Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Ενοχος ο αρχηγός κι όχι ο «κηπουρός»

Δεν θα κρύψω ότι, μελετώντας τα τελευταία έγγραφα του ΔΝΤ, με κυριάρχησε η θλίψη. Δεν ανακάλυψα κάτι που δεν γνώριζα, απλά είναι άκρως ενοχλητική η διαπίστωση ότι οδήγησαν μία χώρα και έναν λαό στην εξαθλίωση και τη φτώχεια κάνοντας πειράματα, γνωρίζοντας ότι η ποινή με...
όλα τα σενάρια ήταν «θάνατος», εκτός από ένα: το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.

Είναι χιλιοειπωμένη η ιστορία αυτή και δεν θα την επαναλάβω. Θα θυμίσω απλώς ότι εμείς στο «Εθνος της Κυριακής» έχουμε θέσει άπειρες φορές το θέμα. Μας λοιδόρησαν, μας εξύβρισαν τα στρατευμένα blogs της «οικογένειας», αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να δώσουν μία πειστική απάντηση για την απουσία μάχης για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Οταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του πρώην αντιπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτη Ρουμελιώτη, πολλοί άνθρωποι εντός και εκτός Ελλάδας έμειναν άφωνοι με τις αποκαλύψεις. Αλλά αυτή ήταν η αλήθεια, η ίδια για την οποία καταθέταμε τις απόψεις μας τα τελευταία 3 χρόνια.

Το «κούρεμα» πριν από το Μνημόνιο δεν ήταν απλώς μια κάποια λύση. Ηταν η ΛΥΣΗ. Διότι το χρέος θα μειωνόταν δραματικά και η χώρα δεν θα δανειζόταν 110 δισεκατομμύρια, τα οποία στο μεταξύ έχουν πολλαπλασιαστεί. Σε περιπτώσεις όπως η ελληνική οικονομική τραγωδία, οι υπεύθυνοι έχουν ονόματα. Ολες οι πολιτικές παρατάξεις βάλθηκαν να χώσουν στη φυλακή τον πρώην υπ. Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Λυπάμαι, αλλά πρέπει να τους υπενθυμίσω ότι η οικονομική τραγωδία άρχισε πριν από τον Οκτώβριο του 2009 και το πλέον σημαντικό, η Ελλάδα είχε πρωθυπουργό. Τον Γιώργο Παπανδρέου.

Οσους ρώτησα στο ΠΑΣΟΚ, ανάμεσά τους και στενούς του συνεργάτες, μου υπογράμμισαν μία μία τις λέξεις: Δεν γινόταν τίποτα επί διακυβέρνησής του χωρίς να εγκριθεί από τον κ. Παπανδρέου. Ολα όσα έγιναν με τον μηχανισμό ΔΝΤ-ΕΕ φέρουν την υπογραφή του. Αυτός αποφάσιζε, αυτός διέταζε, οι υπόλοιποι εκτελούσαν. Σίγουρα έχουν ευθύνη και αυτοί που... πατούσαν τη σκανδάλη εκ μέρους του. Αλλά οι σοβαροί και θαρραλέοι πολιτικοί ηγέτες παίρνουν τις ευθύνες τους, δεν τις μεταβιβάζουν στους «μικρούς κηπουρούς».