Σύμφωνα με τη λογική του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, οι δικαστικοί, οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί είναι οι «πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες που επλήγησαν από το μνημόνιο». Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από τα λεγόμενά του, αφού από τη μια λέει ότι θα το μοιράσει στους πιο αδύναμους και από την άλλη, το τάζει στις συγκεκριμένες ομάδες
Ο πρωθυπουργός επιμένει να υποστηρίζει τόσο στο δημόσιο λόγο του, όσο και στις διαρροές...
Ο πρωθυπουργός επιμένει να υποστηρίζει τόσο στο δημόσιο λόγο του, όσο και στις διαρροές...
προς τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, ότι το μεγαλύτερο τμήμα του περιβόητου πρωτογενούς πλεονάσματος θα δοθεί σε ένστολους, χαμηλοσυνταξιούχους και αδύναμες κοινωνικές ομάδες που επλήγησαν από το μνημόνιο. Έχει μάλιστα πολλές φορές τάξει την επανόρθωση των αδικιών του μνημονίου στις παραπάνω κατηγορίες και στους δικαστικούς, που αποτελούν ένα συνδυασμό πελατών-ψηφοφόρων της Ν.Δ, αλλά και χρήσιμων για την κυβέρνηση κλάδων.
Γιατί όμως επιλέγει να το τάξει στους δικαστικούς και όχι στους νέους δασκάλους που παίρνουν 600 ευρώ και δεν μπορούν να ζήσουν; Γιατί στους αστυνομικούς και όχι στους ανέργους και στις μονογονεικές οικογένειες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας; Γιατί στους στρατιωτικούς και όχι σε αυτούς που πηδάνε κάθε μέρα από τα μπαλκόνια και τις ταράτσες γιατί δεν αντέχουν άλλο να ζουν «για ένα ματωμένο πιάτο φαί», όπως έγραψε σε σημείωμα που άφησε εχθές άλλη μια απελπισμένη γυναίκα που επιχείρησε να βάλει τέλος στη ζωή της;
Αν ο πρωθυπουργός ήθελε πραγματικά να επανορθώσει τις αδικίες των μνημονίων, θα έπρεπε να το κάνει για όλους. Με ποια αυθαίρετη λογική αποφασίζει να μοιράσει όπως θέλει το όποιο «πλεόνασμα» που προέκυψε, εξαθλιώνοντας την ελληνική κοινωνία; Και γιατί αποφασίζει ότι οι συγκεκριμένες κατηγορίες – όπως π.χ των δικαστικών και των ένστολων- είναι οι πιο αδύναμες, προκαλώντας την υπόλοιπη κοινωνία;
Ρητορικό το ερώτημα φυσικά, καθώς η απάντηση είναι αυτονόητη. Η λογική της αναδιανομής του «πλεονάσματος» είναι αυτή της συναλλαγής και της εξυπηρέτησης της κομματικής πελατείας, από τα μέλη μια πολιτικής τάξης που κατά τ’ άλλα παριστάνει τους «μεταρρυθμιστές» -αλλά αυτό φυσικά είναι ανέκδοτο.
Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ποια είναι τα κοινωνικά στρώματα και οι ομάδες που την ψήφισαν και ποιοι πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ . Δικαστές, ένστολοι, συνταξιούχοι, αγρότες, μεγαλοδικηγόροι, μεγαλογιατροί και γενικά οι πρωταθλητές της φοροδιαφυγής, αποτελούν την κομματική της πελατεία, την οποία και φροντίζει να διατηρεί. Είτε αναδιανέμοντας αυτά που παίρνει από άλλους, είτε κλείνοντας το μάτι στη φοροδιαφυγή και διατηρώντας προνόμια σε συγκεκριμένους μόνο κλάδους. Οι νέοι, οι άνεργοι, οι μορφωμένοι, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι δημόσιοι υπάλληλοι γνωρίζει ότι δεν την ψήφισαν και ότι έχουν περάσει στην απέναντι όχθη, για αυτό και τους αντιμετωπίζει απροκάλυπτα εχθρικά.
Η στάση της κυβέρνησης δεν ξαφνιάζει. Είναι αναμενόμενη. Κάνει ότι μπορεί για να επιβιώσει και να μην παραδώσει την εξουσία. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι η ανοχή της κοινωνίας που παρακολουθεί τον πρωθυπουργό να εξαγγέλλει πως θα μοιράσει στην κομματική του πελατεία αυτά που της στέρησε, γονατίζοντας την. Γιατί φυσικά, όλοι γνωρίζουν πως δεν πρόκειται για πραγματικό πλεόνασμα μιας ευημερούσας κοινωνίας. Το πραγματικό πλεόνασμα αυτής κυβέρνησης, άλλωστε, είναι το πλεόνασμα θράσους.
Της Βασιλικής Σιούτη από ThePressProject
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου