O πολιτικός ο οποίος ήταν περήφανος ως ο πλέον μνημονιακός του ελληνικού κοινοβουλίου , σε σημείο να χαρακτηριστεί ραγιάς, χθες, ανέφερε ότι οι αποφάσεις του είναι εθνικού συμφέροντος κ τις διαχώρισε από την τρόικα. Προφανώς, ο πονηρός υπουργός γνωρίζει ότι το μνημόνιο πολιτικά τελειώνει, η ΝΔ έχει αποφασίσει να απεμπλακεί από το μνημόνιο-αντιμνημόνιο και να αφήσει το κακό μνημόνιο πίσω...
Έτσι, ο ίδιος δε θέλει να στιγματιστεί αν και στην εποχή του διαδικτύου και την ώρα που θα ξιφουλκεί με το μνημόνιο και θα υπερασπίζεται ό,τι είναι εθνικό, το youtube θα πάρει φωτιά με τις δηλώσεις 4 περήφανων μνημονιακών ετών. Αλλά ποια η σημασία; Το ίδιο συνέβη όταν ο συγκεκριμένος κύριος ήταν βουλευτής του ΛΑΟΣ και απέκλειε κάθε σχέση με τη ΝΔ και ξεφτίλιζε τον Σαμαρά σε κάθε ευκαιρία.
To χειρότερο όλων είναι ότι υπάρχουν προοδευτικοί πολίτες της χώρας που αδυνατούν να διακρίνουν την κοροϊδία και απονέμουν τα εύσημα στην τελευταία κωλοτούμπα. Εκεί που σου έρχεται να κάνεις εμετό από το λαϊκισμό, ξάφνου, συναντάς ανθρώπους που εκτιμάς να τον χειροκροτούν και αναρωτιέσαι...
αν υπάρχει ελπίδα στη νέα σχολή πολιτικής που πλέον κυριαρχεί. Και είναι αυτή η σχολή των πολιτικών-πωλητών, αυτών που κατέχουν την τέχνη να πουλάνε ότι είναι μεταρρυθμιστές, ευρωπαϊστές, προοδευτικοί, λαϊκοί δεξιοί, εθνικιστές, όλα σε ένα και να πείθουν τον καθένα χωριστά. Είναι αυτοί που δεν παράγουν πολιτική αλλά την πουλάνε, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, και, προφανώς δε μιλώ για το προηγούμενό του επάγγελμα, θεωρώ ευτέλεια τις επιθέσεις που δέχεται για το επάγγελμά του αλλά τη μεταφορά της τεχνικής της πώλησης στην πολιτική. Ποστάρω ξανά το παράδειγμα, αν και μάλλον ξοδεύω τα λόγια μου....
η περικοπή ΔΕΝ είναι μεταρρύθμιση,
η συγχώνευση ΔΕΝ είναι εξυγίανση,
η μείωση του Δημόσιου Τομέα ΔΕΝ σημαίνει αύξηση της παραγωγικότητας.
Η μεταρρύθμιση δεν έχει να κάνει με τον περιορισμό, τη μείωση των δαπανών, τις συγχωνεύσεις αλλά με αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας οι οποίες θα κάνουν το μοντέλο ευέλικτο, παραγωγικό και κοινωνικά χρήσιμο. Και πράγματι, σε κάποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η μείωση των δαπανών, η οποία μπορεί να προκύψει με διάφορους τρόπους, ένας εξ αυτών είναι και η μείωση του ανθρώπινου δυναμικού. Μόνο που, σύντροφοι μεταρρυθμιστές, αυτό που, σήμερα, υποστηρίζετε δε λέγεται μεταρρύθμιση, λέγεται εκκαθάριση και υπάρχει ειδική επαγγελματική κατηγορία ανθρώπων στην αγορά που ασχολείται με αυτόν τον τομέα.
Επί παραδείγματι, ο Μεσσήνιος Γκίκας Μάναλης προσελήφθη από τον Σαμαρά μέσω Κεδίκογλου και με τις ευλογίες του Στουρνάρα να αναλάβει το μεταβατικό στάδιο από την ΕΡΤ στη ΝΕΡΙΤ, όχι επειδή είναι μεταρρυθμιστής αλλά εκκαθαριστής με επιτυχημένο παρελθόν. Ο δε Μάναλης εγκατέλειψε τη ΝΕΡΙΤ για μία τράπεζα και η συγκυβέρνηση επέλεξε τον Γιώργο Προποκάκη, ορθώς κατά την άποψή μας διότι πρόκειται για πραγματικό και όχι μαιμού μεταρρυθμιστή.
Σύντροφοι μεταρρυθμιστές, έχετε μπερδέψει τις βούρτσες...
σ.σ: ιδεολογικά, θεωρούσα τον εαυτό μου μεταρρυθμιστή. Μού ΄καψε το ιδεολόγημα ο Σαμαράς. Εφ΄εξής θα χρησιμοποιώ το προοδευτικός. Και θα ΄χω κ τον πυροσβεστήρα δίπλα μου. Μην έρθουν οι «προοδευτικοί» και μου το κάψουν και δαύτο.
Από epikairo
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου