Η κυβέρνηση μας λέει πως η κρίση στην Ελλάδα τελειώνει. Αλλά όπως λένε οι αμερικανοί, «δεν έχει τελειώσει αν δεν τραγουδήσει η χοντρή κυρία».
Για αυτό το λόγο λοιπόν κάποιοι στον διοικητικό μηχανισμό αυτής της χώρας αποφάσισαν να μην μπορεί να τραγουδήσει η χοντρή κυρία: Ούτε η λεπτή κυρία. Ούτε το στρουμπουλό κορίτσι. Ούτε ο εύσωμος κύριος.
Γιατί σήμερα, το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το ΙΚΑ έστειλε εξώδικο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (ΚΩΘ), το μοναδικό κρατικό ωδείο της χώρας: Έχετε 3 τρεις μέρες να μαζέψετε...
τα μπογαλάκια σας, τα όμποε σας, τα κλαρινέτα σας, τους μικρούς τυμπανιστές σας και τα αηδονάκια σας και να φύγετε. Να πάτε αλλού. Αυτό στην ουσία επέβαλε δικαστικά το ΙΚΑ στο Ωδείο.
Το κράτος κάνει έξωση στο κράτος.
Παράλογο; Καθόλου παράλογο σε μια χώρα του παραλόγου όπου υπάρχουν πολλά «κράτη» εν κράτει: Από το κεντρικό πολιτικό σύστημα εξουσίας μέχρι τους δερβέναγες δημοσίων υπηρεσιών και τον κάθε μπάτσο που τα τελευταία χρόνια επιδίδεται σε όργια ασυδοσίας και εξευτελισμού των πολιτών με τις ευχές των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Το κράτος κλείνει το κράτος. Το κράτος κάνει έξωση στο κράτος. Καθόλου παράλογο αγαπητοί μου, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου το κράτος είναι ο δήμιος του κράτους και ο εγγυητής της κατάλυσης του και της άτυπης διάσπασής του σε φέουδα ιδιωτικής εξουσίας.
Μόλις τρεις λοιπόν μετά το χουντικό κλείσιμο της Ελληνικής ΡαδιοΤηλεόρασης που παρά τα χίλια όσα στραβά της είχε ειδικό πολιτισμικό βάρος, κάποιος αποφάσισε να κάνει έξωση στο ΚΩΘ, άλλη μια νησίδα πολιτισμού αυτής της χώρας.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε από πόσο ψηλά ήρθε αυτή η άθλια εντολή πολιτισμικής εξαθλίωσης. Δεν ξέρουμε αν η διοίκηση του ΙΚΑ λειτούργησε αυτόβουλα ή αν η εντολή ήρθε από τον πρωθυπουργό της «ανάπτυξης». Απ όπου και αν ήρθε, ο εντολέας έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο του φασίστα. Είναι ο εντολέας που αξίζει την Έξωση από την πολιτική ζωή και τη δημόσια διοίκηση και όχι το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Αν δείτε παιδάκια να ζητιανεύουν τραγουδώντας όπερα, να θυμάστε ότι κάποτε υπήρξε το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Ο πολιτισμός στην Ελλάδα, ή μάλλον ότι έχει απομείνει από αυτόν, βάλλεται λυσσαλέα:
Σχολεία χωρίς θέρμανση και βιβλία, απολύσεις καθηγητών, συγχωνεύσεις πανεπιστημίων που θα μας δώσουν νέους επιστημονικούς κλάδους όπως αυτή του «κβαντικού κομμωτή», το κλείσιμο της ΕΡΤ και τώρα η έξωση του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, όλα τους μαρτυρούν τον βαρβάτο ανθελληνισμό και το αντικοινωνικό μένος των εσχάτων κυβερνήσεων που εφαρμόζουν όχι μόνο «τελικές» αλλά έσχατες λύσεις.
Σε προηγούμενο άρθρο μας (http://agriazwa.blogspot.gr/2013/04/blog-post_23.html) αποδείξαμε πως τα δημογραφικά στοιχεία της χώρας τα χρόνια του μνημονίου μαρτυρούν μια «αρχόμενη γενοκτονία» αν μας επιτραπεί ο όρος.
Μιλάμε για το απόγειο μιας οικονομικής, πνευματικής, κοινωνικής και βιοτικής εξόντωσης. Τα τρία χρόνια «οικονομικοπολιτικού πειραματισμού» ήταν απλά τα απαραίτητο προστάδιο για να «μαλακώσει» ο πληθυσμός με τη μέθοδο του χταποδιού: Χτυπάς το χταπόδι ξανά και ξανά στο βράχο και λες στον φιλόζωο ότι είναι ο μόνος τρόπος να σπάσει ο βράχος για να τον κάνεις οικοδομικό υλικό για να έχουμε ανάπτυξη.
Είχαμε πολλές αναπτύξεις σε αυτή τη χώρα: Είχαμε τον εκσυγχρονισμό του Κου Σημίτη που μας έκανε καινούριους. Την πράσινη ανάπτυξη του κου Παπανδρέου λες και αυτή η χώρα δεν είχε πράσινο. Και τώρα την ανάπτυξη του κου Σαμαρά.
Την ανάπτυξη που μετατρέπει όλη τη χώρα σε σκλαβοπάζαρο.
Ο κος Σαμαράς λατρεύει την ανάπτυξη. Λατρεύει και τον τουρισμό τον οποίο χαρακτηρίζει ως τη «βαριά βιομηχανία της χώρας». Λατρεύει και τον πολιτισμό όντας απίστευτα πολιτισμικά προικισμένος ο ίδιος.
Και όπου τα βρει μαζί τα εξοντώνει να μην χωρίσουν ποτέ τουρισμός και πολιτισμός. Όπως κάνει στην Ιερισσό της Χαλκιδικής όπου τρομοκρατεί ένα ολόκληρο χωριό με απαγωγές και εισβολές των ΜΑΤ για να προστατεύει μια επένδυση που «χαρίστηκε» σε καναδική εταιρία, μια επένδυση που έχει τη δυνατότητα να ρυπάνει ολόκληρη τη Χαλκιδική και τα νερά της, να κάνει τοξικό βούρκο μια περιοχή εξωτικής ομορφιάς στην οποία βρίσκονται ξεχασμένα και επιεικώς ατημέλητα και τα Αρχαία Στάγιρα. Αντί λοιπόν για προσεκτική ανάπτυξη του τουρισμού, του αρχαιολογικού τουρισμού συμπεριλαμβανομένου, έχουμε ανάπτυξη της μαζικής χρυσοθηρίας. Αντί η Χαλκιδική να γίνει η Aristotelisland γίνεται Ελντοράντο.
Μετά το ΚΘΩ τι άλλο θα κλείσουν; Την Ακρόπολη; Θα την κλείσουν για μερικές βδομάδες με πρόσχημα την κρίση για την ιδιωτικοποιήσουν και αυτή; Ή θα την γκρεμίσουν για να σηκώσουν οι εργολάβοι πολυκατοικίες με θέα; Γιατί όχι; Ανάπτυξη δεν είναι και αυτό;
Αλλά ας γυρίσουμε στο Ωδείο και τις λεπτομέρειες της έξωσής του. Το όμορφο κτήριο είχε παραχωρηθεί από το υπουργείο πολιτισμού στο Ωδείο το 1985 με δεκαπενταετή σύμβαση έναντι συμβολικού ποσού. Από το 1999 και έπειτα η σύμβαση δεν έχει ανανεωθεί και αυτό μάλλον όχι από αμέλεια του Ωδείου. Το ωδείο παράτυπα αλλά εντελώς δικαιολογημένα συνέχιζε να στεγάζεται στο κτήριο, συντηρώντας το.
Επί Παπανδρέου, η κρατική επιχορήγηση μειώνεται δραματικά για να επανέλθει σε κάπως υποφερτά επίπεδα τα επόμενα δύο χρόνια. Όπως και να έχει, η κρατική επιχορήγηση δεν έφτανε για να καλύψει τις πάγιες και διαρκής ανάγκες του ιδρύματος. Ας πάρουμε μια εικόνα για το που οδήγησαν το ωδείο οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Το ωδείο το 2012 είχε 83 καθηγητές, αριθμός που μπορεί να φαίνεται μεγάλος για τους 500 σπουδαστές (ουσιαστικά υπότροφους) του ωδείου, απόλυτα δικαιολογημένος όμως λόγω του ειδικού και πολυσύνθετου χαρακτήρα των μουσικών σπουδών.
Τον Μάιο του 2012 το ωδείο θα κηρύξει απεργία οι λόγοι της οποίας περιγράφονται σε δημοσίευμα της εποχής: «Πλην των 18 μόνιμων καθηγητών, όλοι οι υπόλοιποι παραμένουν απλήρωτοι επί 8μηνο. Η επιχορήγηση, η οποία καλύπτει κατά 80% ανελαστικές δαπάνες, μειώθηκε κατά 50%. Την ίδια στιγμή υπάρχει διοικητικό κενό, καθώς παραιτήθηκαν τα 2 από τα 5 μέλη του Δ.Σ., ενώ εδώ και 9 μήνες παραμένει κενή και η θέση του διευθυντή.»[1]
Παρά την ελλιπέστατη χρηματοδότηση του, η διοίκηση του Ωδείου επιχειρεί να έρθει σε κάποιον συμβιβασμό με το ΙΚΑ και να ανανεωθεί η σύμβαση προτείνοντας μίσθωμα 4000 ευρώ μηνιαία και την προοπτική για εκ νέου αναπαλαίωση του κτηρίου μέσω ένταξης της χρηματοδότησης σε προγράμματα ΕΣΠΑ. Η υποδιευθύντρια του ΙΚΑ κα Τριανταφυλλίδη, αρχικά θετική στις προτάσεις της διοίκησης του Ωδείου, σταμάτησε μυστηριωδώς και αιφνιδίως να ανταποκρίνεται στις διαδοχικές κρούσεις και τις προσφορές του Ωδείου. Η πρόταση του ΙΚΑ ήταν 12000 μηνιαίο μίσθωμα ποσό εξωφρενικό για τις δυνατότητες του ωδείου. Ούτε Ευρώ παρακάτω. Από τις 18 Φεβρουαρίου που το ωδείο κατάθεσε την πρόταση του των 4000 ευρώ και της αναπαλαίωσης του κτηρίου, το ΙΚΑ κωφεύει μυστηριωδώς και έχει ουσιαστικά σιωπηλά και μονομερώς κηρύξει το τέλος των διαπραγματεύσεων. Το κράτος σταμάτησε να διαπραγματεύεται με το δημόσιο!
Απροειδοποίητα μερικούς μήνες μετά θα στείλει το εξώδικο και μάλιστα εν μέσω εξεταστικής περιόδου του Ωδείου.
Ένας ακόμη άστεγος, από τους χιλιάδες άστεγους που οι διοικητικοί μηχανισμοί έχουν δημιουργήσει. Μια ακόμη έξωση τώρα που η κυβέρνηση στοχεύει να κάνει άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών και να παραδώσει εκατοντάδες χιλιάδες υποθηκευμένα σπίτια σε οικονομικούς καρχαρίες.
Νέο κύμα καταστροφής. Από εδώ και πέρα οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές και ακόμη πιο δραματικές.
Το Ωδείο του χρόνου θα έκλεινε τον ένα αιώνα από την αρχή της λειτουργίας του το 2014. Παρά τις προσπάθειες της διοίκησης, το Ωδείο δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να βρει στέγη για να καλύψει τις ανάγκες του και είναι εξαιρετικά απίθανο να βρει μέσα στις επόμενες τρεις εργάσιμες μέρες.
Το μέλλον του Ωδείου είναι αβέβαιο. Σε αντίθεση με το μέλλον της χώρας. Αυτή, αν συνεχίσουν αυτές οι ανθρωποκτόνες πολιτικές θα κλείσει.
Στα σύνορα της χώρας θα μπουν ταμπέλες: Ελλάδα: Κλειστή λόγω ανακαίνισης. Προσεχώς mall.
Το Πέτρου Αργυρίου από agriazwa
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου