Ηττηθήκαμε, ας το παραδεχτούμε

Mία απογοήτευση πια. Η επίσκεψή μου στην ΕΡΤ χθες ήταν σκέτη απογοήτευση. Συνάντησα μία παράδοση άνευ όρων. Τελειώσαμε. Ηττηθήκαμε. Συνολικά ως κοινωνία. Δεν ήταν μόνο ο ελάχιστος κόσμος που βρέθηκε εκεί, ούτε καν 2 χιλιάδες, ήταν όλο το σκηνικό της απελπισίας και της αδιαφορίας. Καμία οργή, κανένας θυμός, τίποτε. Έξω στο δρόμο πια, πεταγμένοι έξω, το ραδιομέγαρο κλειδωμένο, τα ΜΑΤ μπροστά στην πόρτα ως... ντεκόρ. Γραφικές καταστάσεις με...

τους αντιπαθείς (και συνυπεύθυνους με τους πολιτικούς) συνδικαλιστές στα μικρόφωνα να καλούν σε αγωνιστική εγρήγορση έναν κόσμο που, απλώς, δεν υπήρχε. Δεν ήταν χθες εκεί. Και όσοι βρέθηκαν στην Αγία Παρασκευή, κάθονταν στα σκαλάκια δίπλα-δίπλα με τα ΜΑΤ, άλλοι να καπνίζουν, άλλοι να μιλούν στα κινητά τους τηλέφωνα, τα... όργανα της τάξης να βαριούνται. Κι αυτά τη δουλειά τους έκαναν (ναι, τα ΜΑΤ), κι εμείς ως διαδηλωτές τη δική μας. Ιονέσκο, ένα θέατρο του παραλόγου, ο καθένας με το ρόλο του.  Ακόμα και οι καντίνες με τα βρώμικα. Βαρέθηκα να γίνεται ένα είδους πανηγύρι με τις καντίνες και την τσίκνα έξω από την ΕΡΤ.

Βγήκαν και οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ κι έστησαν ένα πρόχειρο δελτίο ειδήσεων στο δρόμο, το πολυδιαφημίσαμε όλοι μας και το σπρώξαμε μέσω social media, πάλεψαν και παλεύουν τα παιδιά του ThePressProject να βγάλουν ήχο και εικόνα της ΕΡΤ. Και; Τι κερδίσαμε; Τίποτε, ο αγώνας είναι χαμένος. Το κτήριο της ΕΡΤ πέρασε στα χέρια τους, ούτως ή άλλως νόμους δεν υπολογίζουν, δεν κρατούν καν τα προσχήματα, δεν τους ενδιαφέρει αν οι εικόνες που ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο δείχνουν ΜΑΤ μέσα στην ΕΡΤ (ούτε στις δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής δεν έχει συμβεί αυτό έγραψε ο Γιώργος Αυγερόπουλος) και... χειροπέδες στα κάγκελα. Δεν τους νοιάζει ακόμα κι αν δεν επικυρώσουν την πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την ΕΡΤ. Και; Τι έγινε;

Και οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ; Απογοητευμένοι κι αυτοί, σε αδιέξοδο -αδιέξοδο ήταν η κατάσταση ούτως ή άλλως έτσι όπως είχε καταντήσει πια- να περιμένουν να δουν τι θα συμβεί με τις αποζημιώσεις τους. Παρέδωσαν και αυτοί... Τους καταλαβαίνω.
Για τους δημοσιογράφους της ΔΤ δεν θέλω να πω κάτι τώρα. Ο αγώνας πάντως χάθηκε όταν οι περισσότεροι εργαζόμενοι της ΕΡΤ έσπευσαν να κάνουν αίτηση για τη ΝΕΡΙΤ. Αυτό ήταν το καθοριστικό σημείο. Η εξουσία έχει τον τρόπο. Κι εμείς, πια, έχουμε μόνο την απελπισία μας. Αντί να βγούμε να τα κάνουμε όλα (πολιτικό) μπάχαλο.

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος από e-tetradio