλλη και στη Δούρου, δεν ήξερε;
Κάποιοι, στην υπόθεση Μπαλτάκου, παρουσιάζουν τον κ. Σαμαρά σαν να μην είχε αντιληφθεί ποιος ήταν ο «γεννήθηκα και θα πεθάνω αντικομμουνιστής» επιστήθιος συνεργάτης του. Νομίζουν ότι έτσι… προστατεύουν τον κ. Σαμαρά.
Τους θυμίζουμε τι έλεγε ο Μακιαβέλι: «Δεν έχει μικρή σημασία για έναν ηγεμόνα η εκλογή των υπουργών του: Αυτοί είναι καλοί ή όχι, ανάλογα με τη σύνεση του ηγεμόνα. Και η πρώτη υπόθεση που μπορεί να κάνει κάποιος για το μυαλό ενός άρχοντα είναι να δει τους ανθρώπους που έχει γύρω του. Και όταν είναι ικανοί και πιστοί, μπορεί πάντοτε να έχει τη φήμη του συνετού (…). Αλλά, όταν είναι αλλιώτικοι, δεν μπορεί να σχηματίσει κανείς ευνοϊκή κρίση γ” αυτόν, γιατί το πρώτο λάθος που κάνει, το κάνει σ” αυτή την εκλογή».
Δεν είναι όμως για μας αυτή η ουσία όλης αυτής της παρακρατικής λειτουργίας που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες. Το σημαντικό είναι το μπαράζ δημοσιευμάτων σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο που πάει να εμπεδώσει την αντίληψη ότι ο Μπαλτάκος είχε «αυτονομηθεί», ακολουθούσε «προσωπική στρατηγική» και ο πρωθυπουργός δεν είχε την παραμικρή αντίληψη...
για την δραστηριότητά του.
Φυσικά όλη αυτή η προσπάθεια μόνο φαιδρή μπορεί να χαρακτηριστεί. Το ότι ο πρώην γραμματέας της κυβέρνησης ήταν το άτομο που αναλάμβανε όλες τις «βρόμικες δουλειές» και αν ανοίξει το στόμα του θα «κάψει» πολλούς κυβερνητικούς αξιωματούχους φαίνετε και από το γεγονός ότι ο Σαμαράς αντί να τον διαγράψει απ’ την Ν.Δ και να τον διώξει από το πόστο του με συνοπτικές διαδικασίες του παραχώρησε το προνόμιο να υποβάλλει την παραίτηση του και να παρουσιάζεται σήμερα τιμητής της πολιτικής ζωής.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι Δένδιας και Αθανασίου δεν τόλμησαν να καταθέσουν μήνυση σε βάρος του για τα όσα τους απέδωσε στο γνωστό βίντεο.Το πόσο στενή σχέση είχε ο Μπαλτάκος με τον Σαμαρά είναι οι εξουσίες που είχε παραχωρήσει ο πρωθυπουργός στον πρώην γ.γ της κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αν ο Μπαλτάκος δεν έδινε το «πράσινο φως» κανένας υπουργός δεν μπορούσε να προβεί σε καμιά ενέργεια.
Και για να μην μείνει καμιά αμφιβολία γ’ αυτό αντιγράφουμε από το νόμο 4117, που ψηφίστηκε πέρυσι τις υπερεξουσίες του Μπαλτάκου: «Αποδέχεται και προσυπογράφει υπουργικές τροπολογίες, νομοτεχνικές βελτιώσεις, προσθήκες, διορθώσεις ή οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση στα κατατιθέμενα νομοσχέδια». Ο ίδιος νόμος ξεκαθαρίζει ότι χωρίς τη σύμφωνη του Μπαλτάκου οι διορθώσεις, οι προσθήκες και οι παρεμβάσεις αυτές «δεν παραλαμβάνονται από τις υπηρεσίες της Βουλής, θεωρούνται ως μη γενόμενες και δεν εισάγονται προς ψήφιση».
Κλείνουμε τη ανάρτησή μας με πια καίρια επισήμανση του Ν. Μπογιόπουλου στην εφημερίδα Realnews.
Ο Αντώνης Σαμαράς δεν ήξερε τις επαφές Μπαλτάκου με τη Χρυσή Αυγή. Ωραία. Οτι ο Μπαλτάκος εφέρετο να δηλώνει ότι «το σενάριο της συγκυβέρνησης με τη Χρυσή Αυγή είναι απευκταίο, αλλά όχι απίθανο» δεν το ήξερε;
Για τις δηλώσεις του βουλευτή Ταμήλου ότι «οι επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε αλλοδαπούς βόλευαν τη Νέα Δημοκρατία», δεν ήξερε;
Οτι 50 (!) βουλευτές της Ν.Δ. ψήφισαν υπέρ της Χρυσής Αυγής στην ίδια συνεδρίαση που ο υπόδικος -σήμερα- Παππάς αναφέρθηκε με περηφάνια στη ναζιστική του νιότη δεν ήξερε;
Οτι ακόμα και ο πρώην γραμματέας της Ν.Δ., ακόμα και υπουργός της Ν.Δ., ψηφίσαν υπέρ (!) του Κασιδιάρη, όταν συζητήθηκε η άρση της ασυλίας του για την επίθεση στην Κανέλλη και στη Δούρου, δεν ήξερε;
Κάποιοι, στην υπόθεση Μπαλτάκου, παρουσιάζουν τον κ. Σαμαρά σαν να μην είχε αντιληφθεί ποιος ήταν ο «γεννήθηκα και θα πεθάνω αντικομμουνιστής» επιστήθιος συνεργάτης του. Νομίζουν ότι έτσι… προστατεύουν τον κ. Σαμαρά.
Τους θυμίζουμε τι έλεγε ο Μακιαβέλι: «Δεν έχει μικρή σημασία για έναν ηγεμόνα η εκλογή των υπουργών του: Αυτοί είναι καλοί ή όχι, ανάλογα με τη σύνεση του ηγεμόνα. Και η πρώτη υπόθεση που μπορεί να κάνει κάποιος για το μυαλό ενός άρχοντα είναι να δει τους ανθρώπους που έχει γύρω του. Και όταν είναι ικανοί και πιστοί, μπορεί πάντοτε να έχει τη φήμη του συνετού (…). Αλλά, όταν είναι αλλιώτικοι, δεν μπορεί να σχηματίσει κανείς ευνοϊκή κρίση γ” αυτόν, γιατί το πρώτο λάθος που κάνει, το κάνει σ” αυτή την εκλογή».
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου