«Η Τρόικα μοιάζει περισσότερο με ποδοσφαιρική ομάδα χωρίς προπονητή, χωρίς σαφή ορισμό του ποιος παίζει και σε ποιο γήπεδο». Μια απλή, απολύτως κατανοητή προσέγγιση από το Reuters για το προφίλ που έχει διαμορφώσει πια αυτή η «ένωση» που αυτοαποκαλείται «διασώστης προβληματικών χωρών».
«Κατά πάσα πιθανότητα οφείλει πια να βρει...
νέο προπονητή, καθώς μετρά το ιστορικό ρεκόρ της μίας νίκης, μιας ήττας και μια ισοπαλίας», γράφει ο Πολ Τέιλορ, που αναλύει ότι η ήττα αφορά την Ελλάδα, η ισοπαλία «θεωρητικά» την Πορτογαλία και η νίκη, επίσης «θεωρητικά» την Ιρλανδία.
Πηγή του ΔΝΤ, μιλώντας στο πρακτορείο υπό τον όρο της ανωνυμίας, επειδή ο ίδιος εξακολουθεί να ασχολείται με τα προγράμματα διάσωσης, είπε ότι το πραγματικό πρόβλημα με την Τρόικα ήταν ότι κανείς δεν ήταν υπεύθυνος.
Η τριάδα συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συγκροτήθηκε εσπευσμένα τον Μάρτιο του 2010, όταν το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα στην Ελλάδα εξερράγησαν. «Πίσω από κλειστές πόρτες, συγκρούστηκαν για το αν η Ελλάδα πρέπει να αναδιαρθρώσει το χρέος της, αναγκάζοντας τους επενδυτές να οδηγηθούν σε ιστορικές απώλειες», γράφει ο δημοσιογράφος του Reutres και συνεχίζει: «Κι εξακολουθούν να διαφωνούν για το αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να διαγράψουν κάποια δάνεια στην Αθήνα για να κάνει το χρέος της βιώσιμο μακροπρόθεσμα, ιδέα πολιτικά εκρηκτική ενόψει των γερμανικών εκλογών τον Σεπτέμβριο».
Η δημόσια αντιπαράθεση τους πλέον οδηγεί στο ερώτημα του αν η τρόικα έχει φτάσει στο τέλος του δρόμου. «Ολες οι πλευρές αισθάνονται πόνο, αλλά το διαζύγιο φαίνεται απίθανο», ισχυρίζεται ο αρθρογράφος.
Το ΔΝΤ λέει ότι μείωσε τα στάνταρ του για να υποστηρίξει ένα ελαττωματικό πρόγραμμα για την Ελλάδα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει ότι «θεμελιωδώς διαφωνεί» με την άποψη του ΔΝΤ πως το ελληνικό χρέος θα έπρεπε να είχε διαγραφεί νωρίτερα. Και η ΕΚΤ, λέει ότι το ΔΝΤ εφαρμόζει ένα εκ των υστέρων παραπλανητικό παιχνίδι.
«Θα ήταν η Lehman Brothers της Ευρώπης (σ.σ.: η κατάρρευση της Ελλάδας), δηλώνει στο Reuters ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της ΕΕ Όλι Ρεν. «Εξάλλου», συμπληρώνει «δεν θυμάμαι ο τότε διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν να προτείνει πρόωρη αναδιάρθρωση του χρέους, ωστόσο θυμάμαι ότι η Κριστίν Λαγκάρντ δεν διαφώνησε σε αυτό».
«Το ΔΝΤ πρέπει να αποχωρήσει από την Τρόικα»
«Η πιο καταστροφική υποψία», συνεχίζει το δημοσίευμα «προκύπτει από τη μελέτη του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα. Οτι η Τρόικα έκανε υπερβολικά αισιόδοξες προβλέψεις για την ανάπτυξη και «μασάζ» στους αριθμούς του χρέους, επειδή οι πολιτικοί ηγέτες της ευρωζώνης ασκούσαν αθέμιτη επιρροή στη διαδικασία».
Ενας πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ, ο Οσμάν Μάντενγκ, δηλώνει: «Οι αποφάσεις θεωρήθηκαν πως πρέπει να ληφθούν στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες και όχι από το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ. Το ΔΝΤ δεν πρέπει ποτέ ξανά να είναι ένας μικρός εταίρος με αυτόν τον τρόπο. Θα πρέπει είτε να αποχωρήσει από την τρόικα τώρα ή να έχει τον αποκλειστικό έλεγχο των προγραμμάτων διάσωσης».
«Ρόδινες προβλέψεις»
Το δημοσίευμα αναλύει και τις προβλέψεις που ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν.
«Πολλοί ανεξάρτητοι οικονομικοί εμπειρογνώμονες υποστήριξαν εξαρχής ότι η Ελλάδα ποτέ δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσει το βουνό του χρέους της και αμφισβήτησε τις ρόδινες προβλέψεις της Τρόικας για την ελληνική οικονομία. Διότι στο αρχικό ελληνικό πρόγραμμα προβλεπόταν ότι το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν θα συρρικνωθεί κατά μόλις 3,5% μεταξύ 2009 και 2013, ενώ στην πραγματικότητα συνετρίβη κατά 22%.
Οι προβλέψεις για την ανάπτυξη στην Πορτογαλία, όπου το αποτέλεσμα του προγράμματος προσαρμογής παραμένει αβέβαιο, ήταν επίσης υπερβολικά αισιόδοξες, αν και όχι της ίδιας τάξης μεγέθους με την Ελλάδα.
Το μεγαλύτερο σφάλμα στις προβλέψεις αφορά στην ανεργία. Στην Ελλάδα, η Τρόικα προέβλεπε αρχικά ένα μέγιστο επίπεδο ανεργίας της τάξης του 14,8% ανά έτος. Ο πραγματικός αριθμός είναι 27%.
Ακόμη και στην Ιρλανδία, η μία "επιτυχία" που επέστρεψε στην ανάπτυξη και αναμένει να επιστρέψει στην αγορά για χρηματοδότηση του τρέχοντος έτους, η τρόικα υποτίμησε τις απώλειες θέσεων εργασίας και τη σχετική κοινωνική ζημία».
Από iefimerida
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου