Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Η ΥΕΝΕΔ στην εποχή των μνημονίων

Μα είναι δυνατό, με οποιαδήποτε λογική, να κλείνουν την δημόσια τηλεόραση; Το ερώτημα τίθεται καλόπιστα από αρκετούς ανθρώπους, ιδιαίτερα όσους έχουν το αρνητικό προνόμιο να θυμούνται το ‘’ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ, ΔΙΑΚΟΠΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ’’ της χουντικής ΥΕΝΕΔ (Υπηρεσία Ενημέρωσης Ενόπλων Δυνάμεων).

Και όμως η απόφαση του Σαμαρά και των λοιπών, μπορεί με την  κοινή λογική να είναι ανήκουστη, ωστόσο στο πλαίσιο της παράλογης λογικής της σαρωτικής μνημονιακής επίθεσης στα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, είναι απολύτως …λογική και προβλέψιμη.

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η τρόικα ζητούσε άμεσα αίμα με 2.000 απολύσεις στον Ιούνιο. Έχει σημασία ότι ξεκίνησαν ακριβώς από την ΕΡΤ, τη δημόσια τηλεόραση.

Έχουμε και μια ειδικότερη επίθεση γκαιμπελικού χαρακτήρα, που στόχο έχει όχι απλά τη χειραγώγηση...
της ενημέρωσης, αλλά μια πραγματική λοβοτομή στη σκέψη των ανθρώπων που στενάζουν στη λιτότητα, την ανεργία, την ανασφάλεια.

‘’Δεν θα επιτρέψω να γυρίσουμε στα σκοτάδια’’

(Α. Σαμαράς)

Ας δούμε τι έγραφαν οι εφημερίδες μία ακριβώς μέρα πριν ο ακροδεξιός Κεδίκογλου αρχίζει να γαβγίζει για το ‘’σκάνδαλο σπατάλης’’ στη δημόσια τηλεόραση:

‘’Δεν θα επιτρέψω να ξαναγυρίσει η χώρα στα σκοτάδια, δήλωσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε με τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, μετά τη συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου.’’

Μήπως έχουμε λάβει ήδη την απάντηση;

Κατά τους κοινωνικούς δολοφόνους εκπροσώπους της αντεργατικής πολιτικής, το 1,5 εκατομμύριο ανέργων, οι μισθοί πείνας, η απέραντη φτώχεια, τα κύματα ξενιτεμού, οι 4.000 αυτοκτονίες, οι γέροντες χωρίς φάρμακα, συνιστούν το ΦΩΣ!

Αν έχεις φιλοδοξία αυτή η προσέγγιση να γίνει πιστευτή, πρέπει να πάς σε μεθόδους προπαγάνδας και διαστροφής της αλήθειας, με βάση τα οποία ο ναζιστής Γκαίμπελς θα αποδειχθεί απλό αθώο σχολιαρόπαιδο. Οι πωλητές έχουν βαρεθεί να ακούν στα σεμινάρια πωλήσεων: ''δεν λέμε ποτέ ψέμματα, αλλά υπερβολές''. Αυτή η συνταγή στους πωλητές της δημόσιας περιουσίας δεν αρκεί, πρέπει να αντιστραφεί: ''δεν λέμε υπερβολές, αλλά καθαρά ψέμματα''.

Υπερβολές, θα πει κάποιος. Απλώς επρόκειτο για μια ακόμη μπαρούφα ενός ανόητου βλαχο-Μεσσήνιου πολιτικού παλαιάς κοπής.

‘’Η  πρόοδος είναι εντυπωσιακή’’


(Ζαν Κλοντ Γιούνκερ)

Δεν είναι καθόλου έτσι! Ας δούμε τον ευρωπαϊκό γκαιμπελισμό να ξεχειλίζει στα λεγόμενα  του Προέδρου του Λουξεμβούργου, στις δηλώσεις που αυτός έκανε μαζί με τον Σαμαρά:

‘’Η  πρόοδος είναι εντυπωσιακή είπε από την πλευρά του ο πρώην επικεφαλής του Eurogroup, καλώντας την ΕΕ να στηρίξει την Ελλάδα στο θέμα της αντιμετώπισης της ανεργίας’’.
Και παρακάτω:

«Θέλησα να επανέλθω στην Ελλάδα για να διαπιστώσω το εύρος της προόδου που έχει σημειωθεί από τον ελληνικό λαό και από την ελληνική κυβέρνηση’’.

Για να προσθέσει στο τέλος:

«Χάρη στις επίπονες προσπάθειες, στο συνεχόμενο θάρρος που επέδειξε ο ελληνικός λαός μπορούμε πλέον να ατενίζουμε με πολύ μεγάλη αισιοδοξία το μέλλον της Ελλάδας και τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των ελλήνων πολιτών».


Να λοιπόν που πρόοδος για τον εκπρόσωπο της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ακριβώς ο αφανισμός του ελληνικού λαού, των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων του.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο της επιχείρησης αντιστροφής της πραγματικότητας, μπορούμε να ερμηνεύσουμε ότι επιχειρείται να γίνει.

‘’Το κλείσιμο της ΕΡΤ  είναι υπόθεση της ελληνικής κυβέρνησης, που με αυτό το μέτρο εκπληρώνει τις υποχρεώσεις απέναντι στην τρόικα»


(Στέφαν Σάιμπερτ, εκπροσώπου της κυβέρνησης Μέρκελ)

Δεν έλλειψαν οι φωνές της ανοησίας που εξακολουθούν να αναμένουν την επαναφορά στη λογική, μέσω της παρέμβασης της πολιτισμένης Ευρώπης.

Ας δούμε πως βλέπει τα πράγματα η Γερμανική κυβέρνηση. Να τι γράφουν οι σημερινές εφημερίδες (13/6/13)

‘’Ο Σάιμπερτ (εκπρόσωπος της κυβέρνηση Μέρκελ), σε κυβερνητική συνέντευξη τύπου στο Βερολίνο, τόνισε ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ «δεν είναι υπόθεση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, αλλά της ελληνικής, που με αυτό το μέτρο εκπληρώνει τις υποχρεώσεις απέναντι στην τρόικα»,  ενώ παράλληλα επεσήμανε πως αυτό το μέτρο ισχύει και για άλλους τομείς: «Αν το μνημόνιο, για παράδειγμα, προβλέπει ιδιωτικοποιήσεις ορισμένου ύψους, τότε δεν συζητάμε εδώ αν αυτό θα πλήξει την Άλφα ή τη Βήτα κρατική επιχείρηση», σημείωσε’’.

Όπως ξεκινά ένα κλασσικό χουντικό πραξικόπημα…


Το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της ΕΡΤ, με αστραπιαία κίνηση και μεθόδευση τυπικού στρατιωτικού πραξικοπήματος, στην εποχή των μνημονίων και της κοινωνικής καταστροφής, αποκτά μια τεράστια πολιτική σημασία, που υπερβαίνει την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου αγαθού της ενημέρωσης και της απώλειας εργασίας χιλιάδων ανθρώπων. Το ίδιο και η φασιστική απόφαση για μπλοκάρισμα της συχνότητας του 902 ΤV και η απαγόρευση αναμετάδοσης του προγράμματος της ΕΡΤ που συνεχίζουν οι εργαζόμενοι.

Να λοιπόν που στην μοντέρνα ή και μετα-μοντέρνα εποχή μας, τα κλασσικά πράγματα επιστρέφουν  ατόφια  και παίρνουν την εκδίκησή τους με ένα πολύ παραστατικό τρόπο: Η πρώτη πράξη κάθε στρατιωτικού πραξικοπήματος κατάλυσης ακόμη και της ανάπηρης αστικής δημοκρατίας, ήταν και είναι πάντα η κατάληψη του κτιρίου της κρατικής τηλεόρασης και του ραδιοφώνου.

‘’Όταν ακούσεις στρατιωτικό εμβατήριο στην τηλεόραση, ετοίμασε ξυριστικά και βαλίτσα’’... Έχει μείνει ζωντανή η μνήμη σε γενιές ανθρώπων.  Στρατιωτικά εμβατήρια, μαζί και δημοτικά τραγούδια με τσολιαδάκια, ήταν το μήνυμα για τον απλό κόσμο και ειδικά για τους αγωνιστές της αριστεράς, πως η χούντα είχε έλθει για να μείνει, πιάνοντας με τις πιζάμες τον αστικό πολιτικό κόσμο, μαζί και την αριστερά.

Διαβάζουμε από ένα δελτίο τύπου της ΕΡΤ:

Εκπομπή του Σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων, μετά την κατάληψη του ΕΙΡ από τον Στρατό την 21η Απριλίου 1967. Στις 21 Απριλίου 1967 στρατιωτικές δυνάμεις κατέλαβαν τους ραδιοθαλάμους του Ζαππείου. Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών αναμετέδωσε εκπομπή του Ραδιοφωνικού Σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων, στην οποία ανακοινώθηκε ότι ο Στρατός αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας, μέσα από επίσημο διάταγμα περί αναστολής διατάξεων του Συντάγματος σε όλη την επικράτεια, με την αιτιολογία «εκδήλου απειλής κατά της δημοσίας τάξεως και ασφαλείας της χώρας εξ εσωτερικών κινδύνων».

Βεβαίως το αντίστοιχο ηχητικό ντοκουμέντο, δεν μπορεί να βρεθεί, καθώς σίγησε και ο ιστότοπος, με την επιδρομής των πραιτοριανών της συγκυβέρνησης.

‘’Θέλει η π⓪υτ@ν@ να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει’’…


Αγαλλίασε η ψυχή των ναζιστών της Μαύρης Νύχτας που χαιρέτησαν το κλείσιμο της ΕΡΤ και πανηγύρισαν για τις απολύσεις των εργαζομένων. ‘’Κάντο όπως ο Παπαδόπουλος, ο Παττακός και ο Ζουρνατζής!’’, αλαλάζουν χαρούμενοι προς τον άνθρωπο της ευρύτερης ακροδεξιάς παράταξης.

Δεν είναι μόνο ότι τους ήρθε στη μνήμη η εποχή της χουντικής φασιστικής ΥΕΝΕΔ.  Είναι και αυτό που έχει γραφεί για την αποτυχία του αποτυχημένου ‘’πραξικοπήματος της μπυραρίας’’, του πνευματικού τους ταγού Α. Χίτλερ.

Στις 8 Νοεμβρίου 1923, το πραξικόπημα των ναζιστών αποτύγχανε. Η προσπάθεια κατάληψης στρατώνων της Αστυνομίας και του Στρατού, όμως, αποκρούστηκε και απέτυχε. Ο Χίτλερ σκόπευε να βαδίσει εναντίον του Βερολίνου και να ανατρέψει την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση. Η ολέθρια παράλειψή του ήταν ότι δεν είχε προβλέψει την κατάληψη από τους SA των ραδιοφωνικών και των τηλεγραφικών σταθμών. Όπως ήταν φυσικό, η Κυβέρνηση του Βερολίνου πληροφορήθηκε πολύ σύντομα τις ενέργειες των Ναζί και έδωσε σχετικές διαταγές για την κατάπνιξη του πραξικοπήματος.

‘’Η κρίση ξεπεράστηκε, το είπε το MEGA’’
(επιτοίχιο σύνθημα)

Το σύνθημα αυτό, με μπογιές διαφόρων χρωματισμών, κοσμεί ήδη πολλούς τοίχους στην Αθήνα και άλλες πόλεις. Γέννημα της φαντασίας των αγωνιζόμενων που ξέρουν πώς να περιγελούν και να περιφρονούν τους δικτατορίσκους της σκέψης και του στοχασμού. Πώς να χλευάσουν τους Πρετεντέρηδες, Παπαδημητρίου, Καρατζαφέρηδες και άλλους που θα γεμίσουν τώρα το βρώμικο πορτοφόλι τους.

Τρεις ζώνες θα έχουμε στην τηλεόραση εφεξής.

Στη μια θα είναι αυτό το σκυλολόι των πολιτικών μισθοφόρων.

Στην άλλη οι  γνωστές μπουτίκ βαμμένων ξανθών  κρεάτων.

Και στην πιο κατώτερη, θα παρελαύνουν οι Βελόπουλοι, Γεωργιάδηδες, Πλεύρηδες να πουλούν προγονοπληξία και σκοταδισμό.

Είναι σα να πέρασαν αιώνες από τότε που πολλοί, οι συντριπτικά περισσότεροι, θεωρούσαν τις εκτιμήσεις περί ‘’ολοκληρωτικού καπιταλισμού’’ και ‘’χούντας του κεφαλαίου και της ΕΕ’’, σαν ονειροφαντασίες αριστεριστών.

Σήμερα, ωστόσο μπροστά στα μάτια μας βλέπουμε να ξεδιπλώνεται ολόγυμνη μια πραγματική κοινωνική και πολιτική αντεπανάσταση, αλλά και πάνοπλη με τις λόγχες της και όλα τα θανατικά της.

Είτε η αριστερά και όλες οι μαχόμενες λαϊκές δυνάμεις θα προετοιμαστούν για μια αναμέτρηση στα ίσα, με πραγματικά ‘’όπλα και πυρά’’, είτε θα υποστούν μια ταπεινωτική και στρατηγικής σημασίας ήττα, περιμένοντας  να περάσει το τρόλεϊ των εκλογών και της ‘’κυβέρνησης σωτηρίας’’. Κάθε χούντα θέλει το ''πολυτεχνείο'' της...

Και πάλι θα μας πιάσουν με  τις πιζάμες;

ΥΓ: Επιχαίρουν πικρόχολα διάφοροι, επισημαίνοντας ότι ανάμεσα στους απολυμένους είναι και πολλά ‘’δικά τους παιδιά’’, που ‘’άρα δε χρειάζονται λύπηση’’. ‘’ Άλλωστε’’, συνεχίζει η ίδια σκέψη, ‘’σιγά τη δημόσια τηλεόραση. Παραμάγαζο του κράτους και των καθεστωτικών κομμάτων ήταν, με τα δικά μας τα χρήματα’’. Ήταν και αυτό. Ήταν βασικά αυτό. Αλλά όχι μόνο αυτό. Ήταν και το γεγονός ότι η δουλειά πολλών  ανθρώπων εκεί, αυτών που δεν είχαν ευθύνη για τις κυβερνητικές αθλιότητες, μπορούσε να υπερβαίνει αυτό το χαρακτήρα, έστω ‘’έν σπέρματι’’. Να οδηγεί τον συντηρητικό Μάνο Χατζηδάκη, να δηλώνει σε εποχές που η αριστερά συγκυβερνούσε και χάριζε συχνότητες: ‘’Από τον Βαρδινογιάννη, εγώ προτιμώ την κρατική ΕΡΤ’’. Είναι όμως και κάτι άλλο. Το μετεμφυλιακό κράτος της δοσιλογικής, ταγματασφαλίτικης δεξιάς, προσφέρθηκε ως καταφύγιο και λάφυρο σε πλήθη ταλαίπωρων και άσκεφτων οπαδών αυτού του στρατοπέδου. Έτσι οικοδομήθηκε το κράτος, όχι με τους ‘’διορισμούς της αριστεράς’’. Σήμερα όμως το χέρι των  αστικών  κομμάτων και των  εντολοδόχων  του κεφαλαίου και της ΕΕ, δεν μοιράζει θεσούλες, αλλά θάνατο. Που σημαίνει ότι είμαστε σε καθολική κρίση, με την κοινωνία ικανή να βαδίσει τόσο προς το χειρότερο, όσο και προς το καλύτερο.  Και αυτό αποτελεί μια αληθινή πρόκληση για την αριστερά…

Γράφει ο Παναγιώτης Μαυροειδής
Από aristeroblog, μοντάζ Γρέκι