Το παραμύθι της διαπραγμάτευσης

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ζούμε σε μία χώρα που της αρέσουν οι μύθοι και τα παραμύθια. Η μυθική διάσταση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, όταν θέλεις να τονώσεις με αρνητικό ή θετικό τρόπο συγκεκριμένα στοιχεία από την πραγματικότητα. Βέβαια, τόσο οι μύθοι, όσο και τα παραμύθια δεν μπορούν να διαρκέσουν αιώνια. Κάποια στιγμή τελειώνουν.

Στην Ελλάδα, παρόλο που έχουμε κλείσει τρία χρόνια μνημονίου και βάρβαρης οικονομικής...

λιτότητας κάποιοι μύθοι είναι ακόμα ζωντανοί.  Αυτό συμβαίνει γιατί το πνευματικό επίπεδο του Έλληνα είναι ιδιαίτερα χαμηλό, γιατί δεν μπορούμε να χωνέψουμε τη σκληρή πραγματικότητα και γιατί δεν υπάρχει κανένας πολιτικός που θα τολμήσει να πει την αλήθεια στον κόσμο. Για παράδειγμα, ένα από τα πιο κλασικά παραμύθια των τελευταίων ετών είναι αυτό της διαπραγμάτευσης. Όποτε πλησιάζει η επικείμενη επίσκεψη της τρόικας, οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ των νταβατζήδων αρχίζουν να επαναλαμβάνουν μηχανικά τις ίδιες λέξεις, με αποτέλεσμα να χάσουν οι λέξεις το νόημα τους.

Λυπούμαστε που σας χαλάμε τη διάθεση, αλλά ήρθε η ώρα να τελειώσει το παραμύθι της διαπραγμάτευσης. Αγαπητέ ελληνικέ λαέ, σε πληροφορούμε ότι τα επίσημα πολιτικοοικονομικά κείμενα και οι διακρατικές διεθνείς συμφωνίες, έτσι όπως αυτές συμφωνούνται και υπογράφονται ανάμεσα σε δύο ή και περισσότερες χώρες, δεν μπαίνουν στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης. Ποτέ των ποτών. Ή εφαρμόζονται πλήρως αυτά που έχουν υπογραφεί ή καταγγέλλονται, συνήθως μετά από ένα πόλεμο ή μία αιματηρή κοινωνική επανάσταση.

Με τη συνθήκη των Σεβρών, που υπογράφτηκε το καλοκαίρι του 1920, η Οθωμανική αυτοκρατορία παραχώρησε στις νικήτριες δυνάμεις του Α Παγκοσμίου Πολέμου και στους συμμάχους τους αρκετά εδάφη. Π.χ. η Ελλάδα πήρε τη Θράκη και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος. Αυτή η συνθήκη ήταν αδιαπραγμάτευτη, όπως όλες, και μόνο μετά από ένα πόλεμο θα μπορούσαν να αλλάξουν οι όροι της, όπως και τελικά έγινε. Με τη συνθήκη της Λωζάνης, που υπογράφτηκε το καλοκαίρι του 1924, η Τουρκία ξαναπήρε τη Δυτική Θράκη και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος.

Αυτά τα υπενθυμίζουμε για τα 10 εκ. χρυσόψαρα που επιμένουν να ξεχνάνε ότι η Ελλάδα έχει υπογράψει ένα επίσημο μνημόνιο συνεργασίας με τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτό το μνημόνιο περιέχει συγκεκριμένες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στους δανειστές της και αναλύει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες την ισοπέδωση που πρέπει να υποστεί η ελληνική οικονομία για να καταφέρει να πληρώσει τα δανεικά και τους τόκους. Και ξέρεις ποιο είναι το καλύτερο της υπόθεσης; Ότι όλα αυτά δεν διαπραγματεύονται ΡΕ Μ@Λ@Κ@. Η τα εφαρμόζεις κατά γράμμα ή τα καταγγέλεις συνολικά.

Είναι δυνατόν μετά από 3 χρόνια οικονομικής κατοχής, να πιστεύεις ακόμα ότι μπορεί ένας πολιτικός να διαπραγματευθεί αυτά που έχει δεχτεί και υπερψηφίσει η ελληνική κυβέρνηση με το πρώτο μνημόνιο, το δεύτερο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο; Η πολιτική δεν είναι φιλική κουβεντούλα ανάμεσα σε καφέ και τσιγάρο, δεν έχει ευαισθησίες και αισθήματα, ούτε όρεξη για παιχνίδια. Η πολιτική είναι νόμοι, δεσμεύσεις και νουμεράκια. Καμία διαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνει από κανένα, πόσο μάλλον από ανθρωπάκια τύπου Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά πάνω σε ένα επίσημο έγγραφο.

Αγαπητέ ελληνικέ λαέ, καταλαβαίνουμε ότι σου χαλάμε το μύθο του ατρόμητου και του γενναίου, που τόσο αδικαιολόγητα έχεις σχηματίσει για τον εαυτό σου, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο αρμόδιος υπουργός των Οικονομικών δεν μπορεί να αποφασίσει ούτε για το ΦΠΑ της μελιτζανοσαλάτας χωρίς την έγκριση της τρόικας. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Η περιβόητη "διαπραγμάτευση", που λένε οι πολιτικοί και τα παπαγαλάκια τους, είναι τα φαξ που έρχονται από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο και περιγράφουν αναλυτικά τι πρέπει να κάνει η εκάστοτε κυβέρνηση. Όλα τα άλλα είναι για τους αφελείς.

Από το Imf fuck off μέσω apneagr