Τους εμπόρους των λαών, τους εμπόρους των ελπίδων, των ψεμάτων, των ψυχών..
Τους εμπόρους της απελπισίας, των παιδιών που λιποθυμούν στα σχολεία, των παιδιών μας που φεύγουν, των πατεράδων μας που φεύγουν γι αλλού, με την πίκρα στα μάτια..
Τους εμπόρους της ανεργίας και...
της δουλείας, τους εμπόρους των άστεγων που βρίσκονται το πρωϊ νεκροί, αυτών που ψάχνουν στα σκουπίδια, αυτών που ζουν σαν σκουπίδια, τους εμπόρους των ανήμπορων χωρίς φάρμακα..
Τους εμπόρους της χαράς, του χαμόγελου, της ευτυχίας, της οικογένειας, τους εμπόρους της χαράς να γεννάς ένα παιδί, να οραματίζεσαι το μέλλον του..
Τους εμπόρους της παρέας, της φιλίας, της συντροφιάς, του Κυριακάτικου οικογενειακού τραπεζιού, τους εμπόρους της γιορτής, της ανάπαυσης, της ηρεμίας..
Τους εμπόρους της αξιοπρέπειας, του φιλότιμου, της ανιδιοτέλειας, της πραότητας, της ηθικής..
Τους εμπόρους , τέλος, αυτών που δεν αντέχουν, που πηδούν απ' τα μπαλκόνια, που κρεμιούνται μόνοι τους, που ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ..
Όλους αυτούς τους εμπόρους, αξίωσέ μας Θεέ μου να τους δούμε σκυφτούς, πνιγμένους στο αίμα των αμαρτιών και των θυμάτων τους, να εκλιπαρούν για λίγο έλεος, μία συγχώρεση..
Μία συγχώρεση που δεν θα μπορέσει να αναβλύσει από καρδιές που στέγνωσαν..
ΑΜΗΝ..
Από Ουδέν Σχόλιον
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου